Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |           stało, to chodzę na Stare Miasto do posługi, czasem kto zawoła
 2     I,  VI   |     kłaniali. Patrzył na ludzi i na miasto tępym wzrokiem zamyślenia.~-
 3     I,  VI   |            wiecznego głodu.~- Cudne miasto - szepnął Moryc stojąc na
 4     I,  VI   |             ściskały ulice. - Cudne miasto, ale co ja na tym zarobię -
 5     I,  VI   |       robotników, dążących na Stare Miasto. Piotrkowska ulica w tym
 6     I,  VI   |      płynących w gromadach na Stare Miasto; szli środkiem ulicy lub
 7     I,  VI   |     szarobłotnisty ton ulicy.~Stare miasto i wszystkie przylegające
 8     I,  VI   |         przygasało i zsuwało się za miasto, rozkrwawiając tysiące szyb
 9     I,  VI   |        tysiące szyb łunami zachodu. Miasto cichło i przypłaszczało
10     I,  VII  |           ciemny płaszcz, otulający miasto, i jej pogodną, cichą twarz,
11     I,  VIII |          wariatka woła go gdzieś za miasto na schadzkę.~Irytował się
12     I,  IX   |          zalewała serce. Patrzał na miasto brudne, zadeszczone, na
13     I,  IX   |           Pan mi pokaż takie drugie miasto!~- Nie ma się znowu tak
14     I,  X    |       niedzielę sprzedawać na Stare Miasto; zaczęła przyjmować pranie
15     I,  XI   |          zimną herbatę i wyszedł na miasto.~Przez kilka dni nie było
16     I,  XI   |             tam bywa.~Jechały przez miasto wolno, bo dzień był piękny,
17     I,  XI   |    niepostrzeżony.~Mrok już zalewał miasto, zapalano latarnie i wystawy
18     I,  XIII |             kiedy bankructwami całe miasto śmierdzi, kiedy już nie
19     I,  XIV  |          Nie chciał pamiętać, że to miasto zabrało mu wszystko, co
20     I,  XIV  |             ale był szczęśliwym, że miasto posiada coraz więcej, że
21     I,  XIV  |           tłumaczył ciesząc się, że miasto wzrastało z szalonym pośpiechem,
22     I,  XIV  |          wyłaniających się z mroku.~Miasto spało w zupełnej, absolutnej
23     I,  XIV  |           obłokiem zwłóczyły się na miasto i darły się o ostre szczyty.~
24     I,  XV   |            falą życia, jakim wrzało miasto i huczały fabryki.~ ~
25     I,  XVI  |             kraty drzwi, widać było miasto spowinięte w mgły i dymy,
26     I,  XVI  |            drapieżniej spoglądał na miasto, na wypakowane towarami
27     I,  XVI  |     wypijała resztki dnia, okręcała miasto brudnymi łachmanami zmroku,
28     I,  XVI  |   wybłyskiwae światła.~Noc zapadła, miasto pokryło się łunami, szumy
29     I,  XVI  |  przygotował robotnik, i poszedł na miasto.~Lubił włóczyć się bez celu,
30     I,  XVI  |              jaka przepływała przez miasto, upajały go swoją potęgą,
31    II,  II   |     urzeczywistnienia.~Spoglądał na miasto, na długie sznury domów,
32    II,  III  |     zamknięty w kantorze patrzył na miasto, na tysiące domów, fabryk,
33    II,  III  |          przesączało war i zalewało miasto ukropem nie do wytrzymania.~
34    II,  III  |             ze mną na piwo gdzie za miasto. Samemu się nie chce, a
35    II,  III  |          fale kołysały się i biły w miasto z bezsilnym uporem.~Karol
36    II,  IV   |            czerwcowy, zapadający na miasto, pełny ciszy głębokiej i
37    II,  IV   |         sobie, bo postanowił iść na miasto i odszukać przyjaciela.~
38    II,  V    | bladozielone liście.~Zaraz za drogą miasto rozlewało się morzem czerwonych
39    II,  VI   |   pragnieniem samotności poszedł za miasto jakąś ulicą świeżo wytkniętą
40    II,  IX   |     przestrzeniach rosą świetlistą, miasto spało w wielkiej ciszy,
41    II,  X    |           nie zobaczyła, wyszedł na miasto, jak ją objaśniono, wskazując
42    II,  X    |      śmierci matki nie wychodził na miasto wieczorami, tylko prosto
43    II,  XI   |             jest bardzo plotkarskie miasto. Oni się zaraz potrzebują
44    II,  XII  |             które wychyliło się nad miasto i wesoło rozbłyskiwało w
45    II,  XIII |           wyciągniętym kłusem przez miasto.~Z przyjemnością wyciągał
46    II,  XV   |           zaproponować wycieczkę za miasto, na świeże powietrze. Będziesz
47    II,  XV   |       trójkę urządzimy wycieczkę za miasto, będziesz pan naszym opiekunem
48    II,  XV   |            dzisiaj.~- Pojedziemy za miasto. Szkoda, że nie ma Trawińskiego,
49    II,  XV   |            jechać do lasku Milscha.~Miasto było jak wymarłe, sklepy
50    II,  XV   |             wełniana opona obtulało miasto tak szczelnie, że ani jeden
51    II,  XV   |        Daleko, jakby o tysiące mil, miasto zaczęło huczeć powracającą
52    II,  XIX  |           zimowym świtem, powlekała miasto ponurym nastrojem. Gaszono
53    II,  XXI  |        leciał na domy sąsiednie, na miasto, w noc czarną.~Kłęby gryzącego
54    II,  XXIII|             szachrajstw i wyzysków.~Miasto było podobne do potężnego
55    II,  XXIII|          niezaspokojony głód duszy.~Miasto zalane było potokami słońca
56    II,  XXIII|           co się w nim działo.~- Za miasto, prędko! - krzyknął szorstko,
57    II,  XXIII|            dobiegał słabymi echami, miasto milkło pogrążone w odpocznieniu
58    II,  XXIII|            błyskami gwiazd, otuliła miasto jakby w całun.~Z okien gabinetu
59    II,  XXIII|         szczegółowo, i rozpatrywał.~Miasto już spało, przyczaiło się
60    II,  XXIII|              Godziny płynęły wolno, miasto spało, ale spało niespokojnie,
61    II,  XXIII|          często, i długo patrzył na miasto i w noc, która już na wschodzie
62    II,  XXIII|    niezłomnych postanowień, ogarnął miasto uśpione i te obszary nieobjęte,