Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |          działają?~- Po piętnaście tysięcy metrów dziennie drukują.~-
 2     I,  II   |          przesuwały się dziesiątki tysięcy metrów gryzione przez spienione,
 3     I,  III  |          Ja sam dałbym dwadzieścia tysięcy bares geld. jak tu siedzę.
 4     I,  III  |       sprzedał?~- Za kilkadziesiąt tysięcy, kilkanaście tysięcy gotówki,
 5     I,  III  | kilkadziesiąt tysięcy, kilkanaście tysięcy gotówki, a reszta najlepsze
 6     I,  III  |       liczyli go lekko na dwieście tysięcy.~- A on teraz liczy sam,
 7     I,  III  |            liczy sam, że ma ze sto tysięcy długów, a to skromny człowiek.~-
 8     I,  III  |           to jest całe czternaście tysięcy rocznie, ładny grosz!~-
 9     I,  III  |         mnie miejsce na jakie parę tysięcy rubli.~- Teraz dałby mi
10     I,  III  |         panna Muller? Pięćdziesiąt tysięcy rubli rocznie!~Mocna panna!
11     I,  III  |          Meyer podobno na całe sto tysięcy rubli zaangażowany?~- To
12     I,  III  |       mówił, że jakieś kilkanaście tysięcy.~- W teatrze mówią, że z
13     I,  V    |         Ten telegram wart jest sto tysięcy rubli, no, pięćdziesiąt
14     I,  V    |        kredytu o jakie dwadzieścia tysięcy rubli. Mówię ci szczerze.~
15     I,  V    |         Zapiszcie mnie na dziesięć tysięcy rubli, więcej nie mogę.
16     I,  V    |        dajesz?~- Tak samo dziesięć tysięcy. Nie wydobędę na razie więcej.~-
17     I,  V    |           po pięć, no, po dziesięć tysięcy odstępnego, niech stracę,
18     I,  V    |         bardzo dobrze, dwadzieścia tysięcy rubli. Złota dziewczyna.
19     I,  VI   |    amerykańskie rysaki po dziesięć tysięcy rubli sztuka - nędzy, która
20     I,  VI   |           tłoczyło się kilkanaście tysięcy ludzi, setki wozów i koni.
21     I,  VI   |         gryźć ołówek.~- Piętnaście tysięcy rubli.~- Gdzie są weksle? -
22     I,  VI   |        chcesz płacić te piętnaście tysięcy rubli.~- Bom winien - szepnął
23     I,  VI   |            Zygmunt.~- Pięćdziesiąt tysięcy rubli winien! - zawołał.~-
24     I,  VI   |         dużo ma, kiedy za całe sto tysięcy mebluje sobie dom? - wykrzykiwała
25     I,  VII  |       przecież ja mam pięćdziesiąt tysięcy rubli posagu, musi być w
26     I,  VII  |           nieodstępnie; dziesiątki tysięcy, setki, miliony zaczęły
27     I,  VIII |          masz płacić?~- Piętnaście tysięcy rubli!~- I dla takiej marnej
28     I,  VIII |        Grosglik odmówił dwudziestu tysięcy Rozenbergowi. To najlepiej
29     I,  VIII |     gotowej w składzie za dziesięć tysięcy i pies się o nią nie pyta,
30     I,  VIII |           można pożyczyć piętnastu tysięcy rubli.~- Próbowałeś u Bucholca,
31     I,  VIII |         nie, człowiek, który setki tysięcy rubli zapłacił za drugich,
32     I,  IX   |   porządnie; dwieście pięćdziesiąt tysięcy asekuracji jakby miał w
33     I,  IX   |        Łódź, jak miała dwadzieścia tysięcy, a dzisiaj ma trzysta! A
34     I,  IX   |         Ostatecznie bez dziesięciu tysięcy rubli paść muszę - rzekł
35     I,  IX   |     fabryki, magazyny dziesiątkami tysięcy okien patrzyły w noc, a
36     I,  IX   |         się, mogę ci pożyczyć pięć tysięcy rubli, ale tylko z dwumiesięcznym
37     I,  IX   |             jak wysoko?~- Dziesięć tysięcy.~- Siakrew! te niemieckie
38     I,  XI   |          miliony i nikczemne setki tysięcy rubli; otaczali go zgodnym
39     I,  XI   |       powrócił do niej.~- Dwieście tysięcy w wysortowanych towarach
40     I,  XI   |           doprowadzę. Pięćdziesiąt tysięcy bares geld na stół - ale
41     I,  XI   |           porcelany saskiej.~- Sto tysięcy, kaprysów za dwieście, a
42     I,  XIII |        milionów i zajmą dziesiątki tysięcy rąk obecnie bezczynnych!
43     I,  XIII |        mnie całe sto sześćdziesiąt tysięcy rubli, ale wszystko nowe.
44     I,  XVI  |           ten pan życia dziesiątek tysięcy ludzi, ten milioner!~Ludzie
45    II,  II   |            pięć. Zajęte do sześciu tysięcy - odpowiedział szybko, przerzucając
