Tom,  Rozdzial

 1     I,  I    |                                    I~Łódź się budziła.~Pierwszy wrzaskliwy
 2     I,  I    |              ci Borman powie: "Podła Łódź", to mu powiedz, że jest
 3     I,  II   |              niech tam to miasteczko Łódź mór nie minie, niech ją
 4     I,  II   |              przez szyby w świat, na Łódź, która z tej wysokości czwartego
 5     I,  III  |              na jaką tylko było stać Łódź, publicznością, przyglądał
 6     I,  III  |           cierpiała cała nieżydowska Łódź.~Żegnam pana - rzucił sucho
 7     I,  III  |         odbiorców łódzkich.~- Na ile Łódź zaangażowana? - pytał Borowiecki.
 8     I,  III  |           murowane!~- Wysoko leżą?~- Łódź traci ze dwa miliony! -
 9     I,  III  |       odpowiedział drwiąco.~- Ładnie Łódź trzeszczy.~- Nastanie ciepły
10     I,  III  |            dwa miliony rubli na samą Łódź?~- Nie my tracimy; przed
11     I,  III  |              bankructwach, o tym, że Łódź traci dwa miliony, są mało
12     I,  III  | najwspanialszych mieszkań, takim jak Łódź, mógł jeszcze wyrwać okrzyk
13     I,  III  |      blankiet, adres był: "Bucholc - Łódź". Więc się już dalej nie
14     I,  V    |        płomieniem nienawiści.~- Cała Łódź wie o tym.~- Jeszcze i wtedy
15     I,  V    |             owsianej z mlekiem.~- Co Łódź, co cała Polska - barbarzyństwo!~-
16     I,  VIII |          drobny, przenikliwy deszcz, Łódź tonęła w brudnych, prawie
17     I,  VIII |    dyskontować, wszyscy się bolą. bo Łódź się trzęsie i co trochę
18     I,  VIII |              ludzi środkowej Europy. Łódź to las, to puszcza - masz
19     I,  IX   |              chciałem się przejść.~- Łódź o zmroku bardzo ładna. Ja
20     I,  IX   |             Gałganów diabli wezmą, a Łódź i tak zostanie. Panie Trawiński,
21     I,  IX   |       Borowiecki, ho, ho, ho! On zna Łódź. on wie, kto czego potrzebuje.~-
22     I,  IX   |              No, ale i pan także zna Łódź dobrze.~- Ja? Ja ją mam
23     I,  IX   |             mówić gorąco. - Pamiętam Łódź, jak miała dwadzieścia tysięcy,
24     I,  IX   |            takich śmiesznych rzeczy! Łódź jest, Łódź będzie! Pan jej
25     I,  IX   |        śmiesznych rzeczy! Łódź jest, Łódź będzie! Pan jej nie znasz!
26     I,  IX   |            drogi! Ja chcę, żeby moja Łódź rosła, żeby miała pałace
27     I,  IX   |             bo z tego urośnie wielka Łódź.~- Tymczasem niech ją piorun
28     I,  IX   |            przy oknie i spoglądał na Łódź jakimś tępym, srogim spojrzeniem.~
29     I,  XI   |             tam posiedzieć, mnie już Łódź męczy.~Zajechali przed dwupiętrowy
30     I,  XI   |            chwilą Likiertową.~- Cała Łódź jest u nas! - powiedziała
31     I,  XI   |         szeptała tryumfująco:~- Cała Łódź jest u nas dzisiaj! Prawda,
32     I,  XIII |           niedzielnego, jaki zatopił Łódź w słonecznych blaskach,
33     I,  XIII |       szczególniej teraz, kiedy cała Łódź się trzęsie, kiedy mocne
34     I,  XIII |             ładny papier taki wykaz; Łódź musi mieć dobry brzuch,
35     I,  XIII |              dla mnie potrzebną jest Łódź, mnie potrzeba fabryk, wielkiego
36     I,  XIV  |            przez życie, zapatrzony w Łódź i w jej potęgę, oszołomiony
37     I,  XIV  |              lat nie wychylał się za Łódź, nie dbał, co jada, jak
38     I,  XIV  |         które płynął księżyc.~Kochał Łódź, jak kochał fabrykantów
39     I,  XIV  |             i domów, i ruchu. Kochał Łódź.~A co go obchodziło, że
40     I,  XIV  |              co go obchodziło, że ta Łódź była brudna, źle oświetlona,
41     I,  XIV  |             mu do ucha - mnie już ta Łódź gardłem wyłazi, to wszystko
42     I,  XVI  |             Dwa wypadki zaalarmowały Łódź: śmierć Bucholca i podskoczenie
43     I,  XVI  |            pogrzeb; pogrzeb, jakiego Łódź nigdy przedtem nie widziała.~
44     I,  XVI  |              to nic nie szkodzi, ale Łódź może sobie nadkręcić karku.~-
45     I,  XVI  |      powietrze i trzęsła się ziemia!~Łódź pracowała nocną, gorączkową
46    II,  I    |        siedzącego. - Górą miasteczko Łódź, górą fabrykanciki. A niechże
47    II,  I    |           Trzy czy cztery miesiące i Łódź ich przerobiła na innych
48    II,  I    |          ludzi.~- Nie, panie Karolu. Łódź ich tylko przebrała w inną
49    II,  I    |                Bo to jest tak, że na Łódź to ja mam insze nazwisko,
50    II,  I    |     furmanili - ja się nie ruszałem. Łódź była jeszcze daleko ode
51    II,  I    |             rok widać ich było pięć. Łódź szła do wsi. Jak pamiętam,
52    II,  I    |              pamiętam, to z początku Łódź była o cztery wiorsty, potem
53    II,  I    |              teraz nie ma i wiorsty. Łódź szła do wsi, ale i bida
54    II,  I    |              to nie perfumy. A że to Łódź fort cała ku naszej wsi,
55    II,  II   |          ceny, a za dziesięć to cała Łódź będzie ich!~Moryc zaczął
56    II,  II   |           myślę, co myśli cała nasza Łódź. Pan sam powiedz, po co
57    II,  III  |  strumieniami miedzianego światła na Łódź pełną dymów i czarnych sylwetek
58    II,  X    |           werendy.~- A jednak to już Łódź naprawdę! - odpowiedział
59    II,  X    |           westchnął cicho.~- Tak, to Łódź! - szepnęła Anka ciszej
60    II,  X    |         lśniące w słońcu dachy, o tę Łódź właśnie, która ją niby kamiennym
61    II,  X    |            ze stron wszystkich, o tę Łódź, o której marzyła, która
62    II,  XI   |              zupełnie aresztowali.~- Łódź to jest bardzo plotkarskie
63    II,  XVIII|         wyrastają skrzydła anioła."~"Łódź wyznaje wszystkie przykazania
64    II,  XVIII|            że jutro w nocy opuszczam Łódź na zawsze.~- Gdzie? po co?
65    II,  XXI  |            tą szarą, brudną nocą, co Łódź pokrywała.~Całe tygodnie
66    II,  XXIII|       Borowieckiego, zmieniły wiele.~Łódź żyła teraz szalonym życiem,