Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |      fabryki.~Horn rozmawiał z tą samą kobietą, która mu za coś
 2     I,  II   |     Jesteś pan tutaj maszyną taką samą jak my wszyscy, więc pan
 3     I,  II   |          nie potrzebuje, bo zrobi sama. Zresztą, do pierwszego
 4     I,  III  |           co, wełna?~- Bawełna!~- Sama?~- Co to można dzisiaj wiedzieć.~-
 5     I,  III  |    Głupstwo, dwa miliony rubli na samą Łódź?~- Nie my tracimy;
 6     I,  III  |          nic, nie mów. Chcę mówić sama, chcę wołać wciąż. Kocham
 7     I,  V    |      grupy piło i gadało.~Była to sama prawie młodzież łódzka,
 8     I,  V    |          albo od Zielnej, albo na samą Siewną.~- Mówcie prędzej,
 9     I,  V    |          do pana, więc ja się już sama przyznaję, a pan się o to
10     I,  VI   |             mnie dałaś szczutka i sama się pochwaliłaś.~- A chciałam
11     I,  VII  |  przysięga, że mył się cały przed samą wizytą. Słyszysz, cały.~-
12     I,  VIII |         tak ciągle, że w końcu ja sama będę musiała uwierzyć. A
13     I,  IX   |           przed portierą:~- Nina! Sama tak siedzisz? - pytał siadając
14     I,  IX   |        długie żuki i powracały tą samą drogą z nużącą jednostajnością.~
15     I,  IX   |      pawilonów i wszędzie była ta sama pustka, nuda i senność.~
16     I,  X    |        któremu w lepszych czasach sama pomagała dostać się do gimnazjum,
17     I,  X    |    własnej matki, bo leczył tylko samą nędzę.~Pozdrowił wszystkich
18     I,  XI   |         on ją kocha, za bardzo go sama kochała, żeby to spostrzec
19     I,  XI   |            Dziękuję ci, Róża, ale sama wiesz, że nie mogę, ojciec
20     I,  XI   |        jej Trawińska po cichu, bo sama dosyć odczuwała malarstwo.~-
21     I,  XII  |    kobieta z czworgiem dzieci, ta sama, która wciąż się starała
22     I,  XII  |             Michalakowa, juści ta sama, co już ode żniw...~- Mają
23     I,  XIV  |   Borowieckiego.~Prawie już przed samą fabryką dopędził go Sierpiński,
24    II,  I    |           Nie podejrzywała go, bo sama kochała całą potęgą namiętnego,
25    II,  I    | przestrachem.~- Pani codziennie i sama karmi wszystek drób?~- Codziennie.~-
26    II,  I    |     obrazicie Ankę, ona go robiła sama i przysłała mi.~- Księże
27    II,  II   |          Glancmanowi: "Załóż taką samą, załóż zaraz, bo on cię
28    II,  III  |      wychyliła się w drugim i ona sama ukazała się w ganku, jaki
29    II,  III  |       wytrzeć, bo gotowałam obiad sama - wołała ze śmiechem, wycierając
30    II,  VII  |       jakaś ty dobra, że chciałaś sama przyjechać.~- Bo pocztą
31    II,  VII  |          wygląda jak królowa, jak sama Maria... Maria Magdalena.~-
32    II,  VIII | zasypywała przyjaciółka.~- Jesteś sama? - zapytał Wysocki, na próżno
33    II,  VIII |           gładkiej ścianie.~- Nie sama, jest Koko, herbata i nuda! -
34    II,  X    |      czele.~Pomagała porządkować, sama zawieszała firanki, czasem
35    II,  X    |   piętnaście razy na dwadzieścia, sama widziałam.~- A to Kama chodzi
36    II,  X    |     rozniosła się zaraz wieść, że sama panienka opatruje chorych,
37    II,  X    |       byle mu pozostawili fabrykę samą. Całe dnie siedzi w kantorze
38    II,  XV   |         poszła do Niny.~Nina była sama, siedziała w narożnym pokoju
39    II,  XV   |         miałam pisać po ciebie.~- Sama jesteś?~- Kazio pojechał
40    II,  XV   |          serce że rozpłakała się, sama nie wiedząc dlaczego.~Czuła
41    II,  XV   |             A jeśli chcesz, to ja sama powiem o tym Karolowi.~-
42    II,  XV   |    załatwić.~- Dziękuję, załatwię sama, bo i tak z ojcem za dni
43    II,  XVI  |        możemy widywać tak często, sama to rozumiesz, nie mogę narażać
44    II,  XVII |       szła, ale dopóki była tylko sama przędza, tę sprzedawali,
45    II,  XVII |      rozstanę z ojcem, a przy tym sama wiadomość o naszym rozejściu
46    II,  XVIII|   Dziewczynę zabija to położenie, sama nie powie przecież.~- Zrobiłbym
47    II,  XXI  |             odpowiedziała prędko, sama zapaliła lampę i drżącymi