Tom, Rozdzial
1 I, III | mogę żartować z tego, co kocham - powiedział przytłumionym
2 I, III | rzuciła mu się na piersi.~- Kocham cię, kocham! - szeptała
3 I, III | na piersi.~- Kocham cię, kocham! - szeptała obejmując go
4 I, III | śmiertelnie mocnym pocałunku.~- Kocham cię, kocham - powtarzała
5 I, III | pocałunku.~- Kocham cię, kocham - powtarzała z lubością
6 I, III | sama, chcę wołać wciąż. Kocham cię! Mogę to powtarzać wobec
7 I, III | ale co mnie to obchodzi! Kocham cię! Kocham nie dlatego,
8 I, III | to obchodzi! Kocham cię! Kocham nie dlatego, żebyś i ty
9 I, III | szczęścia, nie dlatego - ja cię kocham, kocham i nic więcej. Potrzebowałam
10 I, III | dlatego - ja cię kocham, kocham i nic więcej. Potrzebowałam
11 I, III | bez ciebie i bez miłości. Kocham cię, mój jedyny, mój panie.~
12 I, III | na rękach jak martwa.~- Kocham cię, Lucy, kocham! - powtarzał
13 I, III | martwa.~- Kocham cię, Lucy, kocham! - powtarzał nie wiedząc
14 I, III | czerwono.~- Zaraz przyjdę, kocham cię! - zawołała za nim i
15 I, III | pozwolił mu się nieść.~- Kocham cię - wołała co chwila.~-
16 I, III | cię - wołała co chwila.~- Kocham - odpowiadał i czuł, że
17 I, III | te usta palące, napisał:~"Kocham cię, Lucy!"~Wyrwała mu bilet
18 I, III | A co cię obchodzi?~- Kocham cię.~Zamknęła mu usta pocałunkiem.~-
19 I, III | ja nic nie wiem, ja cię kocham, to mój rozum, po co mi
20 I, IV | dyrektora, jak Pana Boga kocham, takim trzeźwy, co, jak
21 I, V | gadaj, mam narzeczoną, którą kocham.~- Co to przeszkadza, można
22 I, V | dotykając każdego ustami: "Kocham." Ale... dziadek się ze
23 I, V | ona obchodzi?... Czy ja ją kocham?~Czy ja ją kiedy kochałem?
24 I, V | ucho do muszli.~- Lucy. Kocham cię! - drgały mu roztrzęsione
25 I, V | będzie. Przyjdź. Czekam. Kocham cię! Słuchaj, całuję cię,
26 I, V | kochasz głęboko - szepnął.~- Kocham, kocham bardzo! Żebyś pan
27 I, V | głęboko - szepnął.~- Kocham, kocham bardzo! Żebyś pan wiedział.
28 I, VIII| lasku! Wariatka, jak Boga kocham - szeptał ze złością.~Od
29 I, VIII| zrzuciła kapelusz na ziemię.~- Kocham cię, Karl! - szeptała całując
30 I, VIII| musisz być bardzo odważny. Kocham cię, Karl, pocałuj mnie,
31 I, VIII| jeszcze kochasz, Karl? - Kocham, wątpisz?~- Wierzę ci, że
32 I, VIII| rzuciła się mu na szyję.~- Kocham cię, chciałam ci to powiedzieć,
33 I, VIII| wyczernione wąsy.~- A ja pana kocham, bo pan jest porządny szlachcic,
34 I, VIII| dobrodziejski, także...~- Kocham tak czy owak - dokończyła
35 I, VIII| widzenia! Uf, pęknę, jak Boga kocham! -- wykrzyknął siadając
36 I, IX | nic, bo ja się w niej nie kocham ani nawet mógłbym kochać.
37 I, X | przed żoną.~- Jak honor kocham, pijany nie jestem. Spotkałem
38 I, X | słowo honoru, że się nie kocham.~- Kochasz się, tylko nie
39 I, XI | chcesz iść za niego?~- Nie kocham go i jest mi wstrętnym,
