Tom, Rozdzial
1 I, I | utopił twarz w dłoniach i słuchał.~Moryc na odpowiedz usłyszaną
2 I, III | miejsca i siadł, ale nie słuchał, bo naokoło szeptano coś
3 I, III | następca Bucholca. także słuchał z uwagą.~Muller istotnie
4 I, III | Borowiecki patrzył się na niego i słuchał z pewną niecierpliwością,
5 I, IV | się w swoim pokoju i nie słuchał, ale Mateusz gadał wciąż.~-
6 I, V | dalsze zwrotki, nikt go nie słuchał, bo wszyscy wyli:~- Agato!
7 I, V | znowu melancholijną muzykę, słuchał całą istotą, aż mu oczy
8 I, VI | zabrać, ale nikt go nie słuchał, bo wszyscy gadali razem
9 I, VII | wspaniałym ruchem brodę i słuchał u-ważniej.~- On napisał
10 I, VII | ludzi.~Otworzył lufcik i słuchał.~Drżący głos skrzypiec śpiewał
11 I, VIII | odtelefonował natychmiast i słuchał znowu.~- Czego on jeszcze
12 I, IX | Trawiński ze zdziwieniem słuchał.~- Mój drogi, od żony dowiedziałem
13 I, IX | jedną z gazet polskich. Słuchał również stale co wieczór
14 I, XI | pewnym lekceważącym znużeniem słuchał dalej chóru głosów, a gonił
15 I, XI | wezwanie i z ręką przy uchu słuchał rozkazów żony i śpieszył
16 I, XI | Bernard.~Ale Bernard nie słuchał i ze śmiechem opowiadał
17 I, XII | siedział w ciemności i słuchał gwarów usypiających ulicy.~
18 I, XIII | zajęcie tym, co mu mówiono, słuchał cierpliwie, odpowiadał,
19 I, XIII | powlekły się jakby smętkiem, słuchał długo, a w końcu rzekł cicho:~-
20 I, XIII | tej dziecinnej słabości..~Słuchał słabnących w oddali jego
21 I, XIII | kurczowo ściskając rewolwer, słuchał długo, bo mu się wydało,
22 I, XIV | herbatę małymi łykami i słuchał muzyki z nabożnym skupieniem.~
23 I, XIV | zginąłby bez echa.~Stary słuchał uważnie, jego bure oczy
24 I, XV | zapytał prędko, bo Murray nie słuchał, tylko jakimś wyblakłym,
25 II, I | siebie.~Nie patrzył i nie słuchał więcej.~Zamknął okno i położył
26 II, I | do nich się przyłączył i słuchał nie słysząc, bo patrzył
27 II, II | opowiadać.~Grosglik długo słuchał i w końcu rzekł:~- Wiedziałem
28 II, II | pieniędzy! - rzucił krótko i słuchał uważnie.~- To nie przyczyna,
29 II, II | zaraz, bo on cię zje" - nie słuchał mnie i dzisiaj co? Stracił
30 II, IV | że jest na wsi.~Horn nie słuchał, myślał, gdzie znaleźć Adama,
31 II, IV | Adam również nieporuszony słuchał i patrzał, tylko jego zielone
32 II, V | głos kobiecy, odłożył i słuchał.~- Pan mi pożyczy dziesięć
33 II, V | taki kapitał!~Wilczek nie słuchał narzekań, odbierał należności
34 II, V | dokładnością w notes.~Obojętnie słuchał narzekań i z nie ukrywaną
35 II, V | wzrastającym oburzeniem słuchał i wtajemniczał się w interesy
36 II, V | miejsca ciekawości, z jaką słuchał Wilczka, przedstawiał mu
37 II, IX | pogardą dla Żydów.~Wysocki słuchał w milczeniu, pił herbatę
38 II, XV | z wyczerpania nerwowego, słuchał głosu Anki, a zdawało mu
39 II, XV | wszystkim.~- Nikt by nie słuchał, bo ludzie są szczęśliwsi
40 II, XV | radością, a czego Karol słuchał z wielkim skupieniem.~Anka,
41 II, XVI | Borowiecki podparł ręką głowę i słuchał, i trzymał jego oczy w swoim
42 II, XVI | powrotu Mateusza.~Ale Zuker słuchał nie słysząc nic, bo po dłuższym
43 II, XVIII| zaproponował Moryc, który zwykle słuchał tylko.~Napili się raz i
44 II, XVIII| w głębiach wszechświata. Słuchał długo, spojrzał na ziemię
45 II, XVIII| rozruszać, mówił mało i nie słuchał, pił natomiast wiele i spoglądał
46 II, XXI | Adam przerywał czytanie i słuchał coraz niespokojniej.~- Krzyczą!
47 II, XXI | ich obojętnie i spokojnie, słuchał opowiadań o początku i przebiegu
48 II, XXI | twarz Karola.~Borowiecki słuchał długo, aż w końcu, znudzony
49 II, XXIII| jednym z salonów.~Dosyć długo słuchał jej rozmowy błyskotliwej,
50 II, XXIII| jak piwonia, cierpliwie słuchał toastów, przemówień i tłustych
|