Tom,  Rozdzial

1001     I,  IX   |             ogromnie, nie mógł usiedzieć w dorożce, więc poszedł pieszo
1002     I,  IX   |                 od tej ulicy.~Utopił się w tłumie, co płynął trotuarem
1003     I,  IX   |                  nawet cukierki dla żony w jakiejś cukierni, gdzie
1004     I,  IX   |                 i znowu szedł zapatrzony w fabryki, w okna oświetlone,
1005     I,  IX   |              szedł zapatrzony w fabryki, w okna oświetlone, poza którymi
1006     I,  IX   |          pięćdziesiąt sześć lat przeżyje w mieście, jak się widzi go
1007     I,  IX   |            zostać amatorem.~- Co słychać w mieście nowego?~- Co słychać?
1008     I,  IX   |                  Panie Trawiński, ja już w Łodzi widziałem gorsze czasy.
1009     I,  IX   |            tysięcy asekuracji jakby miał w kasie. Ale Goldstand, co
1010     I,  IX   |                 Goldstand, co się spalił w nocy, ma małe nieporozumienie
1011     I,  IX   |             dobrze.~- Ja? Ja ją mam całą w głowie. Ja od pięćdziesięciu
1012     I,  IX   |                odrzekł, szli obok siebie w milczeniu.~Halpern zastawiał
1013     I,  IX   |           świeciły fosforycznym blaskiem w bladej, chudej twarzy, okolonej
1014     I,  IX   |       skrzywionym szkielecie, obleczonym w długie zaszargane palto,
1015     I,  IX   |                znasz! Pan wiesz, ile ona w przeszłym roku zrobiła obrotu?
1016     I,  IX   |    złodziejskiego miasta nie ma drugiego w Europie - mówił ze złością.~-
1017     I,  IX   |    Konstantynowskiej ulicy kazał skręcić w jakąś ciemną i tak błotnistą
1018     I,  IX   |                  tam zapuszczać.~Poszedł w nią pieszo jakimś śladem
1019     I,  IX   |                  przez tkaczów ręcznych, w każdym oknie trzęsły się
1020     I,  IX   |                całą dzielnicą, pływającą w błocie i opuszczeniu, zupełnie
1021     I,  IX   |                ogrodem.~Trawiński wszedł w bramę, której pilnował jakiś
1022     I,  IX   |                  pasów trzepoczących się w szalonym pędzie, na ciężkie
1023     I,  IX   |             nawijających się na warczące w ruchu szpulki papierowe.~
1024     I,  IX   |             gromniczne światła.~Dom stał w głębi ogródka, frontem do
1025     I,  IX   |                 powodu gotyckiego stylu, w jakim był postawiony.~W
1026     I,  IX   |                  w jakim był postawiony.~W kilku oknach parterowych,
1027     I,  IX   |           delikatnego zapachu kwitnących w żardinierkach hiacyntów,
1028     I,  IX   |            deszcz tak padał, tak dzwonił w szyby, tak bębnił w dachy,
1029     I,  IX   |              dzwonił w szyby, tak bębnił w dachy, tak dziwnie bełkotał
1030     I,  IX   |              dachy, tak dziwnie bełkotał w rynnach, że bałam się; bałam
1031     I,  IX   |               gdyby mógł wtajemniczyć ją w swoje położenie, to sprawiłaby
1032     I,  IX   |              skroniach złotem, że za nic w świecie nie powie.~Chodził
1033     I,  IX   |                 czuła się dopiero dobrze w otoczeniu piękna.~Nie sprzeciwiał
1034     I,  IX   |                trwogi oczyma patrzył się w Ninę, która powstała i szła
1035     I,  IX   |                       szeptał całując ją w rękę.~- Otwórz, to zobaczymy
1036     I,  IX   |                   a dwa inne unosiły się w powietrzu. I tak to było
1037     I,  IX   |                  przypatrywała się długo w niemym zachwycie.~- Nie
1038     I,  IX   |         Widziałem, istotnie jest piękne, w swoim rodzaju arcydzieło -
1039     I,  IX   |               blat trzeba będzie oprawić w szeroką ramę z brązu matowego
1040     I,  IX   |                 ścianie, szkoda wprawiać w stolik - mówiła wolno i
1041     I,  IX   |                 wąsy rękami, całowała go w usta.~- Najdalej za godzinę.
1042     I,  IX   |                 drzwiami, aż jej zniknął w nocy i w oddaleniu.~Powróciła
1043     I,  IX   |                  aż jej zniknął w nocy i w oddaleniu.~Powróciła do
1044     I,  IX   |            kolega uniwersytecki, którego w przeszłym roku poznałaś
1045     I,  IX   |                  przeszłym roku poznałaś w Szwajcarii, Grosman, spalił
1046     I,  IX   |                 nie rozumiem.~- Stał źle w interesach, był zachwiany,
1047     I,  IX   |                były wysoko zaasekurowane w kilku Towarzystwach. Odbierze
1048     I,  IX   |            Odbierze asekurację, która mu w czwórnasób pokryje straty,
1049     I,  IX   |                 i odpowiednio karze, ale w języku zwyczajnym nazywa
1050     I,  IX   |                  prędko, nie patrzył jej w oczy i w twarzy miał jakiś
1051     I,  IX   |                 nie patrzył jej w oczy i w twarzy miał jakiś niespokojny,
1052     I,  IX   |             szlachetnym, nie mogę wprost w to uwierzyć. Przypominam
1053     I,  IX   |            chcesz, jak mu ruina zajrzała w oczy, to dał spokój etyce,
1054     I,  IX   |                myśl, która zaświeciła mu w mózgu i olśniła.~Wyszedł
1055     I,  IX   |                po drugiej stronie ulicy, w głębi rozległych ogrodów.~
1056     I,  IX   |                głębi rozległych ogrodów.~W kantorze zastał tylko Maksa,
1057     I,  IX   |                  przy pulpicie.~- Ojciec w fabryce, mogę go zawołać.~-
1058     I,  IX   |         drewnianych podeszew, zamajaczył w mroku jaki robotnik i cicho
1059     I,  IX   |              jaki robotnik i cicho ginął w wielkich salach na końcu
1060     I,  IX   |            kroków mąciły tę senną ciszę.~W salach fabrycznych również
1061     I,  IX   |             wielkie prostokąty, podparte w środku szeregiem żelaznych
1062     I,  IX   |        warsztatami Jaccarda, które stały w dwa rzędy, pod gęsto rozłożonymi
