Tom,  Rozdzial

 1     I,  I    |              z paltem na ramionach, usiadł przed piecem, w którym wesoło
 2     I,  II   |        sławna z tego.~Horn odszedł, usiadł przy biurku i błądził spojrzeniem
 3     I,  II   |       jesteś? - przerwał mu ostro i usiadł przed długim stołem.~- No,
 4     I,  III  |            nazwiska i dłonie.~Karol usiadł.~- Jak się pani bawi? -
 5     I,  III  |            przygotowaną do herbaty.~Usiadł, bo go zaczęło niecierpliwić
 6     I,  V    | porozumiewali... i w Łodzi to samo.~Usiadł niechętnie i zaczął nabijać
 7     I,  V    |           chodził po pokoju, a Maks usiadł na stole, ćmił fajkę i bujał
 8     I,  V    |        najmniejsze skinienie. Karol usiadł tuż obok niego, plecami
 9     I,  V    |          Wrócili do saloniku. Karol usiadł i patrzył z uczuciem podziwu
10     I,  VI   |            wszystkimi w milczeniu i usiadł w rogu na czerwonej kanapce,
11     I,  VIII |            Horn zagryzł tylko usta, usiadł i pisał po dyktandzie, które
12     I,  VIII |            się już świstawki.~Karol usiadł obok tej barokowej, która
13     I,  IX   |             zaczynało się tak samo; usiadł przy stole i zaczął kiwać
14     I,  IX   |     przerażony swymi nieszczęściami usiadł do kolacji.~Pomimo lat osiemnastu
15     I,  X    |            martwe spojrzenia.~Józio usiadł przy nim, popoprawiał mu
16     I,  XI   |         opowiadał Róży, przy której usiadł.~- Panowie, damy się nudzą
17     I,  XI   |             stoliczku, obok którego usiadł.~Patrzyła na niego zdumionymi
18     I,  XII  |        gryzącej pamięci słów Em-my.~Usiadł wreszcie przed oknem i zapatrzył
19     I,  XII  |        niespokojny, przywitał się i usiadł przy stole z pewną niecierpliwością.~-
20     I,  XII  |            dokończył.~Karol został; usiadł w fotelu i tępym wzrokiem
21     I,  XII  |              ale się wnet opanował, usiadł z powrotem, zapalił papierosa,
22     I,  XIV  |          życzliwie głową grającym~i usiadł pod piecem, popijał herbatę
23     I,  XV   |             wyszedł przed fabrykę i usiadł na wystającej cembrowinie
24     I,  XV   |      Bucholcowi brakło już sił iść, usiadł bliżej okna na rozrzuconych
25     I,  XVI  |         śmiertelnie i aby odpocząć, usiadł na brzegu jednego z pustych
26    II,  I    |           to się napić nie zawadzi.~Usiadł obok pana Adama, spoconą
27    II,  I    |            zniknęły mu w oddaleniu, usiadł i gniewnie powiedział:~-
28    II,  II   |        przysłonił żółtawym ekranem, usiadł i zadzwonił.~Natychmiast
29    II,  II   |              Bankier spostrzegł to, usiadł przy biurku i zawołał:~-
30    II,  II   |          kapelusz na krzesło, a sam usiadł niedbale na otomanie.~-
31    II,  II   |     serdecznie z miny Kleina, który usiadł obok niego i zaczął mu po
32    II,  III  |           razem do mamy.~Borowiecki usiadł pod oknem i rozglądał się
33    II,  III  |             Jestem na pani rozkazy.~Usiadł przy niej na niskim taborecie,
34    II,  III  |             skrzydłami po liściach.~Usiadł w głównej alei przy zejściu
35    II,  III  |         spojrzeniem i poszła dalej.~Usiadł i bezmyślnie patrzył w to
36    II,  III  |          wlókł się po szybie stawu.~Usiadł znowu i siedział bez ruchu
37    II,  V    |            jęczała Żydówka.~Wilczek usiadł na ławce pod oknem i zaczął
38    II,  V    |             nie zdejmując kapelusza usiadł i rzekł sucho:~- Słucham
39    II,  V    |             poły długiego chałata i usiadł, wyciągnął na izbę nogi
40    II,  VI   |     szemacie podanym przez woźnego, usiadł oczekując kolei, bo poczekalnia
41    II,  VI   |            Stanisław uprzedził go i usiadł sam, a więcej krzeseł nie
42    II,  VI   |           ale panny go nie puściły.~Usiadł na przednim siedzeniu, wprost
43    II,  VII  |            i gdy usiedli w salonie, usiadł przy Ance, położył na kolanach
44    II,  VII  |             wybełkotał słów kilka i usiadł obcierając rękawem czerwoną,
45    II,  VIII |     wreszcie wyczerpany nieco z sił usiadł na poduszkach u nóg jej
46    II,  IX   |           kantorze pustym i ciemnym usiadł na stosie chustek i długo
47    II,  XI   |        przyszedł Malinowski i cicho usiadł pod~ścianą, był taki z biedzony
48    II,  XI   |        dopiero gdy przyszedł Horn i usiadł przy nim, powiedział mu
49    II,  XI   |         spytać - dopowiedziała, gdy usiadł przy niej.~- Słucham z uwagą.~-
50    II,  XI   |             z jej dzieciństwa, więc usiadł przy niej. Odsunęła się
51    II,  XI   |        zimno.~Bankier oprzytomniał, usiadł i długo patrzył na niego,
52    II,  XIII |              Landau może słyszeć...~Usiadł na krześle, założył nogę
53    II,  XIV  |        przywitał się z wszystkimi i usiadł w milczeniu.~- Co pijesz?
54    II,  XVI  |             święto otwarcia fabryki~Usiadł ciężko, czując, że w tej
55    II,  XVI  |           kilka bezcelowych kroków, usiadł, oparł głowę o ścianę i
56    II,  XXI  |             Moryc wyniósł się, a on usiadł do obliczań, które długo
57    II,  XXII |           zmieszany i onieśmielony, usiadł na przeciwnej stronie i
58    II,  XXII |       fabryk, przyszedł Borowiecki, usiadł cicho, bo w drugim pokoju
59    II,  XXIII|         nieszczęśliwie, bo zaledwie usiadł na jakiejś kanapce, osłoniętej