Tom,  Rozdzial

 1     I,  II  |    czerpiąc z kadzi wodę dłonią i patrząc, czy jest w niej jeszcze
 2     I,  II  |           w tym oddziale - myślał patrząc na niego.~Sam już się nie
 3     I,  II  |     zapytał surowym dosyć głosem, patrząc w okno.~Horn zawahał się
 4     I,  III |        prosiła wszystkich liliowa patrząc na Borowieckiego.~- Dziękuję
 5     I,  III |          powozu - powiedziała nie patrząc na niego.~- Chociażby na
 6     I,  V   |          za niepotrzebne? - pytał patrząc na niego z uśmiechem dobrotliwym.~-
 7     I,  V   |      milionerów - rzekł poważnie, patrząc mu się w oczy.~- Panie!...
 8     I,  V   |    zawołał Karol, z przyjemnością patrząc na harmonię, w jaką zlewały
 9     I,  VI  |     Meyera i przymrużonymi oczyma patrząc po tych nieskończenie długich
10     I,  VI  |          jakiej były zatopione, i patrząc błyszczącymi w słońcu wytrzeszczonymi
11     I,  VI  |           mnie się wszystko burzy patrząc na to, co się tutaj dzieje.~-
12     I,  VI  |          zapytała znowu tak samo, patrząc na Moryca:~- Kto to? Mela.~-
13     I,  VIII|            zapytała pani Stefania patrząc się liliowymi oczami w jego
14     I,  VIII|         Łodzi - mówiła złośliwie, patrząc na brata. - Ha, ha, ha,
15     I,  XI  |        teraz, leżąc w ciemności i patrząc na storę, przez którą księżyc
16     I,  XI  |           Przerwała milczenie nie patrząc na niego.~- Tak, tak! -
17     I,  XI  |        zawołała z naciskiem Róża, patrząc na niego ironicznie.~- Dobrze.
18     I,  XII | Michalakowa? - zapytał łagodniej, patrząc na jej czerwone oczy i twarz
19     I,  XII |          bardziej praktyczna, ale patrząc szerzej, to zobaczymy, że
20     I,  XII |       zapytał Karol, niespokojnie patrząc na niego, bo mówił z zamkniętymi
21     I,  XIII|       dzieci, i...~Zatrzymała się patrząc, czy Borowiecki się nie
22     I,  XIV |  mieszkaniu.~Siedział czas jakiś, patrząc na starą, zmęczoną twarz
23     I,  XIV |   zapytała cichutko, z niepokojem patrząc mu w oczy. - A może pan
24     I,  XVI |              To Bucholc! - myślał patrząc na trumnę z przykrością
25    II,  I   |           Trudno mi w to uwierzyć patrząc na pana.~- Ha, ha, ha! to
26    II,  I   |            uśmiechał się chwilami patrząc na ich głowy jakimś uśmiechem
27    II,  II  |      Łodzi, bo czuł w tej chwili, patrząc na żydowską potęgę miasta,
28    II,  III |       Dlaczego? - zapytał krótko, patrząc na zegarek.~- Dlatego, że
29    II,  III |      kapelusz i ozwała się cicho, patrząc na jego twarz schmurzoną:~-
30    II,  IV  |           ona tam robi? - zapytał patrząc na ciemną~ścianę lasu stojącego
31    II,  IV  |         stała chwilę w milczeniu, patrząc na nich hardym wzrokiem,
32    II,  V   |      samych na parę minut - rzekł patrząc przez okno i wyszedł do
33    II,  VI  |         dawne miejsca, bezmyślnie patrząc w okno, na różowe kwiaty
34    II,  VI  |     gabinetu nędzarze: którzy nie patrząc na nikogo, bladzi chwiejnym
35    II,  VI  |        nieco głosem Stanisław nie patrząc na Wysockiego, tylko obwijał
36    II,  VII |                dokończyła śmiało, patrząc na niego spod swoich czarnych
37    II,  VII |           są nasi, moi! - myślała patrząc na delikatną, uduchowioną
38    II,  VII |      podróży - tłumaczyła się nie patrząc na niego i całą siłą tłumiąc
39    II,  VIII|          dam odpowiedź - szepnęła patrząc na konie biegnące kłusem.~
40    II,  VIII|         opowiadał Róży - szepnęła patrząc na niego słodko i nie pozwalając
41    II,  IX  |        skóra.~- Umarła! - szepnął patrząc na długi szereg sal, nasłuchując
42    II,  X   |     słońcem - powiedziała Wysocka patrząc za nią w ogród.~- Mogłaby
43    II,  XIII|         szepnął cynicznie Grosman patrząc na teścia.~- Mądre słowo
44    II,  XV  |       głosem.~Anka drgnęła nieco, patrząc na zakłopotaną twarz Karola.~-
45    II,  XV  |        przechodziła koło nich nie patrząc, ale Wysocka spojrzała i
46    II,  XVI |         ostatnią - zauważyła Nina patrząc za odchodzącym.~- Kurowski,
47    II,  XVII|            wołał wtedy w duszy, a patrząc na swoją fabryczkę porównywał
48    II,  XIX |     oliwiarkę i lampkę postawił i patrząc na niego spokojnie, wycierał