1063     I,  IX   |               czynnych warsztatów, które w żółtawym, słabym świetle
1064     I,  IX   |                 fantastycznie oplatanych w tysiączne włókna różnokolorowe,
1065     I,  IX   |          tysiączne włókna różnokolorowe, w nieprzeliczone warstwy przędzy
1066     I,  IX   |                warstwy przędzy rozpiętej w różnych kierunkach; w środku
1067     I,  IX   |          rozpiętej w różnych kierunkach; w środku tych kokonów niby
1068     I,  IX   |                przechodził potykając się w ciemności o filary i o nieczynne
1069     I,  IX   |            smutek, tracił zupełnie wiarę w pomoc Bauma i szedł z tym
1070     I,  IX   |                   która kiedyś pracowała w 500 ludzi, poruszała się
1071     I,  IX   |           śmierci.~Starego Bauma znalazł w trzecim pawilonie, wychodzącym
1072     I,  IX   |                 na ulicę.~Baurn siedział w małym pokoiku przed biurkiem,
1073     I,  IX   |                próbek towarów, pociętych w długie pasy.~Przywitali
1074     I,  IX   |              długie pasy.~Przywitali się w milczeniu.~Stary ścisnął
1075     I,  IX   |              życzliwość, jaką spostrzegł w oczach Bauma.~- Ja gotówki
1076     I,  IX   |      dziesiątkami tysięcy okien patrzyły w noc, a poza nimi poruszały
1077     I,  IX   |              elektryczne światła wisiały w ciemnym mglistym powietrzu,
1078     I,  IX   |                  setki kominów majaczyło w nocy i wyrzucało nieustannie
1079     I,  IX   |                znacznie chudszy i żywszy w ruchach. Nie lubił wiele
1080     I,  IX   |         najważniejsze interesy załatwiał w kilku słowach. Był spokojny,
1081     I,  IX   |          nieugiętym; jego uczynność była w Łodzi przysłowiowa i niewyczerpana,
1082     I,  IX   |                  równocześnie był skąpym w domu do dziwactwa.~- Jaki
1083     I,  IX   |                drzwi do sali sąsiedniej, w której wszystkie warsztaty
1084     I,  IX   |              Zamknął drzwi, wsadził ręce w kieszenie szarego, podbitego
1085     I,  IX   |            jedyne współczesne urządzenie w jego fabryce.~- To do pana!
1086     I,  IX   |                 bo przecież ja nie bywam w tym wielkim świecie łódzkim,
1087     I,  IX   |                 ale to było dawno, kiedy w Łodzi panowała jeszcze uczciwość
1088     I,  IX   |                przed pięćdziesięciu laty w Łodzi, pan wtedy powinien
1089     I,  IX   |                jedna po drugiej i ginęły w nocy.~Baum po wyjściu robotników
1090     I,  IX   |              poszedł do domu, który stał w ogrodzie, przed pawilonami
1091     I,  IX   |           frontem od ulicy.~Przebrał się w swoim pokoju w jakąś lekką
1092     I,  IX   |              Przebrał się w swoim pokoju w jakąś lekką marynarkę, włożył
1093     I,  IX   |             poszedł do stołowego pokoju, w którym już nakrywano do
1094     I,  IX   |                  wesoło.~Matka siedziała w głębokim fotelu i robiła
1095     I,  IX   |               blade usta, kłębek bawełny w kieszeni niebieskiego fartucha,
1096     I,  IX   |              pończochy, i wielką słodycz w głosie i w uśmiechu; liczyła
1097     I,  IX   |                wielką słodycz w głosie i w uśmiechu; liczyła ciągle
1098     I,  IX   |             mieszczańskiego domu panował w mieszkaniu. Tak wszyscy
1099     I,  IX   |             Stary troski swoje zostawiał w kantorze, a do mieszkania
1100     I,  IX   |          bohatersko wskakiwał na siodło.~W ten sposób objechał cały
1101     I,  IX   |          wreszcie pozwolił się im złapać w jakimś kącie, wziął je obie
1102     I,  IX   |             Radość zapanowała niezmierna w gromadce, która skupiła
1103     I,  IX   |             Berta zatkała uszy i utonęła w książce, a Maks głośno gwizdał,
1104     I,  IX   |              bardzo słodkim i serdecznym w obejściu ze wszystkimi,
1105     I,  IX   |         wszystkimi, biorąc gorący udział w rozmowie każdej; tym sposobem
1106     I,  IX   |              okrągłą, wiecznie spoconą i w dodatku był bardzo nieśmiałym
1107     I,  IX   |          zaplątał się zaraz przy ukłonie w chodnik, uderzył biodrem
1108     I,  IX   |                  co? - zawołała ze łzami w oczach, gotowa rzucić się
1109     I,  IX   |                oczach, gotowa rzucić się w obronie męża.~- To byśmy
1110     I,  IX   |                   bo dzwonek zadźwięczał w przedpokoju, poszedł otworzyć
1111     I,  IX   |                 którym tak wiele mówiono w mieście.~Zapraszano go serdecznie
1112     I,  IX   |            Przyjął to wszystko, a że był w doskonałym humorze, więc
1113     I,  IX   |                uprzejmym, eleganckim, że w dwadzieścia minut już wszyscy
1114     I,  IX   |                lubił, zaczął brać udział w rozmowie.~Frau Augusta była
1115     I,  IX   |                coraz inny ząb pokazywała w uśmiechu. Maks tylko milczał,
1116     I,  IX   |               dosyć, powstał i zabrał go w głąb mieszkania. Przy stole
1117     I,  IX   |                 wzrokiem do tego pokoju, w którym był Maks z Karolem,
1118     I,  IX   |               czarne oczy, które pływały w jej twarzy jak ziarnka pieprzu
1119     I,  IX   |               twarzy jak ziarnka pieprzu w patelni przyrumienionego
1120     I,  IX   |                     Dziadziu, co trlombi w tej trlombie - pytał chłopak
1121     I,  IX   |                  i zamiłowaniem patykiem w trąbce.~- Dziadziu, główka
1122     I,  IX   |             szepnął Karol.~Wyciągnął się w fotelu i patrzył z przyjemnością
1123     I,  IX   |                na całą rodzinę, siedzącą w stołowym pokoju.~- Raz na
1124     I,  IX   |                  wiele, mieć jeden dzień w roku, w którym można zapomnieć
1125     I,  IX   |                 mieć jeden dzień w roku, w którym można zapomnieć o
