Tom,  Rozdzial

 1     I,  I    |        uczciwy człowiek.~- Frazes! stary, wytarty frazes!~- Moryc,
 2     I,  III  |            szeptem jakiś zgarbiony stary aktor.~- Głupiś - odpowiedział
 3     I,  III  |           Co powiedział? - zapytał stary aktor nachylając się do
 4     I,  III  |           on mówi? - zapytał znowu stary aktor szeptem. kiwając równocześnie
 5     I,  III  |     Panowie Bum-Bum się sprzedaje. Stary jest, brzydki jest, głupi
 6     I,  III  |           wszedł do loży Mullerów, stary wyszedł, aby mu zrobić miejsce,
 7     I,  III  |      dyrektora - szepnął z ukłonem stary wygolony lokaj odsłaniając
 8     I,  V    |      kwicał w chlewie, kuń był, bo stary mój jeździł na furmanki
 9     I,  V    |        łaski panienki i bez to, co stary miał kunia i zarabiał, i
10     I,  V    |          jaże trudno wypowiedzieć. Stary przyjechał, ja mu mówię,
11     I,  V    |        opuścił głowę na piersi, na stary watowany szlafrok z łatami
12     I,  V    |       Bucholca, który, wpatrzony w stary srebrny zegarek, nachmurzony
13     I,  V    |            z wypalonymi oczami", ,,Stary złodziej", pisane ołówkiem
14     I,  VI   |       oczami.~Przyszedł mu na myśl stary Grunspan, właściciel wielkiej
15     I,  VI   |         Gdzie są weksle? - zapytał stary bawiąc się złotym łańcuchem,
16     I,  VI   |           razem i krzyczeli, tylko stary Grunspan chodził w milczeniu
17     I,  VI   |          szukał gorączkowo Landau, stary Żyd z dużą rudawą brodą,
18     I,  VI   |         procent najwyżej - szepnął stary dmuchając w spodek.~- Jest
19     I,  VI   |         ten interes - pocieszał ją stary Grunspan.~- Albert ma małe
20     I,  VI   |           słuchać o plajcie.~Nawet stary wyszedł ze swego spokoju
21     I,  VII  |          łódzcy posługiwali się na stary sposób - gotówką.~On pierwszy
22     I,  IX   |        Przywitali się w milczeniu.~Stary ścisnął mu mocno rękę i
23     I,  IX   |            Ja wiem, że musiało, że stary porządek zawsze musi ustąpić
24     I,  IX   |           przenikali się nawzajem.~Stary troski swoje zostawiał w
25     I,  IX   |           bo ilekroć to się stało, stary zawsze przynosił dzieciom
26     I,  IX   |            jej złudzenia - szepnął stary.~- Ma ojciec rację, ale
27     I,  IX   |         nim byli oczarowani, nawet stary, który go dobrze gnał i
28     I,  IX   |           bo właśnie od niego idę, stary twój mu pomógł.~- Domyśliłem
29     I,  IX   | nieuczciwie, ale idzie mi o to, że stary pomaga wszystkim, w których
30     I,  XI   |           je pokazać przyjaciółce. Stary Mendelsohn znał je również,
31     I,  XI   |          obraz! - mówił przeciągle stary Libernrian i włożywszy ręce
32     I,  XIII |    siadając gwałtownie na łóżku. - Stary niedołęga! robi sam jak
33     I,  XIII |          zaczął go podchodzić, tak stary wyciągnął prawie ostatnie
34     I,  XIII |            jak fabryka klapnie, to stary jej nie przeżyje! Zdechnie
35     I,  XIII |   mauretańską kopułą, świecącą jak stary przepalony rondel ceglasto-miedzianymi
36     I,  XIII |           telegraficznie, że gdyby stary umarł, to przyjedzie a inaczej
37     I,  XIV  |          Knaabe to nie śmieszny? A stary Lehr, który jak siedzi w
38     I,  XIV  |           wiecznie się wymykające.~Stary Malinowski chodził z oliwiarką
39     I,  XIV  |          armaty zginąłby bez echa.~Stary słuchał uważnie, jego bure
40     I,  XIV  |       wilka zęby.~- Suka! - rzucił stary przez zęby zaciśnięte, przypychając
41     I,  XIV  |       Robiłem koło swojej maszyny. Stary spojrzał na niego spod oka,
42     I,  XIV  |          ręce i popatrzyli w oczy.~Stary znowu zaczął chodzić dookoła
43    II,  I    |          cepem - szepnął z goryczą stary Borowiecki.~- To mi przypomina
44    II,  I    |          na rydze!" - zaczął nucić stary Borowiecki przytupując do
45    II,  I    |            to teraz!~Teraz, gdy mu stary Muller dosyć wyraźnie powiedział,
46    II,  I    |            ta, ta! - przedrzeźniał stary z gniewem. - Ty mi tego
