Tom, Rozdzial
1 I, II | Na wszystko przyjdzie czas, na wszystko.~- Dlatego
2 I, II | świadomie - uczuciowość.~Stał czas jakiś przy kotle "oksydacyjnym"
3 I, III | kupiła i poszła, ale miałam czas się Jej przyjrzeć, jest
4 I, III | struli się sami. Na jakiś czas będzie nam luźniej. Będziemy
5 I, III | pierwszej.~- Mam jeszcze czas. Muszę panu powiedzieć,
6 I, V | Dam gotówkę.~- Ja jeśli na czas nie wyrwę gotówki, to dam
7 I, V | strat, jakie poniosę przez czas pobytu w Hamburgu, strat
8 I, V | swojej, której przez ten czas nie będę mógł prowadzić.~-
9 I, V | o zastąpienie go na cały czas nie. obecności. Murray zastąpi
10 I, V | Razem mieszkali przez cały czas studiów w Rydze, razem jeździli
11 I, VI | chwilę do mnie, jeśli masz czas.~- Mela, ja przecież dla
12 I, VI | dla ciebie miałbym zawsze czas, jeślibyś tylko zechciała.~-
13 I, VI | właśnie podoba, bo jak miała czas, to się bawiła w poezje,
14 I, VI | nieco kroku.~- Mam jeszcze czas i żebym miał jeszcze sposobność
15 I, VII | Bernard, który przez cały czas popisów Mullera leżał najspokojniej
16 I, VII | bez szelestu.~Róża cały czas stała przy drzwiach i słuchała
17 I, VIII | ważny interes.~- Na taki czas jechać do lasku! Wariatka,
18 I, VIII | przechłodzić, będzie miał czas.~Świstawka gdzieś niedaleko
19 I, IX | mądrych jest zawsze dobry czas.~- A kiedyż będzie dla uczciwych? -
20 I, X | was, bo się nam podoba być czas jakiś błaznami i koziołkować
21 I, X | a w istocie chciała dać czas do porozumienia się Meli
22 I, XI | zrobi, to będziecie mieli czas poznać się lepiej.~- Powiem
23 I, XI | kocham, Melu, i daje ci czas do namysłu. Ty się namyślisz,
24 I, XI | wszędzie, ale co pewien czas spoglądała na wielkie sztalugi
25 I, XI | nieśmiało milcząca cały czas ta zakurzona, z twarzą podobną
26 I, XII | Brakowało mi was przez ten czas.~- Nie miał cię kto bawić
27 I, XIII | pragnąłem, ale nigdy mi czas nie pozwalał.~- Ja wiem,
28 I, XIV | cichym mieszkaniu.~Siedział czas jakiś, patrząc na starą,
29 I, XIV | otaczającej maszynę i co pewien czas sprawdzał na manometrze
30 I, XIV | późno, że nim wypił herbatę, czas było już iść na obiad, a
31 I, XIV | ale to mi pan jeszcze na czas odda, no! - błagała go prawie,
32 I, XV | rozdrażnieniu wyszedł na ulicę, czas jakiś szedł wyprostowany,
33 II, I | ganku wołała:~- Panowie, czas iść do kościoła.~Zapomniał
34 II, I | mówić dalej.~Szedł obok czas jakiś i uspokoiwszy się
35 II, I | to zrobimy akt. No, Maks, czas nam w drogę.~- Odprowadzimy
36 II, I | wkrótce będzie naszą.~Szli czas jakiś w milczeniu.~Ksiądz
37 II, II | pozabiurowych, będzie na czas z pewnością.~- Panie Szteiman -
38 II, II | uszlachetnić produkcję? Co to jest "czas skończyć z tandetą łódzką!" -
39 II, III | Do spotkania z Lucy miał czas jeszcze, więc wstąpił do
40 II, III | ciotka z Częstochowy i cały czas tylko wyrzekła, że nie mamy
41 II, IV | zerwała się z krzesła, stała czas jakiś na środku pokoju,
42 II, V | poszedł, a oni siedzieli jakiś czas w milczeniu i udawali przed
43 II, VI | innymi.~Malinowski jakiś czas przypatrywał się jej ruchom,
44 II, VI | poczuł, że na takie rany czas i milczenie jest najlepszym
45 II, VI | Przyjechali jeszcze na czas, bo amerykańskie kłusaki
46 II, VII | ksiądz Liberat umarł.~- Czas mu było już od dawna. Stary
47 II, VII | Wysockiej. Siedziała cały czas na jednym miejscu tak zdenerwowana,
48 II, IX | Dobranoc państwu.~- I na mnie czas - powiedziała Nina.~- Jest
49 II, IX | go z równowagi na dłuższy czas. I to w takim czasie, kiedy
50 II, IX | pili.~- Pijcie.~- Kto ma czas myśleć o niebieskich migdałach,
51 II, X | białych i różowych róż.~Czas był bardzo piękny, cichy
52 II, X | Zmądrzeje jeszcze, ma czas.~- Nie tak wiele, ma przecież
53 II, X | najbłahszego powodu.~Mateusz co czas jakiś roznosił herbatę po
54 II, X | jeszcze wielkie miejsce i czas do zrobienia majątku.~-
55 II, XI | sprzed kantoru, spacerował czas jakiś po Piotrkowskiej i
56 II, XI | się najlepiej, bo miałem czas.~- Jak to! nie był pan nieszczęśliwym? -
57 II, XI | Ja mam trzydzieści lat... czas mi zacząć... Mam dobry plan,
58 II, XV | miesięcy. Dla Borowieckiego czas ten płynął bardzo szybko,
59 II, XV | fabryk, czynnych i w nocy.~Czas się wlókł strasznie wolno.~
60 II, XV | Powinien pan później odpocząć czas dłuższy.~- Odpocząć! Ależ
61 II, XV | powietrze. Będziesz miała czas?~- Ile tylko zechcesz.~-
62 II, XVI | tego, że musimy na pewien czas przestać się widywać, dla
63 II, XVI | do Berlina, na cały ten czas... wiesz... Przytuliła się
64 II, XVIII| zapalili cygara i milczeli czas jakiś.~Trawiński, który
65 II, XIX | Siedzieli wszyscy w milczeniu czas długi, aż Blumenfeld zaczął
66 II, XXII | codziennie, jeśli pan będzie mieć czas.~Maks ucałował jej rękę
67 II, XXIII| sali bufetowej.~Gdy miał czas, brał którego z gości pod
68 II, XXIII| wszystkie myśli - wszystek czas - wszystkie siły.~Miał już
|