1126     I,  IX   |               uśmiechał się drwiąco, ale w oczach miał wilgotne blaski
1127     I,  IX   |              przytomności, nawymyślać mi w taki miły sposób, że musiałem
1128     I,  IX   |              kontrakt kończy się dopiero w październiku.~- Czyli miałeś
1129     I,  IX   |               polega właśnie na tym, aby w porę się oburzać, śmiać,
1130     I,  IX   |                  pracować, ba! aby nawet w porę wycofać się z interesów.
1131     I,  IX   |            jedwabiem na kanwie, oprawnej w dębowe ramy i zawieszonej
1132     I,  IX   |                  stary pomaga wszystkim, w których tylko wierzy, i
1133     I,  IX   |                  pójdzie, a ten bawi się w przyjacielską filantropię,
1134     I,  IX   |              masz za ojca najuczciwszego w Łodzi człowieka.~- Nie drwij,
1135     I,  IX   |               wysubtelnionym przez dawną w rodzinie kulturę. Opowiadał
1136     I,  IX   |              fabryki. Staremu przewrócił w głowie wielki przemysł i
1137     I,  IX   |       współzawodniczyć z podlejszą nacją w pracy około podźwi-gnięcia
1138     I,  IX   |               nawet odrodzenie tej kasty w przemyśle. Trawiński zaś
1139     I,  IX   |             usłuchał, no i powoli stapia w swojej przędzalni ojcowskie
1140     I,  IX   |               ludzi, co to gotowi umrzeć w ofierze, byle się do ich
1141     I,  IX   |                 co ta kobieta ma wdzięku w rozmowie, w ruchach, jak
1142     I,  IX   |           kobieta ma wdzięku w rozmowie, w ruchach, jak cudownie miękko
1143     I,  IX   |           uśmiechasz i na nic, bo ja się w niej nie kocham ani nawet
1144     I,  IX   |                  Kłania ci się Kurowski, w sobotę będzie i zaprasza
1145     I,  IX   |             Moryca.~- On zawsze bawi się w dowcipy. Bucholc wziął jego
1146     I,  IX   |                mieć będziemy.~- Wierzysz w to, Maks?~- Po co ja mam
1147     I,  IX   |                 i zrobimy go. Ale, jeśli w domu zastaniesz Horna, bo
1148     I,  IX   |               zaraz przed domem, zniknął w ciemnych uliczkach.~ ~
1149     I,  X    |             daleko, za starym kościołem, w jakiejś uliczce bez nazwy,
1150     I,  X    |                  ludzkim rojem, jaki się w nim gnieździł.~W ciemnej
1151     I,  X    |                jaki się w nim gnieździł.~W ciemnej sieni, przepełnionej
1152     I,  X    |               trotuar; było tego czworo, w wieku od lat dwóch do dziesięciu,
1153     I,  X    |           poruszał tylko ustami i utkwił w nim szare, błyszczące oczy,
1154     I,  X    |                  Trzasnął z zadowoleniem w palce. On swoim zdrowym,
1155     I,  X    |                 jakie się często zrywały w sąsiednich suterynach i
1156     I,  X    |                on patrzał poprzez te łzy w jakąś głąb przerażającą,
1157     I,  X    |                 mówił mamie, że najdalej w maju będziesz zdrowy zupełnie.
1158     I,  X    |                  nawet pisała do wuja. - W czerwcu to akurat będą młode
1159     I,  X    |                  młode dzikie kaczki już w knotach. Wiesz, mnie się
1160     I,  X    |                nie ściągniesz, on twardy w pysku.~- Ściągnę, Józiu!
1161     I,  X    |                  za lejce; ściągnął brwi w tym wysiłku, cmokał ustami
1162     I,  X    |             odpowiadał serio.~- Powozem, w śteli kaśtany - szczebiotała
1163     I,  X    |               Jaskólska patrzyła na nich w milczeniu. I Antoś nucił
1164     I,  X    |              stoliku i utonęła na chwilę w tej niedawnej przeszłości,
1165     I,  X    |       przeszłości, która tak bardzo żyła w ich sercach.~A Antoś kładł
1166     I,  X    |                 A Antoś kładł całą duszę w te przypomnienia. Przestał
1167     I,  X    |                rodziną portrety przodków w poczerniałych ramach, uratowane
1168     I,  X    |      rzeczywistości, i łzy zaświeciły mu w oczach, leżał niemy i patrzył
1169     I,  X    |                dziękuję!~Chciwie wciągał w siebie delikatny zapach
1170     I,  X    |                 Pokazywała mi go dzisiaj w południe jedna gręplarka.~-
1171     I,  X    |             miejscu, wyręczyła Jaskólską w nalewaniu herbaty, pooglądała
1172     I,  X    |           czarnych bystrych oczów.~Miała w ruchach i w stanowczości,
1173     I,  X    |                 oczów.~Miała w ruchach i w stanowczości, z jaką mówiła,
1174     I,  X    |             męskiego, był to wynik pracy w fabryce i przebywania stałego
1175     I,  X    |                  Ale, o! - trzasnęła się w biodro, pociągnęła za nos
1176     I,  X    |              Kessler, ten, co jest u nas w przędzalni dyrektorem. Roześmiała
1177     I,  X    |                kaftaniki. Pieniądze będą w sobotę, po wypłacie.~- Bóg
1178     I,  X    |              Młody Kessler. Zobaczył, że w podwieczorek pokazywałam
1179     I,  X    |                 podwieczorek pokazywałam w kantorze, zabrał je do domu
1180     I,  X    |             Antoś, a pamiętasz, jakżeśmy w przeszłym roku tańcowali
1181     I,  X    |          Pamiętam - odpowiedział żywo.~- W tym roku ma fabryka wyprawić
1182     I,  X    |               pojechać. Józiu, graliście w niedzielę?~- Graliśmy, ale
1183     I,  X    |           Graliśmy, ale Adasia nie było, w domu był?~- Co tam Adaś,
1184     I,  X    |                 tam Adaś, on już nie był w domu z miesiąc, podobno
1185     I,  X    |               Józio. - Spotkałem dzisiaj w południe na Piotrkowskiej
1186     I,  X    |                  co mi dawał korepetycje w szóstej klasie, syna organisty
1187     I,  X    |               raz na wakacjach.~- Cóż on w Łodzi robi?~- Nie wiem,
