Tom,  Rozdzial

 1     I,  II  |         iść.~- Chciałem panu coś powiedzieć...~- Słucham, słucham! -
 2     I,  II  |          w ręku, nie wiedząc, co powiedzieć i nie śmiejąc, ale zachęcony
 3     I,  III |          o pańskim tego nie mogę powiedzieć.~- Warum? - rzucił ktoś
 4     I,  III |        który przez garsona kazał powiedzieć, że czeka w teatrze.~W bufecie,
 5     I,  III |         bawi? - zapytał, aby coś powiedzieć.~- Doskonale, wybornie! -
 6     I,  III |       bywa u nas, trzeba było mi powiedzieć.~- Nie miałem czasu i zapomniałem -
 7     I,  III |         jeszcze czas. Muszę panu powiedzieć, dlaczego dla mnie te wiadomości
 8     I,  III |       powiedział tego, co chciał powiedzieć, powstrzymał go wzrok Borowieckiego,
 9     I,  III |         o jedno, może pan zechce powiedzieć mojemu stangretowi, żeby
10     I,  V   |          nie rozumiem, co chcesz powiedzieć przez to.~- Tylko to, że
11     I,  V   |      jest pan Borowiecki? co mam powiedzieć? - meldował w drzwiach dyżurny
12     I,  VII |    miliony w dodatku.~- Chciałaś powiedzieć: miliony i siebie w dodatku -
13     I,  VIII|       Kocham cię, chciałam ci to powiedzieć, chciałam cię widzieć!~Odeszła
14     I,  VIII|          bo zejdę i pójdę prosto powiedzieć fatrowi, co ty wygadujesz.~-
15     I,  VIII|       odpowiedzi.~- Nie chce pan powiedzieć mi prawdy.~- Bo, ja w tym
16     I,  VIII|         pobiegł do telefonu, aby powiedzieć Maksowi Baumowi o telegramie
17     I,  IX  |          dzisiaj prawie na pewno powiedzieć o wszystkich, co otwierają
18     I,  IX  |      sercem. Czuł, że gdyby mógł powiedzieć jej wszystko, że gdyby mógł
19     I,  IX  |         silnie.~- Zapomniałem ci powiedzieć, że ten mój dawny kolega
20     I,  X   |        przycisnąć się do niego i powiedzieć wszystko, wszystko, co ją
21     I,  XI  |   trapiło to, że nie miał jej co powiedzieć, nie kochał jej. A teraz
22     I,  XI  |      muszę z tobą mówić, chcę ci powiedzieć... odpowiedz mi chociaż
23     I,  XII |         roboty.~- Zapomniałem ci powiedzieć, że widziałem pannę Ankę
24     I,  XII |       chamy niemieckie nie mogły powiedzieć: "Jedźcie do Monaco." A
25     I,  XIII|        dlatego, żeby Muller mógł powiedzieć: - Mam pałac.~Na dole w
26     I,  XIII|   najdłużej w pokoju, a nie mógł powiedzieć mu prosto w oczy, aby został.~
27     I,  XIII|      Szanuję pana, ale mogę panu powiedzieć głupstwo, jak pan będziesz
28     I,  XIV |          co można jeszcze nowego powiedzieć o tym bydlęciu.~- Zaraz
29     I,  XIV |           co robić; chciał matce powiedzieć o swoich podejrzeniach,
30     I,  XIV |         syna.~- Przyszedłem ojcu powiedzieć, że Zośka prawdopodobnie
31     I,  XVI |          koniecznie, chcę ci coś powiedzieć bardzo ważnego! - szeptała
32    II,  I   |   prostym.~- Czemu mi nie chcesz powiedzieć, co cię męczy? - prosił
33    II,  II  |   uroczyście:~- Ja chciałem panu powiedzieć, że mnie denerwuje ten ciągły
34    II,  II  |      dlaczego? Żeby Polacy mogli powiedzieć: "Wy robicie tandetę, szachrujecie,
35    II,  II  |     choćby zaraz.~- Mógłbym panu powiedzieć, o czym chce mówić ze mną.
36    II,  II  |        mówić ze mną. Może mu pan powiedzieć, że mnie się nie spieszy
37    II,  II  |         mam.~- Chciałem ci tylko powiedzieć, żebyś przyszedł w niedzielę,
38    II,  III |          mówi...~- A cóż miałbym powiedzieć, przecież ciocia pozwoliła
39    II,  VI  |             To wszystko mógł pan powiedzieć bez omówień aż tak dalekich! -
40    II,  VI  |        co była u mnie, kazała mi powiedzieć, żeby mnie nie szukał, bo
41    II,  VI  |          żałości.~Horn chciał mu powiedzieć jakie słowo pociechy, ale
42    II,  VII |         Maria Teresa, chciał pan powiedzieć – szepnął Kurowski cicho
43    II,  VIII|        bo nie miała sił i odwagi powiedzieć mu teraz, że jego żoną być
44    II,  X   |        głosem mówiła:~- Muszę ci powiedzieć, że już jestem spokojna
45    II,  X   | nalewaniu herbaty. Miała właśnie powiedzieć o chłopaku Karolowi, gdy
46    II,  X   |     rozcież... ale... tego słowa powiedzieć nie mogę... niestety, nie
47    II,  X   |        ale mniejsza, chciałem ci powiedzieć, żebyś zwrócił uwagę na
48    II,  XIII|      lubością i już miała ochotę powiedzieć: „kocham" - i przeniknęło
49    II,  XIII| wzruszeniem:~- Nie umiem ci tego powiedzieć, Mela! Ty wiesz, że ja jestem
50    II,  XIII|        krzyczeć, mogąc po ludzku powiedzieć.~- Ja to robię, co mnie
51    II,  XV  |     perfumy? - zapytała, aby coś powiedzieć, bo to spojrzenie zmroziło
52    II,  XV  |  złośliwą plotką. Musiałam ci ją powiedzieć... Rozmów się z Karolem
53    II,  XV  |       Nie, dziękuję, ja muszę mu powiedzieć o tym. Może ciocia się zatrzyma,
54    II,  XVI |        tej chwili nie potrafiłby powiedzieć już ani jednego słowa więcej,
55    II,  XVI |    powiesz prawdę, pan mi musisz powiedzieć prawdę! - krzyknął nagle,
56    II,  XVI |      rozumiem.~- Nie mogę więcej powiedzieć. Bądź pan zdrów,~niech będzie
57    II,  XVI |       ochotę od razu i stanowczo powiedzieć, że ma już tego dosyć, ale
58    II,  XVII|      wieczorem?~- Przyszedłem ci powiedzieć, że wkrótce wychodzę. Dzisiaj
59    II,  XXI |          już chciałem panu o tym powiedzieć. To jest dobra dziewczyna!