Tom,  Rozdzial

 1     I,  III |           paliły się ostro. Twarz miała o gorącym tonie lekko oliwkowym,
 2     I,  III |  przysmaków i stawiała przed nim.~Miała na sobie bladożółty jedwabny
 3     I,  III |        naszyjnik brylantowy, jaki miała w teatrze, skrzył się i
 4     I,  V   |           z trzecią, która będzie miała pieniądze.~Karol się nie
 5     I,  V   |         to kiej się krowa ocielić miała. Święta panienka, a to naszego
 6     I,  V   |         wdowy po urzędniku, która miała sześcioro dzieci~i sto pięćdziesiąt
 7     I,  VI  |           Ostendy, będziesz teraz miała przynajmniej po co jeździć.~-
 8     I,  VI  |     zupełnie zdziecinniała; twarz miała tak zeschniętą i pościąganą
 9     I,  VI  |          paciorki oczy. Na głowie miała czarną perukę ubraną w rodzaj
10     I,  VI  |         to właśnie podoba, bo jak miała czas, to się bawiła w poezje,
11     I,  VI  |     bawiła w poezje, dlaczego nie miała się bawić, to dobrze jest
12     I,  VIII|       kiedy zapytał, czy istotnie miała tak ważny interes, o którym
13     I,  VIII|     Moryca obejrzeć składy, gdzie miała być ładowana bawełna.~Powracając
14     I,  VIII|           oglądać na fest. Pozory miała wielkiej wytworności, ale
15     I,  VIII|          pierwszy minus; kapelusz miała z pewnością paryski, to
16     I,  VIII|          metoda. Kapelusz i twarz miała kobiety z towarzystwa -
17     I,  IX  |      gorąco. - Pamiętam Łódź, jak miała dwadzieścia tysięcy, a dzisiaj
18     I,  IX  |        żeby moja Łódź rosła, żeby miała pałace wspaniałe, ogrody
19     I,  IX  |        fotelu i robiła pończochę, miała lat ze sześćdziesiąt, twarz
20     I,  X   |          czarnych bystrych oczów.~Miała w ruchach i w stanowczości,
21     I,  X   | nieopowiedzianie słodką rozkoszą. Miała szaloną ochotę położyć głowę
22     I,  XI  |          Wolfisz et Landau, która miała syna i pragnęła go ożenić
23     I,  XI  |          kim się ożeni, byle żona miała posag w gotówce i w pożądanej
24     I,  XI  |         na własną rękę, a że Mela miała taki posag i że mu się do
25     I,  XI  |      doktorach, o ich powodzeniu.~Miała dwie koleżanki, które wyszły
26     I,  XI  |      Endelmanów tylko dlatego, że miała nadzieję spotkać tam Wysockiego.
27     I,  XI  |        piękne było odsłonięte, bo miała czarne włosy, przeświecające
28     I,  XI  |        więdnący kwiat granatu - i miała w swej twarzy jakąś cierpką,
29     I,  XI  |     rubinami i ametystami; figurę miała tak zgrabną i wysmukłą,
30     I,  XI  |           tak bardzo żałowała, że miała nieprzepartą chęć powrotu
31     I,  XII |          Nie wiedziałem nawet, że miała tam być.~- Po cóż się opowiadać
32     I,  XII |              Po cóż się opowiadać miała? Chcesz, żeby się dla panien
33     I,  XIII|          to była już uregulowaną, miała bruk, trotuary i gazowe
34     I,  XIII|    pomarszczonej, martwej twarzy.~Miała na sobie jakiś barchanowy
35     I,  XIII|   niecierpliwie na drzwi, którymi miała wejść Mada.~- A pana żona
36     I,  XIII|           dlań "ziemią obiecaną".~Miała nawet pewne pojęcie o wartości
37     I,  XIV |          nigdy skończyć nie mógł.~Miała to być maszyna dynamo-elektryczna
38     I,  XV  |          cały środek aż pod sufit miała zawalony towarem niby zwojami
39    II,  I   |        zlatywała się do niego.~- "Miała babuleńka kozła rogatego.
40    II,  I   |      niech cię ręka boska broni! "Miała babuleńka kozła rogatego."
41    II,  I   |  bladofiołkowym, pasek i kołnierz miała tak~samo bladofiołkowe,
42    II,  I   |     wełniak i cały strój wiejski.~Miała na sobie niebieską bawełnianą
43    II,  I   |           szła do wsi, ale i bida miała dłuższe nogi i chwyciła
44    II,  I   |         za chałupą, niczego była, miała cztery morgi, ziemia galanta,
45    II,  I   |      postawił chałupkę, żeby żona miała gdzie mieszkać z dziećmi,
46    II,  I   |           Spojrzała, ale w oczach miała smutek i usta drżały jej
47    II,  III |          monterami maszynę, która miała być podniesiona przez windę
48    II,  III |   pośpiechem, bo za kilka tygodni miała się sprowadzić Anka z panem
49    II,  IV  |          rachunek piekarza, za co miała mieszkanie i dziesięć rubli
50    II,  IV  |      ludzkim jak ule.~Uliczka nie miała latarń, oświetlał ją księżyc
51    II,  V   |           Jak ja dzisiaj nie będę miała pieniędzy, to nie zrobię
52    II,  V   |        zrobię interesu i nie będę miała z czego żyć cały tydzień.~-
53    II,  VII |            która za jedyną ozdobę miała szeroki pas inkrustacyj
54    II,  VII |           całym towarzystwie, nie miała dzisiaj humoru.~Nie zwracała
55    II,  VIII|           się tego środka, bo nie miała sił i odwagi powiedzieć
56    II,  VIII|        jak znikał za szybami, nie miała sił, łkanie zapchało jej
57    II,  X   |           o której marzyła, która miała dać jej ziszczenie wszystkich
58    II,  X   |       smutku zaczął podśpiewywać:~Miała babuleńka kozła rogatego,~
59    II,  X   |       wlazła za nim i już, już go miała uchwycić za grzbiet, ale
60    II,  X   |    przejmowały ją takim bólem, że miała pełne łez oczy i po kilka
61    II,  X   |           przy nalewaniu herbaty. Miała właśnie powiedzieć o chłopaku
62    II,  XIII|      pensji. Jeździła za granicę; miała specjalnych metrów od różnych
63    II,  XIII|       jaka ona zdrowa, ona będzie miała co rok dziecko. Pan mi pokaż
64    II,  XIII|        tego pragnęła, że chwilami miała złudzenie, iż się to już
65    II,  XIII|       bezwiednie z lubością i już miała ochotę powiedzieć: „kocham" -
66    II,  XV  |          to chwilami.~Jeszcze nie miała żadnej pewności, jeszcze
67    II,  XV  |         trzymania ich przy sobie.~Miała silnie rozwinięte poczucie
68    II,  XV  |     bliższej znajomości, jeśli ją miała, a w końcu zeszedł na własne
69    II,  XV  |        świeże powietrze. Będziesz miała czas?~- Ile tylko zechcesz.~-
70    II,  XV  |         udręczenia i wątpliwości.~Miała nawet postanowienie przeprosić
71    II,  XV  |       niej.~Ostrzeżenie Wysockiej miała ciągle w pamięci i potwierdzały