1188     I,  X    |                  że robi wszystko, służy w ekspedycji kolejowej, ale
1189     I,  X    |         Mikołajewskiej i podobno otwiera w Warszawie sklep z resztkami
1190     I,  X    |              mnie, żebym przyjął miejsce w jego składzie.~- Cóżeś mu
1191     I,  X    |           Dobrześ zrobił, a przy tym być w zależności od jakiegoś organiściaka.
1192     I,  X    |                  mu tam Pan Bóg dopomaga w interesach, ale po co ma
1193     I,  X    |               jakiegoś chłopaka, któremu w lepszych czasach sama pomagała
1194     I,  X    |                  którego się przyjmowało w przedpokoju i obdarowywało
1195     I,  X    |                  Antoś usłyszawszy głosy w korytarzu.~Wszedł istotnie
1196     I,  X    |                 klientelę najliczniejszą w Łodzi, ale za to jest na
1197     I,  X    |               otwiera się jakieś miejsce w magazynach kolejowych, jutro
1198     I,  X    |               utkwił zaczerwienione oczy w lampce i milczał. W jego
1199     I,  X    |                 oczy w lampce i milczał. W jego obrzękłej twarzy o
1200     I,  X    |              fartuchy, czepki i chodziła w niedzielę sprzedawać na
1201     I,  X    |                robotników, mieszkających w tym domu, ale zbrakło jej
1202     I,  X    |           letnich, ale to nie dla niego. W każdym razie dwoje starszych,
1203     I,  X    |                    No, zuchu, pojedziemy w lecie na trawę, co?~- Dobrze,
1204     I,  X    |              Jaskólska chciała mu wsunąć W rękę rubla.~Odskoczył jak
1205     I,  X    |                   Dobranoc pani. Zniknął w korytarzu z Jaskólskim,
1206     I,  X    |                   tylko to nie wystarcza w Łodzi, tu trzeba umieć pracować.
1207     I,  X    |                mogłem - szepnął ze łzami w głosie.~- Nie płacz no pan,
1208     I,  X    |            ciotce odbierzesz.~Wsadził mu w rękę trzy ruble i poszedł.
1209     I,  X    |                Piotrkowską i szedł wolno w górę, pełen głębokiego znękania
1210     I,  X    |               fabrykach, które majaczyły w głębi dziedzińców jak czarne,
1211     I,  X    |      oświetlonych oknach, jakie patrzyły w czarną wilgotną noc. Czuł
1212     I,  X    |             ludzi spotykają.~Wysocki był w podobnym nastroju.~Nie chciało
1213     I,  X    |           przechodził, obojętnym mu było w tej chwili wszystko, bo
1214     I,  X    |              wszystko, bo zaczęła mu się w duszę wżerać coraz silniej
1215     I,  X    |                  teatrem spotkał się oko w oko z Melą, szła z Różą
1216     I,  X    |        przeszkadzać.~- Chodź na herbatę, w domu musi już czekać Bernard.~
1217     I,  X    |                  czekać Bernard.~Poszedł w milczeniu, nie odzywał się,
1218     I,  X    |                 ze współczuciem, notując w pamięci adresy.~- Dlaczego
1219     I,  X    |                 co tobie, Mela? Masz łzy w głosie?~- Nie pytaj, nie
1220     I,  X    |                 jej twarz i zapadł znowu w zadumę.~Patrzył w puste,
1221     I,  X    |                  znowu w zadumę.~Patrzył w puste, umilkłe ulice, upunktowane
1222     I,  X    |                  się drgać szybami okien w świetle żółtawym ulicy,
1223     I,  X    |             bardzo musiałyście się bawić w teatrze?~- Przeciwnie! Ale
1224     I,  X    |                 boleści pamiętam, mam je w sobie jeszcze. Przeraziła
1225     I,  X    |                się miłości, tak przepaść w niej.~- Można... można... -
1226     I,  X    |        denerwujące sztuki?~- Więc cóż ja w końcu robić będę! - wykrzyknęła
1227     I,  X    |           kapeluszem i długą peleryną.~- W myśliwskim pokoju i prosi,
1228     I,  X    |                   tam będzie cieplej niż w moim buduarze, cieplej niż
1229     I,  X    |                 taką minę, jakby cię kto w przedpokoju mocno wyściskał
1230     I,  X    |                 akt przerwano gwałtownie w najlepszym miejscu...~-
1231     I,  X    |                   jakie ma włosy i oczy, w kim się kocha, czy dobrze
1232     I,  X    |             jakiś błaznami i koziołkować w różny sposób przed znudzonymi
1233     I,  X    |            podług tego, o ile wam będzie w nim do twarzy. A zresztą,
1234     I,  X    |              kobiet rozumnie to lać wodę w sito.~- Może jesteśmy głupie,
1235     I,  X    |             miękkim akcentem, że zapalił w jej duszy jakąś dziwnie
1236     I,  X    |               zatrzęsła, że łzy błyskały w jej szarych oczach, położyła
1237     I,  X    |                  bała zdradzać przed nim w tej chwili, powstrzymana
1238     I,  X    |               bowiem, to, co czuł, nawet w tej chwili, było tylko wielkim
1239     I,  X    |                szalonego scherza huczały w pustych pokojach i drgały
1240     I,  X    |                 myśliwski pokój i ginęła w dalszych, powracając wkrótce
1241     I,  X    |            bioder.~Udawała zamyślenie, a w istocie chciała dać czas
1242     I,  X    |                 przy sobie nieruchomie i w milczeniu. Chciała zobaczyć,
1243     I,  X    |           zobaczyć, jak będą sobie padać w ramiona z bełkotem miłości
1244     I,  X    |                   Mela, nie zapomnij, że w sobotę urodziny Endelmanowej -
1245     I,  X    |             zważając na to, pocałował ją w rękę. Żałowała bardzo swej
1246     I,  X    |               wiesz więcej niż ja sam, a w kimże, jeśliś łaskaw?~-
1247     I,  X    |                  kimże, jeśliś łaskaw?~- W Meli.~Wysocki zaczął się
1248     I,  X    |                 rzetelnie.~- Nie, ja się w tych sprawach nie mylę nigdy.~-
1249     I,  X    |                  cię żal, że się kochasz w Żydówce.~- Dlaczego? - zapytał.~-
1250     I,  X    |             Żydówką i bądź zdrów.~Wsiadł w dorożkę i pojechał do domu,
