Tom,  Rozdzial

 1     I,  I    |        skończysz przez to żarcie się ciągłe i ze wszystkimi! - mruknął
 2     I,  I    |               semicki nos, bo mu się ciągle zsuwały,~- Gdzie? co? jak?~-
 3     I,  II   |            czarne farby.~Mury drżały ciągle. Fabryka pracowała wszystkimi
 4     I,  V    |              napił się piwa, zapalił ciągle gasnącego papierosa i przypatrywał
 5     I,  V    |               zgoda, nie kłóćcie się ciągle. Jedziesz kurierem w nocy?~-
 6     I,  V    |             tak oczy kleją i dziadek ciągle woła, żebym poszła spać.
 7     I,  V    |           wały materiału surowego.~- Ciągle to samo? reumatyzm?~- Tak.
 8     I,  VI   |          Niech ojciec słucha! on tak ciągle mówi. Co to jest? do czego
 9     I,  VI   |              przez wąskie usta.~- On ciągle swoje! Tyś brał towar surowy
10     I,  VI   |             była zadowoloną, ona się ciągle kłóci ze mną.~- Ja się nie
11     I,  VII  |             przez niego chory jestem ciągle, mnie serce boli, on mnie
12     I,  VII  |             mnie serce boli, on mnie ciągle okrada. A ten Borowiecki
13     I,  VII  |           ogólne, Szaja stał twardo, ciągle stare pawilony paliły się,
14     I,  VIII |              niby kłęb sadzy.~Ziewał ciągle i znudzonym wzrokiem spoglądał
15     I,  VIII |         leżałabym w łóżku i mogłabym ciągle, ciągle myśleć o tobie.~-
16     I,  VIII |             łóżku i mogłabym ciągle, ciągle myśleć o tobie.~- Tak, ale
17     I,  VIII |           dziwne oczy zielone, które ciągle zmieniały kolor. Zwracał
18     I,  VIII |          tego nie powiem. A przecież ciągle jestem na mieście, ciągle
19     I,  VIII |            ciągle jestem na mieście, ciągle szukam, no bo – ma się wie -
20     I,  VIII |           wszyscy w domu mówią i tak ciągle, że w końcu ja sama będę
21     I,  VIII |             był z siebie zadowolony. Ciągle stała mu przed oczami ta
22     I,  IX   |            mieście, jak się widzi go ciągle, jak się zna wszystkich,
23     I,  IX   |         głosie i w uśmiechu; liczyła ciągle oczka, błyskała drutami
24     I,  IX   |              i mrucząc obcierały się ciągle grzbietami o suknie - uśmiechała
25     I,  IX   |          długie ręce, głowę wielką i ciągle rozczochraną, twarz okrągłą,
26     I,  IX   |           nie pilnuje fabryki, tylko ciągle knajpuje, a przed Bertą
27     I,  X    |              domu z miesiąc, podobno ciągle przesiaduje u tych pań na
28     I,  X    |             wytrzymać, obrażano mnie ciągle...~- Tych, co obrażają,
29     I,  XIII |               On ma zawsze gluck. On ciągle chory? - Niby zdrowszy,
30     I,  XIII |              przychodził, gwizdał im ciągle i ponauczał śpiewać.~- Ma
31     I,  XIII |           uradowana i podniecona, że ciągle się śmiała i na nic nie
32     I,  XIV  |           herbatę prędko, parzył się ciągle i milczał, powtarzając w
33     I,  XIV  |         gdyby go tylko nie zawodziły ciągle obliczenia, gdyby mu ciągle
34     I,  XIV  |          ciągle obliczenia, gdyby mu ciągle coś nie stawało na przeszkodzie.~
35     I,  XIV  |         stawało na przeszkodzie.~Był ciągle bliskim zwycięstwa, codziennie
36     I,  XV   |       idealni małżonkowie Kaczyńscy. Ciągle siedzieli przy sobie i trzymali
37     I,  XV   |           Wstrętny zwyczaj, żeby się ciągle o siebie ocierać. Wciąż
38    II,  I    |             tu ksiądz będziesz uwagi ciągle robił. A, jak Pana Boga
39    II,  I    |          Anki i Karola.~Pan Adam zaś ciągle nucił, wybijał takt, szarpał
40    II,  I    |            głośno śpiewały w bzach i ciągle mu się wydawało, że słyszy
41    II,  I    |     refektarza, tam już było pełno i ciągle wchodzili nowi, wszyscy,
42    II,  II   |             szklanek w kantorze i to ciągłe syczenie gazu.~- Panie prezesie,
43    II,  III  |             rodzina się tym martwi i ciągle mi wymawiają, ciągle...
44    II,  III  |        martwi i ciągle mi wymawiają, ciągle... On powiedział, że się
45    II,  VI   |         naciskiem.~- Daje dużo, daje ciągle, tylko on się nie lubi chwalić! -
46    II,  VII  |             przegotować knedle, więc ciągle się poci ze strachu; przez
47    II,  VII  |           nią kilkakrotnie, widziała ciągle jego oczy pełne miłości,
48    II,  VIII |            po śmierci Bucholca, papa ciągle się modli, codziennie przychodzą
49    II,  X    | kilkunastoletni chłopak, który mdlał ciągle, jakieś wewnętrzne obrażenie.~
50    II,  XI   |              się; płakałam, myślałam ciągle o panu, nie sypiałam, byłam
51    II,  XI   |       Wilczkiem.~- Jest. Od paru dni ciągle posyła po pana.~- Skończyłeś
52    II,  XIII |             do naszych kobiet, że ja ciągle myślałem o tobie. Więc powiedz,
53    II,  XIV  |         Płacze mi po całych dniach i ciągle wyrzeka, a na odmianę robi
54    II,  XV   |       gorączkowe, wyczerpujące życie ciągle, ciągle?...~- Ciągle, i
55    II,  XV   |           wyczerpujące życie ciągle, ciągle?...~- Ciągle, i w dodatku
56    II,  XV   |           życie ciągle, ciągle?...~- Ciągle, i w dodatku z troską, żeby
57    II,  XV   |         pomimo zakazu perfumuje mnie ciągle zamiast pilnować, aby w
58    II,  XV   |            rozmowy, ale spotykał się ciągle z niedowierzającym wzrokiem
59    II,  XV   |             się już raz skończyły te ciągłe nieporozumienia.~Karol jednak
60    II,  XV   |          Ostrzeżenie Wysockiej miała ciągle w pamięci i potwierdzały
61    II,  XVI  |              Kesslera, ale grał źle, ciągle się mylił, psuł grę innym,
62    II,  XVI  |       położeniem, nie może ono trwać ciągle.~- Karl, Karl! - wykrzyknęła
63    II,  XIX  |           ostatnich chwil ojca, jaka ciągle przed nim stawała.~Nic nie
64    II,  XIX  |          dziwny nastrój zebranych, i ciągłe wybuchy płaczu Kamy, nie
65    II,  XX   |          nieszczęśliwą, przypominała ciągle z przyjemnością udręczania
66    II,  XX   |           odpowiedzieć nie umiał, bo ciągle bezwiednie dźwięczało mu
67    II,  XX   |             widział, spoglądał tylko ciągle na zegarek.~W Aleksandrowie
68    II,  XXI  |        rozdrażnionym i niespokojnym. Ciągle pytał się o Karola i co
69    II,  XXIII|             pieniędzy i bezczelności ciągle naprzód.~- Mówimy właśnie,
70    II,  XXIII|           siebie prócz męża, którego ciągle szukała, a odnalazłszy,