46    II,  II   |            potrzeba?~- Trzydzieści tysięcy marek, na Lipsk.~- Dobrze,
47    II,  II   |        daję panu teraz trzydzieści tysięcy marek? bo ja pana znam dobrze
48    II,  II   |          chciał mu dać dwadzieścia tysięcy, a to śliczny grosz, ja
49    II,  V    |         cztery morgi! Pięćdziesiąt tysięcy rubli jakbym już miał w
50    II,  V    |        pawilony, razem około dwóch tysięcy ludzi, i pomyśleć, że gdyby
51    II,  V    |           ze mnie.~- Dam panu pięć tysięcy rubli, no, gotowe?~- Bardzo
52    II,  V    |           ostatnie słowo: dziesięć tysięcy rubli, zaraz, na stół, no,
53    II,  VI   |           w obrazowaniu nędzy tych tysięcy dzieci gnijących w suterynach
54    II,  VII  |    posłałem przekaz na trzydzieści tysięcy marek, już tydzień minął,
55    II,  VII  |          niepokój o te trzydzieści tysięcy pozbawiał równowagi, a znał
56    II,  X    |               Jak to! czterdzieści tysięcy rubli gotówki włożyć i nie
57    II,  X    |       Muszę w sobotę mieć dziesięć tysięcy rubli. - Hm... zapomniałeś
58    II,  X    |       obojętnym, czy jego dziesięć tysięcy rubli wkładu da mu dziesięć
59    II,  X    |        rubli wkładu da mu dziesięć tysięcy procentu, czy też będzie
60    II,  XI   |   interesie?~- Na całe trzydzieści tysięcy! On byłby się wylizał trochę!
61    II,  XI   |       natychmiast moje trzydzieści tysięcy marek!~- Panie Grosglik,
62    II,  XI   |         zaufał na całe trzydzieści tysięcy...~- Nie zawracaj pan głowy.
63    II,  XI   |     Pożyczyłem od pana trzydzieści tysięcy marek na termin nieograniczony,
64    II,  XI   | zlikwidować przyszło, miałbym parę tysięcy długów na czysto... Teraz
65    II,  XI   |        swojej gotówki czterdzieści tysięcy, to można od niego zainkasować
66    II,  XI   |            raz stracić trzydzieści tysięcy.~Obszernie przedyskutowali
67    II,  XI   |       dałbym ją panu, a ona ma sto tysięcy.~- Za mało.~- Dałbym sto
68    II,  XI   |           rewers na te trzydzieści tysięcy.~- Pan mi się tak podobasz,
69    II,  XII  |       teraz w kieszeni trzydzieści tysięcy marek.~Dotykał ręką ceratowej
70    II,  XII  |         śnieżnej, na te dziesiątki tysięcy wrzecion okręcających się
71    II,  XIII |         taniej niż za czterdzieści tysięcy rubli... Żeby ciebie...
72    II,  XIII |          cztery morgi czterdzieści tysięcy.~- A warte?~- Warte są dzisiaj
73    II,  XIII |         jeśli za swoje trzydzieści tysięcy nie chce wziąć - pięciu!~-
74    II,  XIII |         sprawdzić...~- Trzydzieści tysięcy rubli gotówki! Do tego mój
75    II,  XIII |      jestem wart najmniej dwieście tysięcy rubli, ja jestem skromny
76    II,  XIII |     decydowali się na pięćdziesiąt tysięcy - rzekł wymijająco.~- Mało!
77    II,  XIII |            anioł, ale pięćdziesiąt tysięcy za mało.~- Mało! Pięćdziesiąt
78    II,  XIII |         mało.~- Mało! Pięćdziesiąt tysięcy to gruby grosz. Pan mnie
79    II,  XIII |         Jesteś tam pan na dziesięć tysięcy rubli; oj, oj, gruby kapitalista!
80    II,  XIII |      Dzisiaj jestem na dwadzieścia tysięcy, a za rok fabryka będzie
81    II,  XIII |         dzisiaj Grosglik dawał sto tysięcy i Mery swoją.~- Ona jest
82    II,  XIII |         się godził na pięćdziesiąt tysięcy, ale chciał jeszcze próbować,
83    II,  XIII |         sprzedawać za pięćdziesiąt tysięcy. Moje wykształcenie, moje
84    II,  XIII |     hulanki. Dasz pan pięćdziesiąt tysięcy gotówką, a drugie tyle w
85    II,  XIII |          przypuśćmy! Moje dziesięć tysięcy rubli tyleż warte co i twoje.~-
86    II,  XIII |        pochwalić, że masz dziesięć tysięcy rubli?~- Ty nie potrzebujesz
87    II,  XIX  |         córka kosztuje mnie z pięć tysięcy rubli rocznie, a on na mnie
88    II,  XIX  |         Sprzedałem za czterdzieści tysięcy, zarobiłem na tym trzydzieści
89    II,  XIX  |          do wysokości czterdziestu tysięcy rubli!... Zaczął się śmiać
90    II,  XIX  |       zdecydowany dać pięćdziesiąt tysięcy, bo plac jest mu koniecznie
91    II,  XXIII|       która mogła mieć ze dwieście tysięcy posagu.~Siedział przy niej