1251     I,  X    |          Piotrkowską, ale szedł szybko i w zupełnie innym usposobieniu.~
1252     I,  X    |               egzaminować z uczuć, jakie w nim budziła Mela.~ ~
1253     I,  XI   |                     XI~Mela zamknęła się w swoim pokoju i rozmyślała
1254     I,  XI   |                 oczami i wsłuchiwała się w ciszę nocy i w te głosy,
1255     I,  XI   |           wsłuchiwała się w ciszę nocy i w te głosy, jakie się w niej
1256     I,  XI   |                  i w te głosy, jakie się w niej odzywać zaczynały,
1257     I,  XI   |             ożeni, byle żona miała posag w gotówce i w pożądanej wysokości,
1258     I,  XI   |                  miała posag w gotówce i w pożądanej wysokości, pieniądze
1259     I,  XI   |           podobała z fotografii, jaką mu w tajemnicy dostarczyli swatowie,
1260     I,  XI   |             obrażał o zbytnią szczerość, w interesie nie ma gniewu,
1261     I,  XI   |                 klepał papę po łopatce i w największej zgodzie powrócili
1262     I,  XI   |               przy stole i z nienawiścią w sercu słuchała sosnowickich
1263     I,  XI   |                     myślała teraz, leżąc w ciemności i patrząc na storę,
1264     I,  XI   |          Przymykała oczy ukrywając głowę w poduszkach, aby się pozbyć
1265     I,  XI   |           Wysockiego całą mocą duszy, że w nim kocha cały ten świat,
1266     I,  XI   |                nim kocha cały ten świat, w jakim się wychowywała w
1267     I,  XI   |                  w jakim się wychowywała w Warszawie, świat tak zupełnie
1268     I,  XI   |                 i wciskała silniej głowę w poduszkę, bo przypomnienie
1269     I,  XI   |                 ona prowadziła taki dom, w którym zbierałaby się cała
1270     I,  XI   |               obu rękami; był wystrojony w aksamitny wiśniowy szlafrok,
1271     I,  XI   |                 herbatę chlipał głośno i w przerwach prędko odpowiadał
1272     I,  XI   |             dawną życzliwość.~- Ma feler w sercu, on się bardzo zmartwił
1273     I,  XI   |                 Nasz doktor zaraz będzie w domu familijnym u jednego
1274     I,  XI   |                  mundur; co robił zawsze w irytacji lub wzruszeniu.~-
1275     I,  XI   |                chcesz, żeby się nazywał? W Sosnowicach mają fabrykę.
1276     I,  XI   |                 i sam zaczął pomagać jej w pakowaniu, i wkrótce pożegnawszy
1277     I,  XI   |                 chuda, zgarbiona Żydówka w rudej peruce, rozdzielonej
1278     I,  XI   |            chodziła po pokoju ustawiając w kredensie szklanki i talerze
1279     I,  XI   |              śniadania, które zaraz myła w wielkiej miednicy.~- Niech
1280     I,  XI   |                 Co ty patrzysz jak mucha w mliku! - krzyknął na Franciszka,
1281     I,  XI   |             krawat, który mu ją przykrył w zupełności, powkładał do
1282     I,  XI   |                  moja Mela ma małe rybki w głowie.~- Być może, ale
1283     I,  XI   |                 kocha? Pytanie to tkwiło w jej mózgu jak igła i coraz
1284     I,  XI   |             wątpliwościami. Były chwile, w których pomimo dosyć rozwiniętej
1285     I,  XI   |                  robotników, bo wypadało w sobotę jakieś uroczyście
1286     I,  XI   |            zabiorę.~Spojrzała bezwiednie w błękitne niebo wiszące nad
1287     I,  XI   |                jedzie, będzie nam wesoło w drodze.~- Dziękuję ci, Róża,
1288     I,  XI   |               zgodzi! Jutro będę u niego w tym interesie i na drugą
1289     I,  XI   |          zasypały cały kraj, budziła się w nim głucha, niezmożona tęsknota
1290     I,  XI   |                jakie musiał przesiedzieć w kantorze codziennie, brakowało
1291     I,  XI   |         szczęśliwie udający ciężki pałac w stylu florenckim, stojący
1292     I,  XI   |                stylu florenckim, stojący w ogrodzie przy jednej z bocznych
1293     I,  XI   |             olbrzymią ścianą, błyszczącą w słońcu niezliczonymi oknami.~
1294     I,  XI   |          przedpokój i schody, skrząc się w ogromnych zwierciadłach
1295     I,  XI   |                też, co?~Gwar, jaki wrzał w salonie, przycichł z ich
1296     I,  XI   |                bawełnianego króla, który w długiej czarnej kapocie,
1297     I,  XI   |                 długiej czarnej kapocie, w długich lakierowanych butach,
1298     I,  XI   |                  pań i panien siedzących w środku salonu.~Panowały
1299     I,  XI   |                zajmować naczelne miejsce w salonie.~Endelman powrócił
1300     I,  XI   |             fotelików utworzyło półkole, w środku którego siedział
1301     I,  XI   |                się pokornie, usta milkły w pół wyrazu, gdy on mówił,
1302     I,  XI   |            wypukłe i bardzo pomarszczone w grube zastygnięto fałdy.~
1303     I,  XI   |              Szai, ale Szaja był dzisiaj w dobrym humorze, nie chciał
1304     I,  XI   |           miałbym schować sztukę perkalu w brzuch, ja jestem chory,
1305     I,  XI   |                 jeden z najwspanialszych w Łodzi.~Towarzystwo dzieliło
1306     I,  XI   |              grupy, które niknęły prawie w ogromie salonu, w masie
1307     I,  XI   |                 prawie w ogromie salonu, w masie mebli porozstawianych
1308     I,  XI   |                  mebli porozstawianych i w kilku bocznych buduarach.~
1309     I,  XI   |              rozsiewały złotawy półmrok, w którym niewyraźnymi zarysami
1310     I,  XI   |          obciągająca ściany, pohaftowana w bladozielone gałązki i kwiatki,
1311     I,  XI   |            haftami kwiatów trzymały niby w ramie ściany i stanowiły
1312     I,  XI   |              gromada pasterzy i pasterek w perukach, w krótkich kostiumach
