Tom,  Rozdzial

 1     I,  I    |              o tym naszym interesie, trochę sobie obliczałem i tak zeszło.~-
 2     I,  II   |            uprzejmie Szwarc.~- Tylko trochę koszerny.~- To znaczy, że
 3     I,  III  |             że jak tylko kwiaty będą trochę tańsze, to kupię pani bukiet,
 4     I,  III  |              nie zostało?~- Zostało! trochę gumy z powozów na kalosze!
 5     I,  III  |             spojrzenia na siedzącego trochę w głębi loży męża, starca
 6     I,  III  |              do Mullerów? - szepnęła trochę cierpko.~- Do Grand-Hotelu.
 7     I,  V    |        cenili pańskie zdanie, ale my trochę pana znamy, panie Feliksie.~-
 8     I,  V    |         otworzył lufcik, aby wpuścić trochę świeżego powietrza, i wyjrzał
 9     I,  V    |       ubierając się.~- Żebym ja mógł trochę porachować żebra tym Szwabom,
10     I,  V    |            najlepsze, zrobiło mu się trochę przykro, więc nie budząc
11     I,  VI   |          Franciszka.~Przyciszyło się trochę.~Weszła Mela, kiwnęła wszystkim
12     I,  VI   |           być dobrym fabrykantem. On trochę chory na idealizm, ale po
13     I,  VI   |            Średnią, chcę się przejść trochę.~- Najbliżej będzie dojść
14     I,  VI   |             nie lubisz Mela? - pytał trochę dotknięty.~- Nie, Moryc -
15     I,  VII  |         Wysocki? - zapytała ciszej i trochę niepewnie.~- Jest i przysięga,
16     I,  VIII |             swojego Cezara przewieźć trochę, bo się nudzi w domu, zupełnie
17     I,  VIII |             bo Łódź się trzęsie i co trochę ktoś się zwala w dół. Na
18     I,  IX   |       spacerować po mieście? .- Tak, trochę chciałem się przejść.~-
19     I,  IX   |            ja bym wolał, żeby on był trochę mądrzejszy.~- Zaczynasz
20     I,  X    |          harmonii Felek, posłuchałam trochę i poleciałam do Mani, a
21     I,  X    |         kaftanów zrobi więcej, tylko trochę ozdobniej szych, to już
22     I,  XI   |      pieszczotliwie. - Potrzebowałaś trochę myśleć o nim, ja to rozumiem.~-
23     I,  XI   |        kobiet jasno ubranych.~Zgiełk trochę za hałaśliwy zaczął się
24     I,  XI   |         kocham nie mniej, może tylko trochę inaczej - dodała łagodnie.~-
25     I,  XI   |             czwartki, proszę przyjść trochę wcześniej!...~- Zobaczymy
26     I,  XI   |        ciekawa.~- Niczego? - zapytał trochę drwiąco.~- Przynajmniej
27     I,  XI   |           jest za wielkie widowisko? Trochę większa sadzawka od mojej,
28     I,  XII  |             cię dotknął.~- Wierzyłem trochę plotkom, bo sądziłem cię
29     I,  XIII |            warto co Biblia, a może i trochę więcej: „Przywóz następujący:
30     I,  XIII |       wszystko przetrawić, to trzeba trochę pracować, a pan mówi, że
31     I,  XIII |             oddychania, myślenia nad trochę większymi rzeczami niż miliardy,
32     I,  XIII |            nic nie rozumiem, to jest trochę ciemne. Stuknął się w czoło.~-
33     I,  XIV  |            nie budzić żony i słyszeć trochę tej muzyki sączącej się
34     I,  XIV  |             cierpliwie i może buciki trochę zmiękną - szydził Adam.~-
35     I,  XIV  |              zniknęła mi w podwórzu. Trochę strapiony szukam stróża,
36     I,  XIV  |          sobie, panie dobrodziejski, trochę za miasteczko, w polu zobaczyć,
37     I,  XV   | podziękowaniem, bo istotnie jesteśmy trochę w kłopotach, nie potrafię
38     I,  XVI  |        gazetę - nalegał.~- Ja jestem trochę niezdrowy dzisiaj, trochę
39     I,  XVI  |            trochę niezdrowy dzisiaj, trochę smutny, a ty mi gadasz o
40     I,  XVI  |                 Ja na tym potrzebuję trochę zarobić, panie Horn.~- Czy
41    II,  I    |             Zostań dni kilka, to się trochę uspokoisz. Niewyraźne mruknięcie
42    II,  I    |             się dalej. Bałem się ino trochę i jeszcze czekałem. Razu
43    II,  I    |        mieszka pan jeszcze na wsi?~- Trochę przy cegielni, a trochę
44    II,  I    |              Trochę przy cegielni, a trochę w mieście; bom sobie tam
