Tom, Rozdzial
1 I, I | go wątpliwości, tysiące myśli, cyfr, przypuszczeń i kombinacji
2 I, II | przyjaciółmi - ale nie mógł zebrać myśli, nie mógł ani na chwilę
3 I, III | Dlaczego?~- Bo on jest mądry i myśli o przyszłości.~- I tak sobie,
4 I, III | Pieniędzy! Pieniędzy! - wołał w myśli, zrywając się z krzesła.
5 I, VI | polskim idealizmem, jak w myśli określał jej charakter,
6 I, VII | bardzo uniżone.~- Głupi! Myśli, że go poznam na ulicy,
7 I, X | jakich strasznych wieści, myśli o wszystkich nieszczęściach,
8 I, X | wypowiadając dalszy ciąg myśli. - Jak ta Safo cierpiała!
9 I, X | nurtowały jakieś przykre myśli, patrzyła smutnie na Różę
10 I, X | inny Muller, Muller, który myśli, uczy się, spostrzega, rozumuje -
11 I, XI | pod wpływem jakiejś nowej myśli.~- Ona nie pamięta, co to
12 I, XI | nie wiem, kogo pani ma na myśli - rzekł spokojnie na pozór.~-
13 I, XII | mógł znieść spokojnie tej myśli, że się rozstali na zawsze,
14 I, XII | królewskie dostojeństwo myśli czasem przeznaczać. - A
15 I, XIII | odpowiedział z uśmiechem. - Pani myśli, że mężczyźni zawsze kłamią!~-
16 I, XIII | ze wszystkich kobiet.~- I myśli pani, że wszyscy mężczyźni
17 I, XIII | przyjedzie a inaczej nie myśli sobie psuć interesów.~Bucholc
18 I, XIII | Panie dyrektorze, co pan myśli o Myszkowskim? - zapytał
19 I, XIII | pięćdziesiąt procent, a co, pan myśli, ma z tego Myszkowski? On
20 I, XIV | i milczał, powtarzając w myśli ogniste frazesy, a chwilami
21 I, XIV | tytuń.~- Co ojciec o tym myśli? mamie nie mówiłem jeszcze
22 I, XIV | znowu przeszkodziły mu spać myśli o Zośce i ten chór gwizdań,
23 I, XVI | produkcji, splatanej z wysiłków myśli i materii ujarzmionej, jaka
24 II, I | snuło się jej uporczywie w myśli, ale rano przerwały jej
25 II, I | pańszczyzna?~- Nie miałem ich na myśli, a tylko tych bałwanów,
26 II, II | westchnął ciężko i wyszedł.~- On myśli, że ja taki głupi, podzielił
27 II, II | powiedziałem to, co myślę, co myśli cała nasza Łódź. Pan sam
28 II, III | włosy z twarzy.~- Tak, pan myśli, że nie opowiem, otóż opowiem
29 II, III | siedział bez ruchu i bez myśli, patrzył w głąb własnego
30 II, III | mówisz... a to są szalone myśli...~- A czy miłość nie jest
31 II, VI | leczeniu naszych ludzi. Mam na myśli więcej ich dobro niż nasze.~-
32 II, VII | ja nie mogłam znieść tej myśli, że pan się tutaj męczy
33 II, VII | a że przy tym z trwogą myśli, że służąca może przegotować
34 II, VII | zaprzeczenia tych wszystkich myśli, jakie ją przenikały rojem
35 II, VII | wyraźnie, dlaczego te straszne myśli ją obsiadły i zalewają jej
36 II, VIII | przenikał.~Słowa, spojrzenia, myśli krzyżowały się pomiędzy
37 II, IX | siedział bez ruchu i bez myśli.~Noc już była głęboka, gdy
38 II, IX | nie wiadomo, co miał na myśli, żonę czy fabrykę, i wlókł
39 II, X | zastrzeli! Co? nie? Pan myśli, że Horn nie umie strzelać?
40 II, XI | Piotrkowskiej i słuchając myśli, jaka mu przyszła w tej
41 II, XIII | był olśniony projektem i w myśli prawie już dodawał do dwóch
42 II, XIII | od zegarka.~Moryc skupiał myśli, gryzł gałkę laski, gładził
43 II, XIV | nakazująco do Moryca.~- Czy pani myśli, że to będzie dla mnie kara? -
44 II, XIV | został dla mojej dziewczyny, myśli, że ona pomienia mnie na
45 II, XV | przecież nie wyrzekł zupełnie myśli zostania zięciem Mullera,
46 II, XVI | może?...~Bał się dokończyć myśli...~Powlókł niespokojnie
47 II, XVIII| który lubił rzucać luźne myśli i spostrzeżenia, nie związane
48 II, XX | mógł splątać jednej całej myśli, wszystko się w nim zapadało,
49 II, XXI | błyskawice palące przebiegały te myśli, hipnotyzowały ją strachem
50 II, XXIII| Przeżuwał wolno te błyskawice myśli i obrazów i ze zdumieniem
51 II, XXIII| ssała bezustannie wszystkie myśli - wszystek czas - wszystkie
52 II, XXIII| Długo leżał bez ruchu i bez myśli, bo tylko jakaś mgławica,
53 II, XXIII| mgławica, jakieś zaczyny myśli wirowały mu pod czaszką
|