1313     I,  XI   |          pasterzy i pasterek w perukach, w krótkich kostiumach tańczyła
1314     I,  XI   |               której wygrywał ryży faun.~W narożniku salonu wznosiła
1315     I,  XI   |            fabrykantów.~Kilka garniturów w najczystszym stylu Ludwika
1316     I,  XI   |               malowanymi lub haftowanymi w bladozielone barwy, stało
1317     I,  XI   |                mebli stało jeszcze dosyć w innych stylach, było pełno
1318     I,  XI   |                   Endelmanowa, wspaniała w swojej toalecie z ciemnowiśniowego
1319     I,  XI   |                  majestatycznym krokiem, w aureoli ufryzowanych szpakowatych
1320     I,  XI   |                je natychmiast wykonywać.~W bufecie, urządzonym w jednym
1321     I,  XI   |         wykonywać.~W bufecie, urządzonym w jednym z bocznych pokojów,
1322     I,  XI   |                  raz dzisiaj występowała w Łodzi na tak wielkim zebraniu,
1323     I,  XI   |            zapięta pod szyję i ściśnięta w stanie złotym paskiem, mocno
1324     I,  XI   |          Wyglądała dzisiaj bardzo ładnie w różowej jedwabnej sukni,
1325     I,  XI   |                jak marchew włosy, spięte w grecki węzeł, odsłaniały
1326     I,  XI   |                 niej.~- Dwieście tysięcy w wysortowanych towarach albo
1327     I,  XI   |              wysortowanych towarach albo w niepewnych wekslach - szeptał
1328     I,  XI   |                 ciceronem.~- Znana rzecz w Łodzi. Zaraz pana do ruin
1329     I,  XI   |       przyjaciółce Róży, która cała była w ruchu, bo włosy się jej
1330     I,  XI   |            Śliczne dziecko!~- Tak, tylko w tym ślicznym dziewczątku
1331     I,  XI   |            Grunspan, posagu nie wymienię w cyfrach, ale mogę pana objaśnić,
1332     I,  XI   |                  i najrozumniejsza panna w Łodzi - szepnął i przedstawiał
1333     I,  XI   |                   prowadzące do buduaru, w którym siedziała samotnie
1334     I,  XI   |               sofie, z filiżanką herbaty w ręku.~- Musi mi pan wybaczyć
1335     I,  XI   |                  bowiem, że pierwszy raz w życiu bawił się tak dobrze.~-
1336     I,  XI   |               naciskiem i bystro patrzył w jej oczy i brwi napięte
1337     I,  XI   |            naszyjnik z pereł, osadzonych w brylanty, który otaczał
1338     I,  XI   |           prześlicznie uformowaną szyję. W tym ruchu rękawiczki, dochodzące
1339     I,  XI   |               patrzyła długo na Karola i w końcu szepnęła:~- Dlaczego
1340     I,  XI   |                  lekka ironia zamigotała w jej oczach.~- Nie wiem,
1341     I,  XI   |                małych bardzo i wyciętych w łuk amora ust.~- Pani mnie
1342     I,  XI   |          udręczania, jaka się przewijała w jej twarzy. Ściągnęła brwi
1343     I,  XI   |                brwi lekko i patrzyła się w niego spojrzeniem Junony,
1344     I,  XI   |               się na sofę i pocałował ją w obnażone ramię, bo była
1345     I,  XI   |        troskliwie kunsztownie ufryzowane w wałki na skroniach blond
1346     I,  XI   |                 pięknożercą.~- Przyjmuję w czwartki, proszę przyjść
1347     I,  XI   |                  buduaru spotkał się oko w' oko z Likiertową, swoją
1348     I,  XI   |                 jej spojrzeniem, poszedł w ślad za nią.~Nie mówili
1349     I,  XI   |          spotykali się czasami na ulicy, w teatrze, witali się z daleka,
1350     I,  XI   |                bezwiednie, wpatrując się w jej bladą twarz.~- Proszę
1351     I,  XI   |                 twarz.~- Proszę państwa, w tej chwili rozpoczyna się
1352     I,  XI   |                  wszystkich oczy utonęły w śpiewaczce.~Ale oni nic
1353     I,  XI   |              nitkami, zaczesane na uszy, w których wisiały ogromne
1354     I,  XI   |                  zarysowanym szczękom. A w całej twarzy i głowie lekko
1355     I,  XI   |                  kwiat granatu - i miała w swej twarzy jakąś cierpką,
1356     I,  XI   |            odruchami wrażeń.~Była ubrana w ciemnofioletową suknię,
1357     I,  XI   |            korkami.~- Czy pan już puścił w ruch swoją fabrykę?~- Nie,
1358     I,  XI   |               zapytanie.~Spojrzeli sobie w oczy, zajrzeli aż do głębi
1359     I,  XI   |            zmiany... Głęboki żal zadrgał w jej głosie.~- Dziękuję...
1360     I,  XI   |                   przeszłość tak zamarła w moim sercu, że jej już nie
1361     I,  XI   |              były nieprawdą, ale włożyła w nie całą swoją zemstę, której
1362     I,  XI   |                  teraz wracała jak grób, w którym ostatnie ślady życia
1363     I,  XI   |              życia zgniły i rozpadły się w strzępy, pokryte wielką,
1364     I,  XI   |                wilk połykający zamrożoną w tłuszczu sprężynę, która
1365     I,  XI   |               dzieł sztuki, nagromadzone w kilku pokojach dosyć bezładnie,
1366     I,  XI   |               przeniósł się do bufetu, a w salonie panowała teraz Trawińska,
1367     I,  XI   |                 Paradny jesteś, muszę to w Łodzi opowiedzieć.~- Co?
1368     I,  XI   |                do młodzieży zgromadzonej w bufecie, aby ją odciągnąć
1369     I,  XI   |                   Starsze panie drzemały w fotelikach lub skupione
1370     I,  XI   |               ciężkim, żałosnym wzrokiem w stronę bufetu, skąd huczały
1371     I,  XI   |               jak nakazywał czasom bywać w teatrze. Jak również nakazywał
1372     I,  XI   |                 brak życia towarzyskiego w Łodzi, wyjeżdżać za granicę
1373     I,  XI   |                  pewnych form przyjętych w świecie, a które były im
1374     I,  XI   |                 zbioru.~- Omylił się pan w przypuszczeniu, nie jestem
1375     I,  XI   |          dyrektorowej Smolińskiej, która w tej chwili wychodzi? - zapytał
