Tom,  Rozdzial

 1     I,  VI   |      Przyszedł mu na myśl stary Grunspan, właściciel wielkiej fabryki
 2     I,  VI   |  chustek wełnianych pod firmą:~"Grunspan et Landsberger", jego bliski
 3     I,  VI   |        bo przypomniał sobie, że Grunspan zrujnował własnego brata
 4     I,  VI   |      obgadać - mówił powoli sam Grunspan chodząc po pokoju w aksamitnej
 5     I,  VI   |   wszystkich zagłuszyć, Zygmunt Grunspan, syn, student uniwersytetu,
 6     I,  VI   |        i krzyczeli, tylko stary Grunspan chodził w milczeniu i pogardliwie
 7     I,  VI   |         teraz herbaty - zawołał Grunspan, gdy służąca wniosła samowar
 8     I,  VI   |  dziecko! - zawołał energicznie Grunspan.~- Tyś się ze mną nie witała,
 9     I,  VI   |         najmłodszej córki firmy Grunspan et Landsberger.~- Kłaniałam
10     I,  VI   |    interes - pocieszał ją stary Grunspan.~- Albert ma małe robaczki
11     I,  VI   |    wasze interesy! - zakrzyknął Grunspan, prędko stawiając spodek
12     I,  VI   |        słowo poważne, a Zygmunt Grunspan, rozczerwieniony, spocony,
13     I,  VI   |       Ja bym się z nią ożenił! "Grunspan, Landsberger i Welt" byłaby
14     I,  XI   |         go ożenić z córką firmy Grunspan et Landsberger.~Afera dla
15     I,  XI   |  interes! - powiedział porywczo Grunspan.~Leopold się nie obrażał
16     I,  XI   |   wykrzykiwał, siadła do stołu.~Grunspan, jak zwykle, chodził po
17     I,  XI   |        się złośliwie i wyszedł. Grunspan bez ceremonii zaczął się
18     I,  XI   |         zgodzi? Jak ja chcę, to Grunspan się nie zgodzi! Jutro będę
19     I,  XI   |       druga, popielata, to Mela Grunspan, posagu nie wymienię w cyfrach,
20     I,  XVI  |       cichu uwagi nad tłumem, a Grunspan rozmawiał o rynku bawełnianym
21     I,  XVI  |        z pewnością wiedział, że Grunspan ma rozszerzać swoje fabryki
22     I,  XVI  |      były dawno do sprzedania i Grunspan przez całe lata je targował,
23    II,  II   |            Panie Wilczek, stary Grunspan chce z panem pomówić choćby
24    II,  III  |        cicho:~- Zna pan Melanię Grunspan?~Nazwisko wymówiła z subtelnym
25    II,  III  |          Pokażę panu list panny Grunspan do Miecia, pisany z Włoch.
26    II,  V    | uważacie, musi odkupić ode mnie Grunspan za taką cenę, jaką wziąć
27    II,  V    | Mendelsohna, a od frontu ulica. Grunspan chce powiększyć fabrykę,
28    II,  V    |    nigdy w interesach nie mylę. Grunspan ma stawiać dwa pawilony,
29    II,  V    |     cynicznie,~- Panie, ten Żyd Grunspan idą! - zawołał chłopak przez
30    II,  V    |          bo w tej chwili wszedł Grunspan.~- Dzień dobry, panie Wilczek,
31    II,  V    |      sprawiła wizyta Grunspana.~Grunspan odgarnął delikatnie poły
32    II,  V    |   bardzo dobrze! - zawołał żywo Grunspan i poszedł przodem.~Obeszli
33    II,  V    |      kawałek zdrowia - zauważył Grunspan hamując niecierpliwość. -
34    II,  V    | odskakując parę kroków.~- Panie Grunspan, pan nie jesteś zupełnie
35    II,  VI   |     Wysocki, moja córka z panną Grunspan wracają dzisiaj. Przed chwilą
36    II,  VII  |        Madą Mullerówną i z Melą Grunspan, przy których stał Wysocki.~-
37    II,  VII  |        siedzi Mada Muller, Mela Grunspan i Mery Grosglik.~- A z Polek
38    II,  VII  |     siedzi panna Muller i panna Grunspan, dwie złote jałówki łódzkie.
39    II,  VII  |   szklanki lemoniady Panna Mela Grunspan wygląda na nadzianą entuzjazmem;
40    II,  VII  |      blisko z Trawińskimi, Mela Grunspan i ciotka, która na próżno
41    II,  VIII |         muszę odprowadzić pannę Grunspan.~- Czy panny Grunspan nie
42    II,  VIII |     pannę Grunspan.~- Czy panny Grunspan nie może kto inny odprowadzić?~-
43    II,  VIII |       odprowadzić?~- Nie, panny Grunspan nie może kto inny odprowadzić -
44    II,  IX   |    pomoże bronić Żydów, a panny Grunspan w szczególności, bo pan
45    II,  IX   |       nie powiem. Mela... panna Grunspan nie potrzebuje obrony. Byłoby
46    II,  IX   |       chciało.~- A propos panny Grunspan - zawołał doktor ze swego
47    II,  X    |         jak kramarz, jak Zuker, Grunspan i wszyscy wasi fabrykanci.
48    II,  X    |     prędzej robi miliony Szaja, Grunspan i stu innych, i dla dwustu
49    II,  XI   |        swoim bilecie adres Meli Grunspan, wysłał, polecając zostawić
50    II,  XI   |       się.~- Jaki posag?~- Mela Grunspan.~- Poczekaj pan, niech oni
51    II,  XIII |     trafił na familijną naradę.~Grunspan biegał po pokoju, krzyczał
52    II,  XIII |         powiedział z naciskiem.~Grunspan spojrzał na niego niespokojnie,
53    II,  XIII |       akcyjny interes pod firmą Grunspan, Grosman i S-ka. Mój adwokat
54    II,  XIII |          odpowiedział poważnie.~Grunspan patrzył na niego długo,
55    II,  XIII |      pogadamy - rzekł obojętnie Grunspan, ale w rzeczywistości kontent
56    II,  XIII |       kredytu być zięciem firmy Grunspan et Landsberger, to się pan
57    II,  XIII |    warta. Pan się namyśl, panie Grunspan. Ja nie jestem Landau ani
58    II,  XIII |         To jest świństwo, panie Grunspan, tak krzywdzić własną córkę! -
59    II,  XIII |       mi się podobasz, Moryc.~- Grunspan, ty jesteś stary macher,
60    II,  XIII |  Powinszuj mi, żenię się z Melą Grunspan - zawołał wpadając do kantoru.~-
61    II,  XIX  |        został oszukany, że taki Grunspan kpił sobie z niego, że on,
62    II,  XXII |        ślub Moryca z panną Melą Grunspan.~- Panna Mela wychodzi za
63    II,  XXIII|     potem przysunął się do Meli Grunspan, obecnie Morycowej Welt,
64    II,  XXIII|      tandetnymi chustkami firmę Grunspan, Welt et Grosman.~Moryc