Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |         patrzył na materiał i znowu stał zapatrzony w te tysiące
 2     I,  II   |      uniżonością traktował cygarem, stał przed nim, napychając sobie
 3     I,  II   |             smutnie.~Na prost okien stał wielki, czteropiętrowy budynek
 4     I,  II   |            do nóg Borowieckiego, bo stał najbliżej i miał najbardziej
 5     I,  II   |            świadomie - uczuciowość.~Stał czas jakiś przy kotle "oksydacyjnym"
 6     I,  III  |         dystyngowanym ruchem głowy.~Stał spokojnie pod ogniem lornetek
 7     I,  III  |        odwracał do niej twarzą, ale stał zimny na pozór i obojętny.~-
 8     I,  III  |            wachlarza z pawich piór, stał cały wyzłocony posążek Buddy,
 9     I,  IV   |          zimnym, wilgotnym wiatrem,~Stał chwilę przed domem, nic
10     I,  V    |      poprawiał binokle obu rękami i stał w drugim pokoju przed bufetem.~-
11     I,  V    |   tryumfujący wzrok na niego, Moryc stał nieruchomy, zapatrzony w
12     I,  V    |       płakać spazmatycznie, a chłop stał wciąż poważnie, zapatrzony
13     I,  V    |             które nad nim panowały, stał jednopiętrowy dom nazywany
14     I,  V    |             głosem na lokaja, który stał przy drzwiach, gotowy na
15     I,  V    |          oliwą i drugi z kartoflami stał przed nim.~Umilkli.~Lokaje
16     I,  V    |         mógł kto potrzebować.~Jeden stał za Bucholcem i podawał natychmiast
17     I,  V    |         uliczki ogródka.~W ogrodzie stał wysoki, jednopiętrowy dom,
18     I,  VI   |     szalonym śmiechem, bo Leon Cohn stał z boku i robił swoje zwykłe
19     I,  VI   |          śmiał najgłośniej.~Bum-Bum stał na froncie grupy pochylony
20     I,  VI   | rozwścieczeni na tego głupca, który stal odwrócony plecami i ani
21     I,  VII  | nieszczęścia i klęski ogólne, Szaja stał twardo, ciągle stare pawilony
22     I,  VIII |             Borowiecki już w palcie stał przed oknem i niecierpliwie
23     I,  VIII |            w pustym kantorze. Lokaj stał bez ruchu przestraszony
24     I,  VIII |        bardzo serdeczne spojrzenie.~Stał chwilę na trotuarze i widział,
25     I,  IX   |             gromniczne światła.~Dom stał w głębi ogródka, frontem
26     I,  IX   |         nogi.~- Nic nie rozumiem.~- Stał źle w interesach, był zachwiany,
27     I,  IX   |   robotników poszedł do domu, który stał w ogrodzie, przed pawilonami
28     I,  XI   |          dywanem, na środku którego stał wielki klomb kwitnących
29     I,  XI   |          mężczyzn, pomiędzy którymi stał Borowiecki z Trawińskim
30     I,  XI   |    zarzewiem dziwnie palącego bólu.~Stał przy niej tak blisko, że
31     I,  XII  |       martwymi oczami.~Przy bufecie stał wysoki, tęgi mężczyzna z
32     I,  XIII |             włóczył się po mieście.~Stał jak zwykle w baletowym pas,
33     I,  XIII |         nikt nie mieszkał w pałacu, stał na pokaz gościom i dlatego,
34     I,  XIII |            August!~Lokaj zawrócił i stał czekając, wtedy Bucholc
35     I,  XIV  |      obrazem Częstochowskiej, który stał na komodzie w oświetleniu
36     I,  XIV  |            przed olbrzymim kominem, stał wysoki trzypiętrowy budynek,
37     I,  XVI  |           Bardzo!...~Cofnął głowę i stał oparty ramieniem o drzwiczki
38     I,  XVI  |             wciskanych - aż w końcu stał się właścicielem.~Dzisiaj
39    II,  I    |            są jeszcze, wstał.~Karol stał pod oknem Anki, ale rozmawiali
40    II,  I    |      śpiewały na wiśniach, a bocian stał w gnieździe, przewracał
41    II,  I    |             się i otworzyłem drzwi: stał na środku korytarza, rękę
42    II,  I    |      skrzyżował ręce na piersiach i stał, podobny ze swej siności
43    II,  I    |            którym dawała jeść. Maks stał w drzwiach i z podziwem
44    II,  I    |          tkaczów, bo co okno prawie stał warsztat tkacki, a po sieniach
45    II,  I    |          ręku, elegancki, pachnący, stał przy nich i wyciągał rękę
46    II,  I    |   dobrodzieju mój kochany. Wola jak stal, przebiegły, sprytny, ale
47    II,  II   |            który wysiadł z powozu i stał przed kantorem rozmawiając
48    II,  III  |             z zadartą do góry głową stał na środku podwórza i przypatrywał
49    II,  III  |          fajką w zębach, zasmolony, stał wpośród robotników ustawiających
50    II,  III  |             do drugiej ulicy, gdzie stał wielki parterowy dom, również
51    II,  III  |         wyszedł na ulicę, na której stał pałac Mullerów, a przechodząc
52    II,  VI   |         bramie, z frontem od ulicy, stał główny kantor fabryki.~Horn
53    II,  VI   |      pośpiesznie, bo już powóz Szai stał na ulicy przed kantorem.~
54    II,  VI   |          roztargnienie, potem długo stał na schodach przed stacją,
55    II,  VII  |         Melą Grunspan, przy których stał Wysocki.~- Ciszej, dzieciaku...
56    II,  X    |            na dziedziniec fabryczny stał człowiek i nie chciał puścić
57    II,  XI   |        termin...~Bankier odskoczył, stał chwilę zdumiony, nie wierząc
58    II,  XI   |          wyszedł, ale w bramie domu stał jakiś człowiek z miną złodzieja
59    II,  XII  |           potworne rozpę-dowe koło, stał stary Malinowski, z fajką
60    II,  XII  |             nawet głową nie kiwnął, stał w wyzywającej postawie i
61    II,  XV   |           Zapuścili się w głąb.~Las stał cichy i jakby obumarły,
62    II,  XVI  |      podczas ceremonii poświęcenia, stał z boku z odkrytą głową i
63    II,  XVI  |             nie było, tylko Mateusz stał gotowy na skinienie, bo
64    II,  XVI  |       odparł spokojnie Karol.~Zuker stał chwilę z wyciągniętymi rękami
65    II,  XX   |      rozpłaszczoną na szybie wagonu stał wciąż i patrzył w noc ciemną,
66    II,  XXI  |              podobno u Trawińskiego stał się jakiś wypadek - odpowiedziała
67    II,  XXIII|     niepowodzenia, od dwóch lat już stał znakomicie, był firmą bardzo