1376     I,  XI   |                  literatury jarmarcznej; w dzieciństwie czytałam Historię
1377     I,  XI   |                 lubieżnym, opowiadającym w tonie podniosłym, a z cynicznym
1378     I,  XI   |               rodzaj niewiele jest znany w Łodzi, odejdę i przyprowadzę
1379     I,  XI   |                przyprowadzę kogoś, który w tej specjalności jest au
1380     I,  XI   |                Endelmana oglądali obrazy w długim, stanowiącym właściwą
1381     I,  XI   |              Libernrian i włożywszy ręce w kieszenie, wypiął brzuch,
1382     I,  XI   |               błyszczał krwawnik oprawny w złoto, twarde czarne bokobrody,
1383     I,  XI   |             bieliznę; prawą rękę trzymał w kieszeni białej kamizelki.~-
1384     I,  XI   |           znawstwem stukając cygarniczką w brązowe ramy.~- Przecież
1385     I,  XI   |                 sprawia przyjemność mieć w swoim pokoju taki obraz,
1386     I,  XI   |                  miałem kupić?~Obejrzeli w ten sposób kilkadziesiąt
1387     I,  XI   |                 mnie przez parę dni boli w sercu. Kto ma umrzeć, to
1388     I,  XI   |                    Co oni będą wiprawiać w salonie?~- Służę panu programem,
1389     I,  XI   |                 przejeżdżających napadli w górach zbójcy, zabrali i
1390     I,  XI   |             podobne do wałów obwiniętych w czarny jedwab.~- Co oni
1391     I,  XI   |                 samotnie, bo Róża siadła w pierwszym rzędzie, aby nie
1392     I,  XI   |                  Mela! O czym marzysz?~- W tej chwili myślałam o tobie -
1393     I,  XI   |              Wysunęła mu dłoń obciśniętą w białą rękawiczkę z szarym
1394     I,  XI   |             Odpiął guziki i pocałował ją w dłoń dosyć mocno.~- Skoro
1395     I,  XI   |           silniej, widząc niedowierzanie w jego oczach.~Po jego chudej,
1396     I,  XI   |             brudny Żydziak. Wolałbym już w ostatnim razie Wysockiego
1397     I,  XI   |           powiedział, zatopiło jej serce w dziwnie rozkosznym cieple.~
1398     I,  XI   |              męża.~Uśmiechnęła się tylko w odpowiedzi.~- Może państwo
1399     I,  XI   |              okno sztalugi i ustawili je w świetle, a na znak Endelmanowej
1400     I,  XI   |         pieszczotą marszczyły się i biły w zielone skaliste brzegi.~
1401     I,  XI   |               nieba, które się rozlewało w wielką roztocz i w głębi
1402     I,  XI   |             rozlewało w wielką roztocz i w głębi obrazu łączyło się
1403     I,  XI   |                 głębi obrazu łączyło się w jeden ton z morzem.~- Czemu
1404     I,  XI   |             jakie było przy naszej willi w Genui. Myśmy byli w przeszłym
1405     I,  XI   |                willi w Genui. Myśmy byli w przeszłym roku w Genui.~-
1406     I,  XI   |              Myśmy byli w przeszłym roku w Genui.~- W Biarritz też
1407     I,  XI   |                przeszłym roku w Genui.~- W Biarritz też jest dużo wody,
1408     I,  XI   |             obrazowi. Któż trzyma rondle w kuchni nie wyczyszczone
1409     I,  XI   |              mojej, jaką kazałem wykopać w moich dobrach. Kipman, ja
1410     I,  XII  |                siroctwo i poniewierkę.~- W poniedziałek przyjdźcie
1411     I,  XII  |                 bezradnością patrzyła mu w oczy.~- Przyjdźcie w poniedziałek,
1412     I,  XII  |                  mu w oczy.~- Przyjdźcie w poniedziałek, jak wam powiedziałem -
1413     I,  XII  |                  do pokoju.~Maks z fajką w zębach leżał na otomanie,
1414     I,  XII  |                przy nim i słodko patrzył w dno kapelusza, który trzymał
1415     I,  XII  |                 kapelusza, który trzymał w ręku.~Szczęka latała mu
1416     I,  XII  |                 biurku, poprawiał kwiaty w wazonach, przyglądał się
1417     I,  XII  |                Był jak człowiek ugodzony w samo serce, który nie rnoże
1418     I,  XII  |                 zapatrzył się bezmyślnie w resztki dnia, jakie gasły
1419     I,  XII  |               dał zapalać lamp, siedział w ciemności i słuchał gwarów
1420     I,  XII  |              zaraz po Wielkiejnocy ślub. W czerwcu wezmę urlop i zawiozę
1421     I,  XII  |                 ona była dzisiaj śliczna w kościele! - zawołał.~- Któż
1422     I,  XII  |             pożegnał się i zaraz wyszli.~W tej stronie Piotrkowskiej,
1423     I,  XII  |                kroku, że Anglik pozostał w tyle i wlókł się wolno,
1424     I,  XII  |                 godzinami czasu.~Skręcił w ulicę Benedykta i wszedł
1425     I,  XII  |             Chodził z jednego końca alei w drugi i zawracał.~Chodził
1426     I,  XII  |              sumienia, które się budziły w nim i rozdrażniały go coraz
1427     I,  XII  |                 i przechodziły następnie w głuchy jeszcze, nieuświadomiony
1428     I,  XII  |      przyspieszyć krążenia krwi - teraz, w takim zdenerwowaniu, przepalało
1429     I,  XII  |                 zobaczy tej dumnej głowy w swoich ramionach.~Tak go
1430     I,  XII  |                rozmazgajenia, jakie czuł w tej chwili.~Wziął się przecież
1431     I,  XII  |               chwili.~Wziął się przecież w garść rozumu i zimnego handlowego
1432     I,  XII  |                 umyślnie, zasklepiał się w sobie umyślnie i opancerzał
1433     I,  XII  |          aspiracje i wierzenia - zagasły w nim zupełnie.~Zdawało mu
1434     I,  XII  |       niewytłumaczoną skojarzeń zbudziło w nim na nowo tak starannie
1435     I,  XII  |                zdołał utopić całej duszy w interesach, w fabryce, w
1436     I,  XII  |                całej duszy w interesach, w fabryce, w takiej ściśle
1437     I,  XII  |                 w interesach, w fabryce, w takiej ściśle egoistycznej
1438     I,  XII  |               Jakby pierwsza młodość się w nim zbudziła spod popiołów
