Tom, Rozdzial
1 I, II | trzęsące się mury; czuł się dopiero dobrze przedzierając się
2 I, II | dobroczynny.~- Pan Welt dopiero z pół godziny jak od nas
3 I, IV | czuł się pijanym zupełnie, dopiero szczekania gwałtowne psów
4 I, IV | zważając na błoto i na wyboje.~Dopiero na Piotrkowskiej złapał
5 I, V | kosztuje, będę wiedział dopiero, jak się położę, ile zechcą
6 I, V | zdąży wykupić, to wszyscy dopiero będą śpiewać. Skądżeś to
7 I, V | zobaczę przed wyjazdem, wstanę dopiero jutro. No, bądź zdrów, chłopie,
8 I, V | waszego życia. Od niego dopiero dowiedziałem się że mój
9 I, VI | talerzami po skończonym dopiero obiedzie.~Przywitał się
10 I, VIII | godzinę i zdecydowała się dopiero do powrotu, gdy jej twarz
11 I, VIII | szepnęła.~- Przyjdzie dopiero wieczorem - poinformowała
12 I, VIII | żadnego interesu. Wczoraj dopiero spotkałem pierwszą ładną
13 I, VIII | Jeśli to kara, to cóż dopiero będzie za wspaniała nagroda!~-
14 I, IX | duszą mimozy, czuła się dopiero dobrze w otoczeniu piękna.~
15 I, IX | mój kontrakt kończy się dopiero w październiku.~- Czyli
16 I, X | zapytał cicho.~- Nie, dopiero piętnasty marzec dzisiaj.~-
17 I, X | góry i nie stanął dębem i dopiero go lekko szpicrutą pod brzuch,
18 I, XI | Mela nalała mu herbaty, i dopiero zobaczył jej podkrążone
19 I, XI | zawołał:~- Mela, przyjadę dopiero na twoje wesele. - Uśmiechnął
20 I, XI | i gdy je założył, zaczął dopiero odpowiadać na liczne zapytania.~-
21 I, XI | fabrykę?~- Nie, jeszcze, dopiero koło jesieni to zrobię -
22 I, XI | wartość, targuje go wytrwale dopiero wtedy, gdy już wie, że kupiwszy
23 I, XII | świecącymi twardo i surowo.~Teraz dopiero Borowiecki spostrzegł jakąś
24 I, XII | myślę od początku, a ty dopiero po czterdziestu minutach
25 I, XII | Dobranoc ci.~- Już idziesz? Dopiero siedzisz godzinę i pół.~--
26 I, XIII | prezes jeszcze do teatru. Dopiero dziewiąta.~Bucholc nic nie
27 I, XIV | wzrokiem funkcjonowanie i dopiero przyszedł; nabił fajkę tytuniem,
28 I, XV | Małpa sentymentalna!~- Ja dopiero wczoraj zobaczyłem, że małżeństwo
29 I, XV | Jak dla kogo!~- Ja wczoraj dopiero zobaczyłem, że to jest najbardziej
30 I, XV | spiesznie, gnany trwogą.~Dopiero widok ludzi przy pakowaniu
31 I, XVI | Kundel, kundel?~W tydzień dopiero odbył się pogrzeb; pogrzeb,
32 I, XVI | zebranych na pogrzebie. Dopiero kiedy orszak rozlewał się
33 I, XVI | blaguj, bo przed dwoma dniami dopiero ogłoszono.~- Zostaję przy
34 I, XVI | zawziętością w sercu.~Ale tymczasem dopiero zdobywał środki, handlował,
35 I, XVI | się w niebo.~Zbudził go dopiero głos lecący z opustoszałej
36 II, I | proste i takie jakieś wyższe. Dopiero u państwa poznałem, że ja
37 II, I | że ja nie znałem Polaków, dopiero teraz rozumiem wiele właściwości
38 II, I | okręcił w kołdrę i zasnął dopiero nad ranem.~Prócz pana Adama
39 II, I | wytarł połą surduta, a potem dopiero jął się chłodzić fularową
40 II, I | cygara, zapalił uważnie i dopiero odpowiedział:~- Przedtem
41 II, I | się nauczył czytać i pisać dopiero parę lat temu.~- Ale po
42 II, II | gładził długo bokobrody i dopiero w końcu rzekł uroczyście:~-
43 II, II | geszeft! - myślał i teraz dopiero zobaczył jasno przyczyny
44 II, III | nastrojonego domu odetchnął dopiero na Piotrkowskiej.~Do spotkania
45 II, VI | miały powrócić w niedzielę dopiero.~- Wariatki - szepnął Stanisław.~-
46 II, VI | się na niej wyciągała, i dopiero po takim sprawdzeniu odszedł
47 II, VI | zatrzymując powóz, bo w tej chwili dopiero spostrzegła brak ciotki
48 II, VII | przyzwyczajeń wyszła przed dom i dopiero ujrzawszy brukowany dziedziniec,
49 II, VII | prosić ich więcej, bo dziś dopiero spostrzegłam, że nawet taka
50 II, VII | smutek i ból; bo dzisiaj dopiero, w tym jasnym salonie, przeczuła
51 II, VII | szwagra i odczuwała teraz dopiero, przez mimowolne zestawienie,
52 II, VII | życia własnej sfery.~I teraz dopiero poczuła, że pomiędzy nimi
53 II, IX | się co krok i przystając.~Dopiero w kantorze pustym i ciemnym
54 II, IX | stać przed październikiem, dopiero pomyślę.~Szli dalej w milczeniu,
55 II, IX | a jak ją skończę, zacznę dopiero bawić się w filozofowanie.~-
56 II, X | Anka z mieszkania.~- Nie, dopiero za pół godziny będą gwizdać
57 II, X | Widzisz ją, to mi zuch dopiero!... Ho, ho! jeszcze zapomnisz,
58 II, XI | wszyscy i jeść zaczęli, dopiero gdy przyszedł Horn i usiadł
59 II, XII | Nie znacie się jeszcze?~- Dopiero miesiąc robi u nas. Chodził
60 II, XIV | z Mullerówną?~- Interes dopiero w robocie, nic jeszcze pewnego.~
61 II, XV | stanąć jako tako, wtedy dopiero będzie można myśleć o odpoczynku.~-
62 II, XV | pojechał do Warszawy, wróci dopiero wieczorem, malowanie mi
63 II, XV | słowa Karola, które teraz dopiero nizała na nić uświadomienia
64 II, XVI | nic nie odpowiedział, aż dopiero nasyciwszy~swoją duszę wiecznie
65 II, XVII | sprzedażnego, który zaczynał się dopiero w połowie zimy, a tymczasem
66 II, XVIII| lepiej?~- Przekonam się dopiero. Bywajcie mi zdrowi. Żegnali
67 II, XIX | wyjechał do Berlina i powróci dopiero za kilka dni - mówiła Anka
68 II, XX | w Berlinie i odpoczywał dopiero naprawdę, przepędzając dnie
69 II, XX | ulicy, po chwili długiej dopiero spostrzegł, że trzyma w
70 II, XX | jakby biegnąc na ratunek, dopiero przy windzie oprzytomniał
71 II, XXI | mi depeszą znać dzisiaj dopiero, dlatego się spóźniłem.
72 II, XXII | cofały natychmiast lękliwie, dopiero gdy zapalono światła, zaczęli
73 II, XXIII| prawdzie wiedział, ale teraz dopiero ją odczuł i pojął w całej
|