Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |              A ty parchu jeden, to moje dzieci bękarty! - wykrzyknęła
 2     I,  II   |            Bucholc przyjął pana na moje zaręczenie, znam pańską
 3     I,  III  |       widzieć z panem, no i na nic moje plany. Do widzenia, pan
 4     I,  III  |       mieście, spalił mi wszystkie moje książki.~- Ja, ja, Wilhelm
 5     I,  V    |          to!~- To nasza przyjaźń i moje słowo jest pies, co ty gadasz,
 6     I,  V    |            się przytrafia, gąsiaki moje, już takie w knotach, co
 7     I,  V    |            mnie cenią! jak kochają~moje ruble!~Były listy i wymyślające
 8     I,  V    |      tysiące rubli rocznie, wypala moje drogie cygara i obiecuje,
 9     I,  V    |    zwolenników w Łodzi?~- Siebie i moje psy chore na parchy, bo
10     I,  VI   |      Grosman, ty tak nie gadaj, to moje dziecko! - zawołał energicznie
11     I,  VI   |           w końcu sprzykrzyć.~- Na moje dobroć, na moje dobre serce
12     I,  VI   |   sprzykrzyć.~- Na moje dobroć, na moje dobre serce to on tak gada,
13     I,  VI   |         tutaj idzie o pieniądze, o moje pieniądze; ja go nudzę,
14     I,  VIII | dobrodziejki, zapomniałem się, ale moje bydlę już na mnie ryczy -
15     I,  IX   |           wierzy, panie Trawiński, moje słowo to nie jest ten wiatr,
16     I,  IX   |       słowo to nie jest ten wiatr, moje słowo to dokument, to weksel
17     I,  X    |             Józiu, mój synu drogi, moje dziecko kochane -szepnęła
18     I,  X    |           chcesz, to cię podwiozę, moje konie czekają przed bramą.~
19     I,  XI   |       pozwolić, ale ja lubię, żeby moje obrazy miały glanc? To porządniej
20     I,  XII  |            zmarniał, psubracie, za moje siroctwo i poniewierkę.~-
21     I,  XII  |       karykaturuje naśladownictwem moje słowa i definicje, ale i
22     I,  XII  |             rozumiem, że mogło cię moje przypuszczenie zaboleć.~-
23     I,  XIII |            ma inny jakiś zapach.~- Moje kosztują po pięć fenigów,
24     I,  XIV  |            pożyczy ode mnie. To są moje własne pieniądze, ja sobie
25    II,  I    |         tylko sam, a on przeczytał moje imię: Ojciec Liberat.~-
26    II,  I    |           być w domu, bo wszystkie moje siostry się zjechały. Bardzo
27    II,  I    |    skorzystałem na tej miłości, że moje jasne rękawiczki przez tę
28    II,  I    |            Nie mogłem, przyjechały moje siostry i ani na krok nie
29    II,  I    |           i rozstawiał na stole.~- Moje dzieci, moi dobrodzieje
30    II,  I    |           moi dobrodzieje kochani, moje dzieciątka. zróbcie mi tę
31    II,  I    |       własnymi rękami robiła, ona, moje dzieciątko kochane!~Rozczulił
32    II,  I    |            już razem; boi się tego moje złote dziecko, co? - szepnął
33    II,  II   |      przecież urządzenia gazowe są moje, w moim kantorze i pijacie
34    II,  II   |           Ja nic słuchać nie chcę. Moje czterysta rubli nie mogą
35    II,  II   |    bankiera. - To nie jest śmiech, moje przypuszczenia to nie jest
36    II,  III  |            trochę sobie słucham, a moje Rój ze krzyczy. Nu, ja ojciec
37    II,  V    |         oddam... My jeść nie mamy; moje mały dzieci, mój mąż, moja
38    II,  V    |           na nic, dawać inną!~- Na moje sumienie, to dobry piniądz.
39    II,  V    |     pięćdziesiąt procent stanowiły moje wynagrodzenie dodatkowe.
40    II,  V    |        jestem wasz i dlatego nawet moje cnoty, jeśli je mam, są
41    II,  V    |         naprawdę jest mi pilno, bo moje wozy pojechały już dosyć
42    II,  VI   |       uspokajające.~- Oddaj mi pan moje piętnaście rubli.~- Jak
43    II,  VI   |         się pan uspokoi, niech pan moje słowa bierze tak, jak powiedziane
44    II,  XI   |       ulokowałem w swój interes.~- Moje pieniądze!~- Pańskie pieniądze.
45    II,  XI   |          wypłać mi pan natychmiast moje trzydzieści tysięcy marek!~-
46    II,  XI   |           Lipsk, są pańskie, a nie moje, co? - zapytał zimno.~Bankier
47    II,  XIII |          potrzebuję pana oszukiwać Moje interesy są murowane, moja
48    II,  XIII |           tyle, ja jestem skromny. Moje wykształcenie, moje przyjazne
49    II,  XIII |       skromny. Moje wykształcenie, moje przyjazne stosunki ze wszystkimi
50    II,  XIII |        śliczna dziewczyna, to jest moje najdroższe dziecko, to jest
51    II,  XIII |            dajesz?~- Powiedziałem, moje słowo nie wiatr.~- Nie mogę.
52    II,  XIII |           za pięćdziesiąt tysięcy. Moje wykształcenie, moje stosunki,
53    II,  XIII |       tysięcy. Moje wykształcenie, moje stosunki, moja uczciwość,
54    II,  XIII |             Powiedziałem, masz pan moje słowo.~- Słowo można zlikwidować
55    II,  XIII |            Co to jest: przypuśćmy! Moje dziesięć tysięcy rubli tyleż
56    II,  XV   |            złotawej osłonie.~- Ot, moje dziecko, przyszłam cię zapytać,
57    II,  XVI  |           wołał:~- Dobrze, dobrze, moje dzieciąteczko kochane. A
58    II,  XVI  |          Anka wchodząc.~- Niczego, moje dzieciątko kochane, niczego.
59    II,  XVI  |       rzecz, ale tu chodzi o życie moje, mojej żony, dziecka i życie
60    II,  XVII |           uczuciu - gdzież jest to moje wielkie uczucie teraz?~-
61    II,  XIX  |      starego i na świat cały.~- To moje dzieciństwo będzie mi kulą
62    II,  XXIII|           Wprost nie poznaję.~- To moje dzieło, ale prawda, że piękna