Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |     Chciałem widzieć pana, byłem u was wieczorem, zastałem Moryca,
 2     I,  II   |         wam poradzę, kiedy maszyna was nie potrzebuje, bo zrobi
 3     I,  IV   |       przyjechał.~- Pan Welt był u was wieczorem?~- Był z paniami
 4     I,  V    |       Wyśpisz się jeszcze.~- Niech was diabli wezmą z tymi porozumiewaniami
 5     I,  V    |    rozkrzyżowując ręce.~- A kiedyż was spaliła?~- Ja nie mówię,
 6     I,  V    |            ich diabeł weźmie. Tu u was wszyscy chcą brać, a nikt
 7     I,  V    |       robić nie chce. Mógł który z was tak jak ja przyjść do Łodzi,
 8     I,  VI   |           uczciwi, że pokazywaliby was w panopticum.~- Lubię go,
 9     I,  VI   |          bardzo zresztą podobny do was wszystkich.~- Oskar Meyer,
10     I,  VII  |     milionerów nudzi się. Wszystko was nudzi, bo wszystko mieć
11     I,  VII  |           możecie, co kupić można. Was nic nie obchodzi, chcecie
12     I,  VII  |           natury, a to się mści na was samych.~- Słuchaj go, Mela,
13     I,  IX   |      atmosfera panuje, dobrze tu u was - szepnął Karol.~Wyciągnął
14     I,  X    |            tym wiesz, to dobre dla was! Skrzywił sie pogardliwie.~-
15     I,  X    |           stajemy się błaznami dla was, bo się nam podoba być czas
16     I,  XII  |            o reszcie. Brakowało mi was przez ten czas.~- Nie miał
17     I,  XII  |          sobotę czekam cię, czekam was wszystkich.~- Mam zamiar
18     I,  XIII |   wszystkie dzienniki.~- Cóż się u was stało? - zapytał Karol,
19     I,  XIII |    Huberman powiedział, że tutaj U was nic nie dostanie porządnego.~
20     I,  XIV  | Blurnenfeld.~- Nic nie szkodzi, bo was dogoniłem prędko - śmiał
21     I,  XIV  |           jeszcze od siebie proszę was wszystkich o koleżeńską
22     I,  XV   |         jeśli do tego kroku zmusza was jaka gwałtowna potrzeba,
23     I,  XVI  |         Nie martwcie się, bo i bez was było tak samo. Umarł, cóż
24     I,  XVI  |         Resztki szlacheckie! wezmą was diabli niedługo! - mruknął
25    II,  I    |           przyjemność. Nie przyjmę was ananasami, bo nie mam, biedny
26    II,  I    |             Idźcie, jegomoście, ja was dogonię, zajrzę tylko do
27    II,  I    |            kolan Karola.~- Ledwiem was poznał, wyglądacie jak fabrykant.~-
28    II,  I    |          to się rozmówimy. Przyjmę was do koni.~Zaczęli raz jeszcze
29    II,  I    |        ostatniego żołnierza.~- Już was nie było, boście przedtem
30    II,  I    |            w drogę.~- Odprowadzimy was kawałek przez pole do szosy.~
31    II,  IV   |               A Zośka dawno była u was?~- Zośka już do nas nie
32    II,  IV   |        stało?~- Nie, nie, i proszę was bardzo, nie mówcie mi, bo
33    II,  IV   |           mówcie mi, bo widzę, jak was to boli. Ja zaraz wychodzę.~-
34    II,  V    |            lekceważąco. - Zostawię was samych na parę minut - rzekł
35    II,  VI   |        krzyżyk od różańca.~- I nic was już nie boli?~- A nic, panie,
36    II,  VI   |           której spoczywał.~- Któż was tu pilnuje, kto dogląda? -
37    II,  VI   |         Bądźcie zdrowi, przyjdę do was jutro.~- Jezus mój kochany,
38    II,  XIII |        każdym razie przyszedłem do was jak do swoich, jak do porządnych
39    II,  XIII |     zniesławiona. My musimy bronić was przed ludźmi. No, ostatnie
40    II,  XVI  |            bawić z cudzymi żonami, was nic nie obchodzi, co się
41    II,  XVI  |           stanie z tą kobietą, nic was nie obchodzi ani wstyd,
42    II,  XVI  |           rodziny, wy jesteście... was Pan Bóg ciężko pokarze... -
43    II,  XVIII|        przestaną budzić śmiech. Ja was znam dobrze! Wy jesteście
44    II,  XVIII|             a wy tak lubicie, żeby was podziwiano! Przecież wy
45    II,  XVIII|            ile mnie się zdaje, ona was nie kocha, więc zrobicie
46    II,  XIX  |          bolesną ranę.~- Co, okpił was?~- Okpił, okpił! - powtórzył