Tom,  Rozdzial

 1     I,  I    |       piątą.~- Mateusz, herbata! - krzyknął do wchodzącego lokaja.~-
 2     I,  I    | wszystkiego porządnie.~- Morgen! - krzyknął przebudzony wreszcie Maks.~-
 3     I,  I    |              Co cię to obchodzi! - krzyknął głos z drugiego pokoju.~
 4     I,  II   |             Murray, dzień dobry! - krzyknął Borowiecki. Murray, okręcony
 5     I,  II   |          spraw nie załatwia się! - krzyknął Szwarc.~- Cicho pan bądź! -
 6     I,  II   |            stanik.~- Panie Horn! - krzyknął wychylając przez lufcik
 7     I,  II   |           Towar idzie na ziemię! - krzyknął majster. Chłop prędko nadział
 8     I,  III  |     Bum-Bum, choć no pan do nas! - krzyknął Leon.~- Jak się pan ma,
 9     I,  III  |        taką siłą rękę, że omal nie krzyknął z bólu.~- Co panu jest? -
10     I,  IV   |        Moryc w domu, odpowiadaj? - krzyknął rozwścieczony, bo Mateusz
11     I,  IV   |         pan Moryc, aha!~- Bydlę! - krzyknął i uderzył go w twarz z całej
12     I,  IV   |           spał dalej.~- Mateusz! - krzyknął z rozpaczy prawie Karol
13     I,  IV   |           nie obudzi.~- Mateusz! - krzyknął po raz drugi, podchodząc
14     I,  IV   |            upił i kto cię pobił? - krzyknął z wściekłością.~- Ja nie
15     I,  IV   |      myślał zirytowany i raptownie krzyknął dorożkarzowi: - Jedź na
16     I,  V    | powiedziałeś witz na sto procent - krzyknął przez stół Leon Cohn klaszcząc
17     I,  V    |        bufetu.~- Kuzyn, nie śpij - krzyknął Bum.~- Zeit ist Geid! Czyje
18     I,  V    |       Robotę wam znajdę. Mateusz - krzyknął na lokaja - poszukaj im
19     I,  V    |       najprędzej. Kundel, popraw - krzyknął na lokaja wskazując na nogę
20     I,  V    |            Ostrożnie! ostrożnie! - krzyknął.~- Myślę, że tych, co by
21     I,  V    |         Knoll.~- Uważaj, Kundlu! - krzyknął uderzając kijem za siebie,
22     I,  V    |          na pół stołu.~- Zasłoń! - krzyknął Bucholc, bo nie lubił słonecznego
23     I,  VI   |         chwili będzie. Melaaanż! - krzyknął na całe gardło.~- Wlej sobie
24     I,  VIII |         stajni. Kundel, popchnij - krzyknął na lokaja, który popchnął
25     I,  VIII |          fabryk jego.~- Stajnia! - krzyknął dzwoniąc gwałtownie. - Powóz
26     I,  VIII |            Bucholc mówi, kundlu! - krzyknął w odpowiedzi telefonistce,
27     I,  VIII |           kiedy ja mówię do pana - krzyknął ze złością.~Horn zagryzł
28     I,  VIII |        drzwi.~- Spróbuj, chamie! - krzyknął ubierając się śpiesznie
29     I,  VIII |   tłumaczyć ze łzami.~- Milczeć! - krzyknął i uderzył go z całej siły
30     I,  VIII |         ludzi zbitych około trupa, krzyknął już od drzwi:~- Do maszyn!~
31     I,  IX   |        zupełnie szczere. Dorożka - krzyknął.~- Kapcan! - szepnął za
32     I,  XI   |      patrzysz jak mucha w mliku! - krzyknął na Franciszka, który się
33     I,  XII  |        tkniesz palcem, słyszysz! - krzyknął podrażniony, wchodząc do
34     I,  XII  |            To podłe oszczerstwo! - krzyknął Kurowski gwałtownie uderzając
35     I,  XIV  |            wynalazku.~- Wilczek! - krzyknął rozdrażniony uderzając pięścią
36     I,  XV   |         miejsca zajmować drugim! - krzyknął zirytowany Borowiecki wychodząc.~
37    II,  I    |    spróbowałam, a ksiądz zaperzony krzyknął na mnie: "Niech jegomościanka
38    II,  I    |     jeżelim zaczynał, bijże mnie - krzyknął rozkładając ręce Zajączkowski.~-
39    II,  III  |        przyślij mi Jaskólskiego! - krzyknął Maks Baum.~W niebieskiej
40    II,  III  |        ludzi do windy, a prędko! - krzyknął Baum i dalej składał z monterami
41    II,  IV   |      Maryśka, bo wybijesz szyby! - krzyknął przez okno do małego ogródka,
42    II,  IV   |         pracowały ociekając oliwą, krzyknął przez tubę do maszynistów
43    II,  VI   |        drzwi z nim i do cyrkułu! - krzyknął Stanisław.~Woźni rzucili
44    II,  XI   |        masz małe rybki w głowie! - krzyknął.~- Mówię panu otwarcie,
45    II,  XI   |      telefon połączyć z policją! - krzyknął do kantoru. - Ja z panem
46    II,  XI   |             Oddaj pan pieniądze! - krzyknął porwany znowu żalem i rzucił
47    II,  XI   |            wody, otworzył lufcik i krzyknął do ludzi, wywożących ze
48    II,  XII  |        mieć białą skórę! Milner! - krzyknął na majstra, prowadzącego
49    II,  XIV  |            szaleństwo.~- Tańczyć - krzyknął Kessler, trzymając wpół
50    II,  XVI  |          ha, ha!~- To moja wina? - krzyknął szlachcic waląc w stół pięścią -
51    II,  XVI  |        musisz powiedzieć prawdę! - krzyknął nagle, zrywając się z miejsca,
52    II,  XVIII|          wami.~- Za drzwi z nim! - krzyknął Myszkowski zrywając się
53    II,  XIX  |        szprychami.~- Malinowski! - krzyknął od drzwi, ale głos porwały
54    II,  XXI  |          umarł, gadaj po ludzku! - krzyknął zniecierpliwiony.~- Starszy
55    II,  XXIII|               Za miasto, prędko! - krzyknął szorstko, siadając w dorożkę.~