Tom, Rozdzial
1 I, II | ubrany, podparł się laską i siedział.~Borowiecki pobiegł do wielkich
2 I, II | rozgrzanych w tym upale strasznym.~Siedział teraz w drukarni i przysłoniętymi
3 I, III | opuszczoną głową na piersi siedział zatopiony w rozmyślaniach,
4 I, III | bo już tam na czwartego siedział jakiś niski, gruby Niemiec.~
5 I, III | zięcia Bucholca, który siedział samotnie w loży na wprost
6 I, III | królikom łódzkim.~Mendelsohn siedział zgarbiony, z okularami na
7 I, V | światła nieprzytomnymi oczami, siedział bez surduta, z rozpiętym
8 I, V | opuszczoną na piersi brodą siedział i wykręcał ustawicznie i
9 I, V | pijany, z twarzą w dłoniach, siedział nieprzytomny i na wszystko,
10 I, V | opowiadania i mało słyszał, siedział cierpliwie, bo wiedział,
11 I, V | Borowiecki w narożnym gabinecie.~Siedział przed wielkim piecem z zielonych
12 I, V | srebrny zegarek, nachmurzony siedział w milczeniu.~- Ty się, Hamer,
13 I, V | mięsa - drwił Bucholc, który siedział przy stole, ale nie jadł
14 I, V | Borowieckiego, który już nie siedział długo, zamienił kilka słów
15 I, VI | na spacer.~Moryc wciąż siedział, naraz oczy mu rozbłysły,
16 I, VI | z ciastkiem w drugiej, siedział pochylony nad rozłożoną
17 I, VI | także należał do rodziny, a siedział teraz na biegunowym fotelu,
18 I, VI | Alberta Grosmana, który siedział teraz z głową przechyloną,
19 I, VI | brał udziału w krzykach, siedział pod palmą obok Fiszbina,
20 I, VII | wzruszenia.~Pozostał, ale siedział chmurny i nawet nie odpowiadał
21 I, VII | ręką, okręconą paskami, siedział na środku pokoju, modlił
22 I, VIII | złością.~Od szóstej bowiem siedział w kantorze, nie miał ani
23 I, VIII | czarnym pudlem na kolanach siedział rozwalony w powozie.~O kilkanaście
24 I, VIII | Wyprostował swój olbrzymi korpus i siedział chmurny.~- Proszę pana,
25 I, VIII | głowę o ścianę i chwilę tak siedział w milczeniu zbierając siły
26 I, IX | Maksa, który bez surduta siedział przy pulpicie.~- Ojciec
27 I, IX | wychodzącym na ulicę.~Baurn siedział w małym pokoiku przed biurkiem,
28 I, IX | nakrywano do kolacji.~Maks siedział przy stole i pomagał siostrzenicom,
29 I, X | zasłonę, gdzie Jaskólski siedział na pace od węgli i prawie
30 I, X | pracować. Dlaczegóż pan nie siedział u Weisblata? miejsce było
31 I, X | wstając nawet na powitanie; siedział pod łosiem i pił herbatę.~-
32 I, XI | półkole, w środku którego siedział Szaja, jak król wśród dworzan
33 I, XI | popielatozielonawy ton brązu.~Na tym tle siedział Mendelsohn i gromada fabrykantów.~
34 I, XI | Bernard sam jeden bawił panie, siedział na wprost Trawińskiej i
35 I, XI | zaraz do bufetu, gdzie Szaja siedział z Mullerem, i prosiła go,
36 I, XI | starego przyjaciela, który siedział przy bufecie.~- Jakże się
37 I, XII | bardzo wzruszoną twarzą siedział przy nim i słodko patrzył
38 I, XII | uczuwać.~Nie dał zapalać lamp, siedział w ciemności i słuchał gwarów
39 I, XII | zastał, był tylko ten wysoki, siedział przy stole, głośno mlaskał
40 I, XIII | Bucholc nic nie powiedział, siedział w fotelu przed piecem, poruszał
41 I, XIV | Wilczek.~Józio Jaskólski siedział w drugim pokoju przy stoliku
42 I, XIV | nie mógł w to uwierzyć, siedział w milczeniu i chciał iść,
43 I, XIV | i młodszego brata, który siedział w kuchence i okręcony w
44 I, XIV | mrocznym, cichym mieszkaniu.~Siedział czas jakiś, patrząc na starą,
45 I, XIV | miesiące i zwycięstwa nie było.~Siedział tak długo, że nad ranem
46 I, XIV | zasłoniła oczy.~Horn po obiedzie siedział w milczeniu i umyślnie nie