47    II,  I    |       Milczenie długie zapanowało.~Stary drzemał na swoim fotelu.~
48    II,  I    |            klasztoru. Jakiś bardzo stary ojciec odczytywał z wielkiej
49    II,  I    |            zastąpić na chórze, he? Stary ledwie nogami włóczy. Jasiek,~
50    II,  I    |            towarzystwie - zauważył stary dość smutno.~- Ale możemy
51    II,  II   |           gazem.~- Sztil, panowie, stary przyjechał! - rozległ się
52    II,  II   |    Kugelman, proś dzisiaj o urlop, stary w dobrym humorze, śmieje
53    II,  II   |          otomanie.~- Jak się masz, stary? - mruknął zapalając papierosa.~-
54    II,  II   |           Stacha.~- Panie Wilczek, stary Grunspan chce z panem pomówić
55    II,  III  |      fluksją w twarzy obwiązanej i stary~Baum, który całe dnie przesiadywał
56    II,  III  |       ciężyła ta atmosfera smutku.~Stary Baum zmienił się do niepoznania,
57    II,  III  |           Łodzi mówiono głośno, że stary Baum ma bzika, i drwiono
58    II,  IV   |        poszedł do fabryki do ojca.~Stary Malinowski, jak zwykle,
59    II,  IV   |         maszyny huczał w wieży, że stary szeptem zapytał syna:~-
60    II,  IV   |  Przywiozłem ją dzisiaj wieczorem.~Stary popatrzył nań długo i poszedł
61    II,  IV   |            mi się waż! - zawarczał stary podnosząc czarne, olbrzymie
62    II,  IV   |     powstał i zmierzał do wyjścia.~Stary wysunął się za nim i już
63    II,  IV   |            rozeszli się bez słowa.~Stary spiesznie obchodził maszynę
64    II,  VI   |            porozbijam jak i tobie, stary złodzieju! Nie ruszę się
65    II,  VI   |          ciebie, Stanisław - rzekł stary siadając przy biurku, stojącym
66    II,  VI   |             bardzo proszę - zaczął stary.~Ale Stanisław uprzedził
67    II,  VII  |         Czas mu było już od dawna. Stary wariat! - powiedział z niechęcią.~-
68    II,  IX   |  rozpłakana modliła się półgłosem.~Stary Baum siedział w nogach łóżka
69    II,  IX   |            i płakał jak dziecko, a stary Baum wstał sztywno, pochylił
70    II,  X    |          nie pomoże.~- Dlaczego?~- Stary już na nic. Dwadzieścia
71    II,  XI   |     powiada, że majątek ojca, więc stary może go nawet zmarnować,
72    II,  XII  |     potworne rozpę-dowe koło, stał stary Malinowski, z fajką w zębach
73    II,  XII  |             powiedział jakoś cicho stary posuwając się ku niemu.~-
74    II,  XIII |     płacząc ze złości na przemian, stary Landau siedział przy stole
75    II,  XIII |            mnie zabija! - krzyczał stary.~- Kiedyś wyszedł stamtąd? -
76    II,  XIII |         prawdą - zawołał z gniewem stary przystając przed nim.~-
77    II,  XIII |           się i sondując, pierwszy stary odwrócił głowę i zaczął
78    II,  XIII |          na czym się to skończy, a stary musi kupić, bo musi fabrykę
79    II,  XIII |          do zrobienia - powiedział stary zimno.~- Przyszedłem właśnie
80    II,  XIII |          Ciszej pan mów! - zawołał stary zaglądając do sąsiedniego
81    II,  XIII |        złością. Zamilkli na długo.~Stary chodził po pokoju, wyglądał
82    II,  XIII |       Moryc.~- Grunspan, ty jesteś stary macher, ale ja ciebie szanuję.~-
83    II,  XIII |             rozumiem...~Więc?...~- Stary mi powiedział, że to od
84    II,  XV   |         zamykają zupełnie fabrykę. Stary Baum podobno zupełnie obłąkany,
85    II,  XV   |          miasta idziesz? - zapytał stary.~- Jak zwykle - odpowiedział
86    II,  XV   |       żałował później - powiedział stary ze smutkiem i zaczął mu
87    II,  XVI  |           jakby z rozpaczy. Wszedł stary Jaskólski i odnalazłszy
88    II,  XXI  |            dzieje, Anka? - zapytał stary niespokojnie.~- Nic... nic...
89    II,  XXI  |       budynkach.~W kantorze jęczał stary Jaskólski, poparzony przy
90    II,  XXI  |          Mateusz z wiadomością, że stary Muller czeka na niego.~Jakoż
91    II,  XXII |            wprawdzie fabrykę; otóż stary odstąpił wszystkie place
92    II,  XXIII|        końcu przybiegł pośpiesznie stary Muller i melancholijnie
93    II,  XXIII|    przyjaźni... Maks miał do niego stary żal, również jak i Kurowski,