Tom, Rozdzial
1 I, II | słabych zarysów maszyn. Nie wiedział, kto wola.~- Panie Borowiecki?
2 I, III | przysiadł się.~- Kto by nie wiedział o tym! każde dziecko w Łodzi
3 I, III | milczeniu.~Borowiecki nie wiedział, co mówić, patrzył tylko
4 I, III | teraz, w tej chwili, myśleć, wiedział tylko, że ona jest przy
5 I, IV | przypomnienie.~Od dosyć dawna wiedział, że zwrócił jej uwagę, dawała
6 I, IV | uniemożliwiały Wszelką konkurencję.~Wiedział, że Zukerowa nie ma kochanka,
7 I, IV | było, już by o tym ktoś wiedział i mówił z pewnością.~- Czy
8 I, V | poleciało na ziemię, nie wiedział o tym, tylko się bokiem
9 I, V | to razem kosztuje, będę wiedział dopiero, jak się położę,
10 I, V | siedział cierpliwie, bo wiedział, że chłopi lubią się przede
11 I, V | w takiej ilości, że nie wiedział, co z nimi zrobić, więc
12 I, V | milczał i udawał obojętnego, wiedział, że Bucholca nie przekona,
13 I, V | kocham bardzo! Żebyś pan wiedział. jak wciąż myślę o niej.~-
14 I, VIII | niesłychaną kłótnią, nie wiedział, co zrobić ze sobą. Nie
15 I, VIII | wziąć strony Horna, bo nie wiedział, o co im poszło, a zresztą
16 I, VIII | ruchu przestraszony i nie wiedział, co robić, patrzył na twarz
17 I, VIII | udając zdumienie, bo już wiedział o zachwianiu się Trawińskiego.~-
18 I, X | obudził natychmiast i nie wiedział, gdzie jest, oglądał się
19 I, XI | siedziała nieporuszenie.~Wiedział, że ona jest z tych kobiet,
20 I, XI | wyciągnąć z Bernarda, jeśli wiedział, jakie szczegóły o Wysockim.~
21 I, XII | ostry spazm nudy, że nie wiedział, co ma z sobą zrobić.~Rozebrał
22 I, XIV | przerwany pacierz.~Adam nie wiedział, co robić; chciał matce
23 I, XVI | politowaniem.~On dzisiaj już wiedział, że nie zgnije na marnej
24 I, XVI | zarobku, gdyż z pewnością wiedział, że Grunspan ma rozszerzać
25 I, XVI | interesa - tak mówiono.~Wiedział, co o nim mówią, i uśmiechał
26 II, I | się co chce stanie potem.~Wiedział, że Lucy dotrzymuje słowa
27 II, I | szare oczy, że Maks nie wiedział, co mówić dalej.~Szedł obok
28 II, V | poprawiał się na krześle i nie wiedział, od czego zacząć.~Wilczek
29 II, VII | różnych sprzedaży, o czym wiedział tylko ojciec Karola, ale
30 II, IX | coraz niżej.~Maks, chociaż wiedział, że to już koniec, posłał
31 II, X | powiem, no i pan Horn będzie wiedział, że bawisz się w psiarczyka! -
32 II, X | dlatego donosił o tym, bo wiedział, że Grosman jest w interesach
33 II, X | bo znał jego uczciwość i wiedział, że Maksowi potrzeba tylko
34 II, X | świadomie, ale jeszcze nie wiedział, na czym się ona skończy,
35 II, XI | spazmatycznie, Horn już nie wiedział, co robić, próbował się
36 II, XII | sprawę w rodzinie Grunspanów. wiedział o zerwaniu z Wysockim i
37 II, XII | jakąś "małpą francuską".~Wiedział również, że kilku synów
38 II, XII | wybranych dziewczyn, który wiedział, jak dalej postąpić i natychmiast
39 II, XIII | wyjść za pana?~- Zaraz będę wiedział, ale ja chcę naprzód wiedzieć,
40 II, XV | Maks łatwo się uprzedza.~Wiedział, dlaczego Maks jej nie lubi.
41 II, XVII | tyle ze względu na Ankę, bo wiedział już dobrze, pod jakimi warunkami
42 II, XIX | jej nie było i nikt nie wiedział, co się z nią stało od śmierci
43 II, XX | co mówił, nic o tym nie wiedział, bo był całą swoją istotą
44 II, XX | górę, coraz niewyraźniej wiedział, gdzie jest i co się z nim
45 II, XXI | nowo.~- Tak, tak! Ażebyś ty wiedział, co ja przeszedłem! Jestem
46 II, XXIII| nieopowiedziany głód duszy. I nie wiedział jeszcze dobrze, co mu jest!~
47 II, XXIII| jeszcze dobrze, co mu jest!~Wiedział tylko, że nudzi go fabryka,
48 II, XXIII| nieszczęścia. On o tej prawdzie wiedział, ale teraz dopiero ją odczuł
|