1439     I,  XII  |                    A gdzie panna Kama?~- W salonie. Niedawno słyszałam
1440     I,  XII  |                schował biały kudłaty łeb w jej włosy i zamilkł.~Kama
1441     I,  XII  |            czarnych włosów pozakręcanych w białe szpilki.~Wyszedł po
1442     I,  XII  |                  i głupotą. Nie mógł się w niej teraz dopatrzeć ani
1443     I,  XII  |                  gdyby mógł mówić o niej w tej chwili, toby ją odsądził
1444     I,  XII  |           mieszkania przy swojej fabryce w jednej z podmiejskich wsi,
1445     I,  XII  |                 z podmiejskich wsi, miał w tym hotelu drugie, łódzkie
1446     I,  XII  |               pił z nimi, gadał i grywał w karty; przez niedzielę całą
1447     I,  XII  |                 na podrzędnym stanowisku w fabryce Bucholca.~Założył
1448     I,  XII  |                fabryce Bucholca.~Założył w końcu znowu do spółki jakąś
1449     I,  XII  |           kończył kiedyś podobny wydział w Niemczech, i już nie zbankrutował,
1450     I,  XII  |      amerykańskim pośpiechem, jaki tylko w Łodzi widzieć można, popychana
1451     I,  XII  |      konserwatysta, fanatycznie wierzący w postępy wiedzy; wolnomyślny,
1452     I,  XII  |                 kobiety i szelest sukien w pokoju Kurowskiego, ale
1453     I,  XII  |                  pewną prawdą, zamkniętą w tym określeniu.~- Jak chcesz!
1454     I,  XII  |                    A byli. On się nudził w tym żydowsko-niemieckim
1455     I,  XII  |                  trzy tygodnie nie byłeś w Łodzi? - zapytał nie odpowiadając
1456     I,  XII  |                 człowieczeństwa szukałeś w swoich kochankach - tylko
1457     I,  XII  |                  miłości. Nie masz głosu w tej sprawie dotąd, dopóki
1458     I,  XII  |        sprzeczności?~Zaczął się śmiać.~- W takim razie po cóż się bawimy
1459     I,  XII  |          dokończył.~Karol został; usiadł w fotelu i tępym wzrokiem
1460     I,  XII  |             tępym wzrokiem zapatrzył się w światło kilkunastu świec,
1461     I,  XII  |           kilkunastu świec, pozapalanych w wielkich srebrnych kandelabrach,
1462     I,  XII  |                 bo Kurowski nie cierpiał w mieszkaniu gazu, nafty i
1463     I,  XII  |                   Nie miał cię kto bawić w chorobie?~- Istotnie, przyznam
1464     I,  XII  |                 wiedzieć o tym, muszę ci w imieniu wszystkich podziękować
1465     I,  XII  |                że obaj spojrzawszy sobie w oczy uśmiechnęli się i zamilkli.~
1466     I,  XII  |            ironią spojrzenia zamykał się w sobie i cofał pospiesznie
1467     I,  XII  |                sobie i cofał pospiesznie w głąb, i siłą powstrzymywał
1468     I,  XII  |                  tak, jak ci objaśniałem w ostatnim liście. Za tydzień
1469     I,  XII  |                  że widziałem pannę Ankę w Warszawie.~- Nie wiedziałem
1470     I,  XII  |        powiedział, że interesy załatwiam w kantorze, a tutaj przyjmuję
1471     I,  XII  |                ją widzieć jak najprędzej w ruchu.~- Tak mocno pragniesz
1472     I,  XII  |          przekonasz się.~- Być może, ale w każdym razie wolę być zależnym
1473     I,  XII  |               jest złudzeniem absolutnym w ogólności, a niezależność
1474     I,  XII  |           kombinacja rozwija się dzisiaj w świecie: człowiek ujarzmił
1475     I,  XII  |              odkrył masę sił - i poszedł w pęta właśnie tych samych
1476     I,  XII  |               sam tak ochotnie poszedłeś w niewolę swojej fabryki.~-
1477     I,  XII  |                 grosza, pomimo że włożył w nią wiele.~- To podłe oszczerstwo! -
1478     I,  XII  |      złodziejstwo i zgniecie scyzorykiem w brzuch!~- I nie potrzebowałbyś
1479     I,  XII  |                     I nie potrzebowałbyś w tamtej epoce fabrykować
1480     I,  XII  |              kijami i wyrzucić psom.~- A w końcu? - zapytał Karol,
1481     I,  XII  |             niezupełnie przytomnego.~- A w końcu pani Liberte, Fraternite,
1482     I,  XII  |            Fraternite, Egalite plunąłbym w oczy, bo jest nonsensem
1483     I,  XII  |                   No, dość tych głupstw. W przyszłą sobotę czekam cię,
1484     I,  XII  |               zastępcę, a sam pojedziesz w niedzielę. Liczę na ciebie
1485     I,  XII  |         niedawnego nastroju miał jeszcze w duszy, ale co chwila zapominał
1486     I,  XII  |                 zapominał o sobie, bo mu w mózgu dźwięczały paradoksalne
1487     I,  XII  |                 po drodze do "Victorii".~W restauracji było prawie
1488     I,  XII  |                  z powodu przedstawienia w teatrze, które się niedawno
1489     I,  XII  |                zaczęło.~Garsoni drzemali w ciemnej sali od ulicy, a
1490     I,  XII  |             binokle obu rękami, trzaskał w palce i przystawał co chwila,
1491     I,  XII  |                 co chwila, wpatrując się w światła wysadzonymi, martwymi
1492     I,  XII  |                 Borowiecki przejrzał się w lustrze, ale nie zobaczył
1493     I,  XII  |            urojone jakieś nici, motał je w rękach, rzucał na podłogę
1494     I,  XII  |                   który nic nie widział, w te zwoje błękitnych włókien,
1495     I,  XII  |          pośpiechem zjadł i wyniósł się; w bufecie Bum-Buma już nie
1496     I,  XII  |                  i z kawałkiem befsztyku w zębach gadał.~- Ręka rękę...
1497     I,  XII  |            Mateusz grał na harmonijce, a w ciemnej, długiej sieni kilka
1498     I,  XII  |                łóżko, zapowiadając, żeby w sieni było cicho, bo zaraz
1499     I,  XII  |                już po świątecznym ruchu.~W całym domu panowała cisza
1500     I,  XII  |                mógł już dłużej wytrzymać w tej samotności pospiesznie