Tom,  Rozdzial

 1     I,  I   |             się rechocząco.~- Nalewaj herbatę, ja sam obudzę pana Moryca.
 2     I,  I   |             wrócił do stołowego i pil herbatę, a Moryc, jak zwykle, szukał
 3     I,  I   |        burknął tamten nalewając sobie herbatę.~Borowiecki oparty o stół
 4     I,  II  |              von Horn!~Horn przyniósł herbatę i zatrzymał się na chwilę.~-
 5     I,  II  |               chciał go wybadać.~Horn herbatę przyniósł i nie podnosząc
 6     I,  III |             panowie przyjdą do nas na herbatę po teatrze? - prosiła wszystkich
 7     I,  III |              wschodnim. Podawać zaraz herbatę.~Rzuciła mu się na szyję,
 8     I,  III |             bo wszedł lokaj i nalewał herbatę.~Nie mogła jednak usiedzieć
 9     I,  III |           monosylabami, pił śpiesznie herbatę, chciał wynieść się jak
10     I,  V   |               ciężko, pił ustawicznie herbatę, którą mu z samowara nalewał
11     I,  V   |        wykrzyknął Kozłowski mieszając herbatę.~- A cóż w Warszawie słychać,
12     I,  VI  |      widziałeś? --szepnęła podsuwając herbatę Zygmuntowi.~- Wolałbym,
13     I,  VI  |                mówił cicho, mieszając herbatę.~- Na cóż ci to? - podniosła
14     I,  VI  |       odezwała się jednak, rozlewając herbatę na spodek, który wziął ojciec
15     I,  VII |        Bernard.~- Francois, każ dawać herbatę! - rzuciła Róża,~- Róża,
16     I,  VII |            nienawiścią.~- Przysłać ci herbatę?~- Pojadę do Stanisława
17     I,  VII |               Pojadę do Stanisława na herbatę, zawiozę Julci zabawki,
18     I,  IX  | najpiękniejszym uśmiechem podawała mu herbatę, Berta rozłzawionym jeszcze
19     I,  X   |               głucho i poszła nalewać herbatę do kominka, odgrodzonego
20     I,  X   |        rzuciły się chciwie na chleb i herbatę, tylko Józio nie jadł, spoglądał
21     I,  X   |              przeszkadzać.~- Chodź na herbatę, w domu musi już czekać
22     I,  X   |             siedział pod łosiem i pił herbatę.~- Dlaczego nie przyszedłeś
23     I,  X   |             mówić.~Lokaj porozstawiał herbatę.~Cisza ciężka i nudna rozlała
24     I,  XI  |              miał bardzo rozjaśnioną, herbatę chlipał głośno i w przerwach
25     I,  XI  |             ani wyjściem, dopił zimną herbatę i wyszedł na miasto.~Przez
26     I,  XIII|          pracą, pojechał do miasta na herbatę.~U Roszkowskiego pusto było
27     I,  XIV |            usiadł pod piecem, popijał herbatę małymi łykami i słuchał
28     I,  XIV |           raźno się uwijał, nalewając herbatę dla wszystkich.~- Choćby
29     I,  XIV |             nim sprawił ten list.~Pił herbatę prędko, parzył się ciągle
30     I,  XIV |           siedzi tak spokojnie i pije herbatę.~- Pijcie wódkę, a nie oglądajcie
31     I,  XIV |             znowu nalewając wszystkim herbatę. - Mówił mi dzisiaj Reck,
32     I,  XIV |          nastrajał skrzypce, Horn pił herbatę, Szulc patrzył na Malinowskiego,
33     I,  XIV |               tak późno, że nim wypił herbatę, czas było już iść na obiad,
34    II,  II  |           brzęczały szklanki, bo pito herbatę, gotującą się w rogu kantoru
35    II,  II  |           kantorze.~- Na gazie gotują herbatę. Kto gaz płaci? Ja płacę.
36    II,  II  |         panowie, mogli cały dzień pić herbatę! Gdzie tu jest sens! Od
37    II,  II  |            bramy. - Mam myśl. Pijecie herbatę, pijcie i płaćcie za gaz,
38    II,  II  |              wyjdzie, a mnie dawajcie herbatę w procencie, bo przecież
39    II,  II  |          teraz to oni się wstydzą pić herbatę, ich gryzie sumienie, że
40    II,  II  |               niego plecami i dopijał herbatę.~Urzędnik postał chwilę,
41    II,  IV  |             XX]~- Niech pan wstąpi na herbatę, bo ciocia będzie się gniewać,
42    II,  IV  |       znajdzie, to przyjdźcie obaj na herbatę.~- Dobrze!~Uścisnęli sobie
43    II,  IV  |             nim, nie chciała wyjść na herbatę, jaką zagotował Horn.~Adam
44    II,  V   |            dwójnasób. Pijecie jeszcze herbatę?~- A proszę, jeśli jest
45    II,  V   |          zatarł z radości ręce.~Wypił herbatę, pochował stosy drobnej
46    II,  IX  |              słuchał w milczeniu, pił herbatę i rozmyślał o Meli. Był
47    II,  IX  |        wyszedł.~Karol spiesznie wypił herbatę i wyszedł z Morycem.~- Zostańcie
48    II,  X   |           Karolowi, gdy on odbierając herbatę powiedział cicho z naciskiem:~-
49    II,  X   |        Mateusz co czas jakiś roznosił herbatę po pokojach i wracał pod
50    II,  XV  |       dlaczego Maks jej nie lubi. Pił herbatę spiesznie, zmuszając się
51    II,  XV  |              szynkach.~Podano wkrótce herbatę, ale Karol nie przyszedł.~
52    II,  XIX |         Wysockim.~- A może do mnie na herbatę?~- Dobrze. Coś mi jest i
53    II,  XIX |         kolonii" na zwykłą, codzienną herbatę; myślał, że wpośród życzliwych
54    II,  XIX |            odpowiedział, wypił szybko herbatę i wyniósł się, wściekły
55    II,  XX  |              pić wolno wystygłą dawno herbatę, i patrzył przez okno na
56    II,  XXI |            Anka, poproś pana Maksa na herbatę.~- A dobrze. Zaraz napiszę