47 I, XV | kary i wyrzucać.~Bucholc siedział w drukarni i witając się
48 I, XV | przestało nawet interesować.~Siedział godzinami bez ruchu w kantorze,
49 II, I | stopień fotelu, na którym siedział i jeździł, bo był W połowie
50 II, I | ale ptak nie słyszał, siedział na kołyszącej się pod nim
51 II, I | wyniósł się do ogrodu i siedział pod kwitnącymi jabłoniami,
52 II, II | ludźmi. A u mnie pan będziesz siedział w pałacu.~- I tam w pałacu
53 II, III | tylko pod werendą płócienną siedział Myszkowski i zaspane, ociężałe
54 II, III | twarzyczkę do Horna, który siedział trochę w głębi oparty plecami
55 II, III | szybie stawu.~Usiadł znowu i siedział bez ruchu i bez myśli, patrzył
56 II, III | bez śladu pod tymi łzami, siedział już zimny i zakłopotany
57 II, IV | Przed sklepikiem Jaskólskich siedział poobwijany w kołdry Antoś
58 II, IV | głowę o drzwi, przy których siedział, i utonął całą duszą w tych
59 II, IV | srebrny sierp księżyca.~Józio siedział za sklepem, w małej, ciasnej
60 II, IV | spazmatycznie pod piecem, a Adam siedział przy stole z twarzą ukrytą
61 II, V | spojrzenia na Horna, który siedział nachmurzony i rozważał słowa
62 II, VI | ulicy przed kantorem.~Szaja siedział jeszcze w kantorze i bawił
63 II, VII | milczeniu do Horna, który siedział obok niego.~- Pan się znasz
64 II, VII | się do Meli, przy której siedział.~Ale Mela nie słyszała,
65 II, VIII | gości, to bym U nich zawsze siedział. Mnie się to bardzo podoba.~-
66 II, IX | się półgłosem.~Stary Baum siedział w nogach łóżka z kamienną,
67 II, IX | spod czerwonych powiek. Siedział na pozór spokojny, opierał
68 II, IX | na stosie chustek i długo siedział bez ruchu i bez myśli.~Noc
69 II, IX | urządzonym w środku podwórza, siedział Myszkowski z Murrayem.~Przysiedli,
70 II, X | odezwał się na znane hasło, siedział na spodzie klatki osowiały,
71 II, XI | pięściami do Moryca, ale ten siedział z kijem w ręku, uśmiechał
72 II, XIII | na przemian, stary Landau siedział przy stole w wielkiej jedwabnej
73 II, XIII | tylko odmianą, że będziesz siedział za właśnie grzechy, a nie
74 II, XIII | na ogród, Landau skulony siedział przy stole, a Moryc zdenerwowany
75 II, XIII | z przerażeniem.~To Moryc siedział z kapeluszem w ręku... piękny
76 II, XIV | głową w ramiona wciśniętą, siedział chmurny i nienawistnie spoglądał
77 II, XIV | zazdrość przy wszystkich, więc siedział ponury, zdenerwowany tym
78 II, XV | bezwiednie wydarły, bo Karol siedział nieporuszony i zły. .~Zniechęcenie
79 II, XVI | Karczmarek, który z początku siedział cicho, onieśmielony obecnością
80 II, XVI | udziału w ogólnej wesołości, siedział przy swoim ojcu, który zaproszenie
81 II, XVI | W małym pokoiku od ulicy siedział ksiądz Szymon, Zajączkowski,
82 II, XVI | wymknął się cicho.~Zuker siedział w kantorze, pod oknem, oparł
83 II, XIX | życzliwych będzie mu lepiej.~Siedział właśnie przy stole i patrzył
84 II, XXI | chwile życia.~Długie godziny siedział w największym skupieniu
85 II, XXII | jej krzesło, ale pomimo to siedział sztywno, powiedział jeszcze
86 II, XXIII| dwieście tysięcy posagu.~Siedział przy niej Murray i tak się
87 II, XXIII| zauważona przez nikogo.~Wilhelm siedział tylko w bufecie, pił z przyjaciółmi
88 II, XXIII| kryształami i kwiatami.~Karol siedział przy żonie rozczerwienionej
89 II, XXIII| farbiarni, w której teraz siedział, taka wiosna szła nad polami,
90 II, XXIII| winy wobec niej popełnione. Siedział odurzony z przymkniętymi
|