Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |            już. W niedzielę właśnie powiedziała mi, jak by chciała mieć
 2     I,  III  |   gospodarstwem.~- Ja, ja fater tak powiedziała - szepnął znowu Storch cofając
 3     I,  III  |            Pan jest dobry chłopak - powiedziała wesoło, ale ujrzawszy, że
 4     I,  III  |           że pan o mnie zapomniał - powiedziała z wyrzutem, utkwiwszy w
 5     I,  III  |            Wyjdziemy razem, zaraz - powiedziała prędko, pozbierała szal,
 6     I,  III  |     Odprowadzi mnie pan do powozu - powiedziała nie patrząc na niego.~-
 7     I,  V    |           Usteczka, któremu bym nie powiedziała, dotykając każdego ustami: "
 8     I,  VI   |       czasem nie nazywa się duszą - powiedziała wesoło, wyskakując na trotuar.~-
 9     I,  VI   |            A chciałam tylko jedno - powiedziała z uśmiechem.~- Mnie uderzyć,
10     I,  VII  |        miliony i siebie w dodatku - powiedziała cierpko a drwiąco.~- Róża! -
11     I,  VIII |         Dostanie pan dobrej kawy! - powiedziała naiwnie.~Wilhelm parsknął
12     I,  X    |            A... to dobranoc panu! - powiedziała z naciskiem, dotknięta jego
13     I,  XI   |             o jego obojętności.~Nie powiedziała mu dzisiaj o swoich cierpieniach,
14     I,  XI   |             Cała Łódź jest u nas! - powiedziała z zadowoleniem i na jej
15     I,  XI   |             Ach, pan nie rozumie? - powiedziała przeciągle z uśmiechem i
16     I,  XI   |           ukrywamy przed sobą nic - powiedziała z naciskiem.~- Więc? - zapytał
17     I,  XI   |           ludożerczych instynktów - powiedziała wstając i rozprostowując
18     I,  XI   |          Dawno pana nie widziałam - powiedziała spokojnie.~- Emma! Emma! -
19     I,  XI   |     Pochylił głowę.~- Żegnam pana - powiedziała powstając, ale takim tonem,
20     I,  XI   |             wielbicielem od niego - powiedziała niby szczerze, bo chciała
21     I,  XIII |            pieniędzy, bo w rozmowie powiedziała o wspólnej ich znajomej;~-
22    II,  III  |             bo.... ja sprzątałam! - powiedziała cicho, oblewając się krwawym
23    II,  III  |           Bardzo czekałam, bardzo - powiedziała wyciągając do niego długą,
24    II,  VII  |           pocztą szłyby dłużej .. - powiedziała otwarcie. - A ja nie mogłam
25    II,  VII  |          dzisiaj, chodźmy do nich - powiedziała Nina.~- Bo pani Wysocka
26    II,  VIII |   przypomnieć, ja jestem Żydówka! - powiedziała cicho.~- Pamiętałem o tym,
27    II,  IX   |         państwu.~- I na mnie czas - powiedziała Nina.~- Jest tak pięknie
28    II,  X    |     Najlepsze dziecko pod słońcem - powiedziała Wysocka patrząc za nią w
29    II,  X    |             leczył w domu, U nas! - powiedziała do niego, gdy oprzytomniał.~
30    II,  X    |             ich wyrzucić na ulicę - powiedziała z gniewem i już się nie
31    II,  XIII |   Oprzytomniała zupełnie, stanęła i powiedziała szybko, bez namysłu;~- Dobrze.
32    II,  XIV  |       karminem.~- Kołysz mnie pan - powiedziała nakazująco do Moryca.~-
33    II,  XV   |             chusteczek tak silnie - powiedziała cicho,~- Ja ta nie perfumuje,
34    II,  XV   |          wydała polecenia na jutro, powiedziała ojcu dobranoc i znalazłszy
35    II,  XV   |            na drodze do szczęścia - powiedziała sobie rano po nie przespanej
36    II,  XV   |          często pan się w to bawi - powiedziała spokojnie na pozór, ale
37    II,  XV   |        poszła do pani Trawińskiej i powiedziała, że dzisiaj nie pojedzie
38    II,  XV   | wzrastającym niepokojem, aż w końcu powiedziała:~- Dlaczego ciocia nie powie
39    II,  XV   |          wiesz?~- Nie, ciocia mi to powiedziała przecież w tej chwili -
40    II,  XV   |            oczekując na próżno... - powiedziała Anka z goryczą, ale pożałowała
41    II,  XV   |     wybuchnie płaczem, więc nic nie powiedziała, siedziała sztywno, mocując
42    II,  XVI  |    szczęście jest moim szczęściem -~powiedziała i odeszła, bo Nina Trawińska
43    II,  XVI  |         pewnym już,~że Lucy nic nie powiedziała, więc podnosił głowę wyżej
44    II,  XXII |            na mnie wrażenie płazu - powiedziała do Niny.~- Jest to kombinacja
45    II,  XXII |        Dobrze, czekam po południu - powiedziała dosyć żywo.~Czekała tej
46    II,  XXIII|             nie widziałam, dawno! - powiedziała z radością.~Pocałował ją