45    II,  II   |           tylko zdaje, że pan prezes trochę źle wygląda dzisiaj.~- Pan
46    II,  II   |        bankier wstając. - Usiądź pan trochę, pan jesteś zmęczony.~-
47    II,  III  |        Pisałem już do Anglii, będzie trochę później, trochę drożej,
48    II,  III  |               będzie trochę później, trochę drożej, ale będzie! Psiakrew,
49    II,  III  |           uśmiechał się z rezygnacją trochę sztuczną; Maks zaś odczuwał
50    II,  III  |          wyjść z pokoju. Wyszedłem i trochę sobie słucham, a moje Rój
51    II,  III  |              na cały głos, to ja się trochę rozgniewałem i powiadam
52    II,  III  |               pootwieraj okna, niech trochę wywietrzeje. Wyprowadzę
53    II,  III  |             do Horna, który siedział trochę w głębi oparty plecami o
54    II,  III  |          chciałam, żeby się rozerwał trochę... Ciocia mi pozwoliła...
55    II,  IV   |              sam jej zaniósł.~Wypiła trochę; rzuciła się na łóżko i
56    II,  VI   |           Pozostań pan, porozmawiamy trochę, ja znam firmę pańskiego
57    II,  VI   |            je na kolej, przejadą się trochę i dam im zabawki.~Woźny
58    II,  VI   |           już nie obchodzi, tylko mi trochę żal... tylko mi trochę żal... -
59    II,  VI   |            mi trochę żal... tylko mi trochę żal... - przerwał nagle
60    II,  VI   |            do niej. aby ukryć nie tę trochę żalu, ale niepokonany ból,
61    II,  VI   |          śliw, stojących pod domem - trochę dechu się tu tłucze po mnie,
62    II,  VII  |               ani pisał.~- Ja jestem trochę niespokojny, czy się jemu
63    II,  VII  |          jakby cały interes miał się trochę zlikwidować. A do tego przychodzi
64    II,  IX   |          przyszedł z tokowania, a ja trochę dawniej siedzę. Przyszedłem
65    II,  IX   |               a po obiedzie przyszło trochę znajomych i nie warto było
66    II,  X    |             z Wysocką w odwiedziny i trochę do pomocy przy urządzaniu
67    II,  X    |           nią w ogród.~- Mogłaby być trochę mądrzejszą.~- Zmądrzeje
68    II,  X    |             Gdzie oni są? - zapytała trochę rozkazująco, bo już ją niecierpliwiła
69    II,  XI   |       podskoczyła, co?~- Wiem, bo my trochę robimy w placach. Zacznie
70    II,  XI   |        tysięcy! On byłby się wylizał trochę! No, cóż, nieszczęścia chodzą
71    II,  XI   |            interesami, odpocznij pan trochę.~- Antoni! przynieś wody
72    II,  XI   |              miny.~- Uspokój się pan trochę. Zaraz, ja tu mam kolońską
73    II,  XI   |           resztki na Piotrkowskiej i trochę na fanty dawała...~- Pan
74    II,  XI   |           niedzielę na obiad, będzie trochę gości z Warszawy, a potem
75    II,  XII  |         swoje szansę.~Pieniędzy miał trochę, kredyt przez Grosglika
76    II,  XII  |      zauważył Moryc.~- Tak... tak... trochę kły szczerzy, muszę mu dać
77    II,  XIII |            Wszystko będzie dobrze... Trochę się straci, ale zawsze cały
78    II,  XIII |       wykończalniami. Spróbujemy się trochę z Meyerem. Ja myślałem o
79    II,  XIII |             ono stało, to nam pomoże trochę.~Opowiadał szczegółowo plany
80    II,  XIII |        gotówka nie jest z asekuracji trochę zakwestionowanej przez sędziego
81    II,  XIII |            cię, że się nie podniosę, trochę niezdrowa jestem. Siadaj!
82    II,  XIII |              przyjęła? Dziwi mnie to trochę...~- Dlaczego? Cóż mi masz
83    II,  XV   |            siebie. Mam przy chałupie trochę wody i ogrodu, byłoby nam
84    II,  XVI  |           się jeszcze, muszę się nią trochę zająć na nowo - myślał wchodząc
85    II,  XVI  |             pan napije, wzmocni pana trochę. Mateusz! - zawołał przez
86    II,  XVIII|              warunek ważny i... może trochę dziwny.~- Postaw go.~- Może
87    II,  XIX  |             mnie!~Zamilkł i pozostał trochę w tyle, aby przyciszyć tę
88    II,  XXII |          przeciwnej stronie i cicho, trochę niepewnym głosem zaczął
89    II,  XXIII|             uciekł do oranżerii, aby trochę ochłodnąć i wytrzeć twarz