Tom, Rozdzial
1 I, I | nie jest głupi, bo on ze swojej mózgownicy wyciągnął miliony,
2 I, II | wielkich kupach, oczekującego swojej kolei.~Co chwila zastępowano
3 I, II | nimb srebrny wirował dokoła swojej osi i rozpylał świetlany,
4 I, III | kolorysta był niezrównanym w swojej specjalności; - człowieka,
5 I, III | dowiedzieć bliższych szczegółów o swojej agenturze.~- Uważasz pan?... -
6 I, V | to co?~- przerobimy ją w swojej fabryce i zarobimy jeszcze
7 I, V | Hamburgu, strat na agenturze swojej, której przez ten czas nie
8 I, VII | Chodził i myślał o wiecznej swojej zmorze - o Bucholcu.~On
9 I, VIII | jej oczy, mogła mu mówić o swojej miłości, mogła rzucać mu
10 I, VIII | raz jeszcze zapewnić go o swojej miłości i prosić, żeby się
11 I, VIII | do pracy. Każdy znał głos swojej świstawki i każdy usłyszawszy
12 I, VIII | którego szwajcar fabryczny w swojej izbie ściągał pasem i upinał.~-
13 I, VIII | zawołał na protegowanego swojej narzeczonej, który dzisiaj
14 I, IX | odpowiedzieć oburzeniem z dodatkiem swojej dymisji. Karol zaczął się
15 I, IX | usłuchał, no i powoli stapia w swojej przędzalni ojcowskie kapitały,
16 I, XI | żeby się przyjrzeć tej swojej przyszłej.~Papa podobał
17 I, XI | Endelmanowa, wspaniała w swojej toalecie z ciemnowiśniowego
18 I, XI | Szkoda, że nie mogę wyrazić swojej wdzięczności tak, jak chciałbym? -
19 I, XI | bardzo lubię Madonny. Ja swojej Mery kupiłem Murillowską
20 I, XI | bezwiednie, zdradzając się ze swojej tajemnicy.~- A, tak rzeczy
21 I, XII | pójdzie za pana, bo one się swojej religii trzymają z uporem
22 I, XII | Kurowski, prócz mieszkania przy swojej fabryce w jednej z podmiejskich
23 I, XII | ochotnie poszedłeś w niewolę swojej fabryki.~- Skąd wiesz, że
24 I, XIII | firmy. Dorobił się tyle na swojej uczciwości, że po czterdziestu
25 I, XIII | Mullerowie mieszkali za gmachami swojej fabryki, oddzielonej ogrodami
26 I, XIII | podsuwała różne ciastka swojej roboty i kilka razy poprawiała
27 I, XIII | kolanie i szeroko opowiadał o swojej fabryce.~Karol, jak mógł,
28 I, XIV | Malinowski, który z powodu swojej urody dosyć ich otrzymywał~
29 I, XIV | się Szulc, który pomimo swojej baryłkowatości raźno się
30 I, XIV | Ty, Wilczek, bronisz swojej sprawy, bo i z ciebie się
31 I, XIV | w głosie.~- Robiłem koło swojej maszyny. Stary spojrzał
32 II, I | macie już dostawę węgli do swojej fabryki? - zapytał ciszej,
33 II, I | człowiek dalej widzący niż rurę swojej strzelby. On przecież uratował
34 II, III | Borowiecki kupił i przerabiał dla swojej fabryki, stały z boku Konstantynowskiej,
35 II, III | Może pan ma rację, ale ja swojej nie ustąpię nigdy. Pokażę
36 II, III | I chociaż zapewniał ją o swojej miłości głosem, jak mógł,
37 II, VII | się śmiała, opowiadała o swojej podróży, ale zupełnie nie
38 II, VII | twarz.~- Ja bym go wziął do swojej menażerii, to ciekawy okaz -
39 II, XI | będzie tylko dyrektorem w swojej fabryce... Mam dobry plan.
40 II, XI | dobry plan. On ma w fabryce swojej gotówki czterdzieści tysięcy,
41 II, XIII | teraz przy niej i mówi o swojej miłości.~Wstrząsała się
42 II, XV | ale nie umiała pokazywać swojej miłości, nie umiała zadzierzgać
43 II, XVI | szeroko zaczął mówić o fabryce swojej; chciał go przetrzymać do
44 II, XVIII| Karol długo opowiadał o swojej fabryce i stanie interesów,
45 II, XIX | domu. Mieszkał jeszcze w swojej dawnej chału-pie, bo sobie
46 II, XXI | przyglądał się nagiej duszy swojej. To go uspokoiło zupełnie,
47 II, XXI | dziecko nad ruinami pracy swojej.~- Jestem zupełnie na czysto!
48 II, XXIII| Moryc, coś pan zrobił ze swojej żony? - zagadnął Welta.~-
49 II, XXIII| kątach, nie śmiejąc chodzić w swojej wspaniałej jedwabnej sukni,
50 II, XXIII| dnia dzisiejszego, pamięć swojej obecnej nędzy - ale nie
|