40 I, XI | robie, dlaczego? bo ja cię kocham, Melu, i daje ci czas do
41 I, XI | usłyszeć to upragnione słowo: kocham! Ale Wysocki nie pokazywał
42 I, XI | przyjaciółkę, bo i ja ją kocham nie mniej, może tylko trochę
43 I, XIV | bardzo cicho:~- Ja pana kocham za to, kocham! Ale fotografię
44 I, XIV | Ja pana kocham za to, kocham! Ale fotografię wziął pan
45 I, XVI | towarzyskimi odległość.~- Kocham cię, Karl! Przyjdź dzisiaj
46 II, I | robił. A, jak Pana Boga kocham, czego za wiele, tego i
47 II, I | Jezuita, jak Boga jedynego kocham! - wrzasnął Zajączkowski,
48 II, I | gniewu.~- Czy dlatego, że cię kocham? Czy dlatego, że każdą twoją
49 II, III | zauważył mimo woli.~- Kocham słońce i lubię się w nim
50 II, III | Horna.~- Dziękuję. Ja pana kocham, ja pana bardzo kocham! -
51 II, III | pana kocham, ja pana bardzo kocham! - wykrzyknęła rozradowana.~-
52 II, III | i oddychając chciwie:~- Kocham cię! Nie całuj mnie, jest
53 II, III | mi! Ja cię tak strasznie kocham i tak się boję o ciebie,
54 II, III | Niech zobaczą, ja cię kocham, Karl, i przed całym światem
55 II, III | światem mogę śmiało wołać, że kocham. Co mi tam ludzie, gdy ty
56 II, VI | budowano domy i fabryki.~- Kocham ją! Tak, kocham ją! - myślał
57 II, VI | fabryki.~- Kocham ją! Tak, kocham ją! - myślał stając l wpatrując
58 II, VII | Bom szczęśliwa dzisiaj... kocham - odpowiedziała porywczo,
59 II, VIII| namiętnym pocałunku.~- Kocham cię! - szeptała odrywając
60 II, VIII| odrywając się na chwilę.~- Kocham cię! kocham! - odpowiadał
61 II, VIII| na chwilę.~- Kocham cię! kocham! - odpowiadał cicho. Głosy
62 II, VIII| oczy i cicho szeptała:~- Kocham cię! Mów, najdroższy, niech
63 II, VIII| wywiózł daleko, daleko.~- Kocham cię? - powiedział jej na
64 II, XI | panem brzydzę...~- A ja Kamę kocham jeszcze więcej.~Chciał ją
65 II, XI | wołała:~- Ja pana już nie kocham! Żeby pan był nieszczęśliwym...
66 II, XI | oszukał Kamę, bo go już nie kocham.~Uśmiechnął się i zwrócił
67 II, XI | tak, zrobię to, jak ciocię kocham, żeby pan nie myślał, że
68 II, XIII| miała ochotę powiedzieć: „kocham" - i przeniknęło ją szalone
69 II, XVI | się śmiać.~- Jak Pana Boga kocham, ale to nawet nie przystoi
70 II, XVI | prosty człowiek, ja moją żonę kocham bardzo, pracuję, jak mogę.
71 II, XVI | były tylko te słowa:~"Będę. Kocham cię... kocham cię..."~-
72 II, XVI | słowa:~"Będę. Kocham cię... kocham cię..."~- Ja muszę już iść,
73 II, XVI | całe życie?~- Tak, bo ja kocham cię coraz silniej - odpowiedziała
74 II, XVI | się tym, co powiem. Ja cię kocham, ale my się nie możemy widywać
75 II, XVII| wiem. Wiem, że czasem go kocham, czasem nienawidzę, a zawsze
76 II, XXI | patrz tak na mnie, ja cię kocham jak brata, mnie aż serce
77 II, XXI | jeszcze większą, ja pana kocham, pan mi się bardzo podoba,
|