Tom, Rozdzial
1 I, I | Nasza wczorajsza rozmowa na czym stanęła? - zapytał spokojnie
2 I, II | niesprawiedliwość, bardzo...~- Czym pan tutaj jesteś? - przerwał
3 I, II | siebie odzyskiwał; był tym, czym był, dyrektorem drukarni
4 I, III | uśmiechając się.~- I o czym jeszcze mówiliście?~- O
5 I, V | pieniędzy i pieniędzy.~- Czym więcej kupimy, tym więcej
6 I, V | smuciło jednak, bo nie mam czym również pięknym się odwdzięczyć.
7 I, V | nie zadowolni się byle czym - myślał powracając na górę
8 I, V | podawał natychmiast to, na czym wzrok jego zatrzymywał się.~-
9 I, VI | i biły po ogrodzie.~- O czym myślisz? - zapytał po chwili
10 I, VI | ty mnie dziwisz, Mela.~- Czym?~- Tym właśnie, że jesteś
11 I, VII | herby.~- Tylko nie ma ich na czym nosić. Podoba ci się?~-
12 I, VIII | nie potrafiłem myśleć o czym innym.~- Jak to dobrze.
13 I, VIII | ktoś się zwala w dół. Na czym się to skończy! A do tego
14 I, VIII | być po trochu tym samym, czym byli wszyscy - ten nie mógł
15 I, IX | Nie ma się znowu tak czym chwalić, a zresztą masz
16 I, IX | wielkie fabryki przez okno. - Czym panu mogę pomóc? - dodał.~-
17 I, IX | poleciał odebrać konia, przy czym po po dziewczynki, zaprowadził
18 I, X | pookrywały sobie głowy, czym kto miał, pobrały z komody
19 I, XI | wiedziała, co robić, na czym się to wszystko skończy.
20 I, XI | gospodarskich i zostają znowu tym, czym były przedtem, tj. niczym.~-
21 I, XI | dialogu.~- Budzę cię, Mela! O czym marzysz?~- W tej chwili
22 I, XII | usprawiedliwiać się nie miał czym.~A potem gryzł go jakiś
23 I, XIII | bucie pogrzebaczem.~- Po czym ty masz taki katzenjamer
24 I, XIII | wciągając rękawiczki.~- Po czym? Już mnie diabli biorą ze
25 I, XIII | zarywa ją. Jak ty myślisz, czym my od paru lat żyjemy? już
26 I, XIV | co jada, jak mieszka, w czym chodzi, sam nic nie miał,
27 I, XIV | usprawiedliwiał się.~- Czym wy już nie handlujecie? -
28 I, XVI | zdobywał środki, handlował, czym mógł, zarabiał, na czym
29 I, XVI | czym mógł, zarabiał, na czym się tylko dało.~Zarządzał
30 II, I | bo podano śniadanie, po czym narzekając na gorąco wyniósł
31 II, I | że wilgoć i że nie ma na czym usiąść.~- Czemuś nie powiedział,
32 II, II | franków.~- Ładny grosz. W czym?~- W trzyprocentowej rencie
33 II, II | Sue-zach.~- Doskonały papier. W czym robił?~- W literaturze,
34 II, II | Mógłbym panu powiedzieć, o czym chce mówić ze mną. Może
35 II, III | Cohna się zgodzę, a nawet czym większy parch, tym lepiej,
36 II, IV | co chwila, pookrywał ją, czym mógł, wytarł chusteczką
37 II, VI | siada. A prawda! nie ma na czym, no to i stojąco załatwimy
38 II, VI | grubsze bagaże; pomógł jej, w czym mógł, a nawet, wsadzając
39 II, VII | i z różnych sprzedaży, o czym wiedział tylko ojciec Karola,
40 II, VII | mówi. Co pan myślisz, o czym on gada?... Gada o piekle
41 II, VIII | ale nic nie słyszał, o czym mówiła, drżał ze wzruszenia
42 II, X | jeszcze nie wiedział, na czym się ona skończy, dokąd ją
43 II, XIII | Właśnie, i nie wiadomo, na czym się to skończy, a stary
44 II, XIV | podobała.~- Nic nie myślę, czym to dla pana będzie, bo chcę
45 II, XVI | nieprawda, to nie ma się pan czym martwić więcej.~Zuker drgnął,
46 II, XVII | konkurencję tandecia-rzom, o czym zresztą marzę bardzo często
47 II, XVIII| wina.~- Wszystko mi jedno, czym jest, bo nienawidzę i pogardzam
48 II, XVIII| może ją mieć - kupiwszy."~"Czym się różni deista od ateusza?
49 II, XX | chciał myśleć o tym, ale czym usilniej pragnął zapomnieć,
50 II, XXI | zapłacił zaraz, miałbyś z czym zaczynać.~Karol, oburzony
|