Tom,  Rozdzial

 1     I,  I    |       trotuary, na ulice czarne i pełne grzęskiego błota, na nagie
 2     I,  I    |        które wyglądały jak kanały pełne błota, z tych domów, co
 3     I,  II   |     płuczkarnie; długie skrzynie, pełne wrzącej wody pieniącej się
 4     I,  II   |         drzewem malowanym na dąb, pełne półek i ksiąg rozstawionych
 5     I,  III  |      prosty i cienki i dosyć duże pełne usta.~Spoglądała z pewnym
 6     I,  VI   |       powyginane, wdzięczące się, pełne amorków na fryzach i nad
 7     I,  VI   |        ogromne, ozdobione surowo, pełne majestatu. na których złociły
 8     I,  VI   |          z tymczasowymi oknami, a pełne już ludzkiego mrowia i stuku
 9     I,  VI   |       olbrzymie wozy piwowarskie, pełne antałków, wozy z mięsem,
10     I,  VI   |      naładowane worami mąki, wozy pełne drobiu krzyczącego wrzaskliwymi
11     I,  VI   | krzyczącego wrzaskliwymi głosami, pełne kwakania kaczek i gęgotu
12     I,  VI   |          które były pootwierane i pełne ludzi, powystawiano stoły,
13     I,  VIII |      kamaszki mu przemiękły, miał pełne kalosze wody i błota, a
14     I,  IX   |       również czarne i błotniste, pełne stuku warsztatów, domów
15     I,  IX   |         oburzeniem i te purpurowe pełne usta, co teraz wyklinały
16     I,  XI   |       srebrną wstęgą przez murawy pełne kwiatów, wśród których pasły
17     I,  XIII |        ozdobione jak bombonierki, pełne gracików, pustych żardinierek,
18     I,  XIII |      odkładał wtedy sztywne karty pełne rysunków, cyfr i notat i
19     I,  XV   |    wyjrzał na dziedziniec, wagony pełne bel bawełny podsuwano pod
20     I,  XV   |          spojrzenia niechętne lub pełne obawy.~- Dlaczego one się
21     I,  XVI  |          drapieżne głuche puszcze pełne łupów. Uwielbiał tę "ziemię
22    II,  I    |        zapachu bzów, których były pełne klomby, stojące przed oknami.~
23    II,  III  |  niewesoło; pokoje stały w ciszy, pełne stęchlizny i opuszczenia.~
24    II,  III  |     zaczął całować te przerażone, pełne łez oczy, które biły powiekami
25    II,  III  |            owiewały opalowe mroki pełne drgań melodyjnych i smug
26    II,  III  |      roztaczające się za parkiem, pełne drzew samotnych, cegielń,
27    II,  IV   |          było niskie, ciasne izby pełne tapczanów i łóżek, huczące
28    II,  V    |          Obeszli ciasne podwórze, pełne dołów zapełnionych gnojówką,
29    II,  VI   |         czerwone, jastrzębie oczy pełne były czułości i wesela.~-
30    II,  VI   |      czułości nieokreślonej, rwał pełne garście kłosów, chłodził
31    II,  VII  |         widziała ciągle jego oczy pełne miłości, słyszała jego głos,
32    II,  X    |          ją takim bólem, że miała pełne łez oczy i po kilka razy
33    II,  XV   |      profile, że uśmiechy i słowa pełne dziwnego czaru otaczają
34    II,  XV   |     spiesznie przymknęła, bo były pełne łez. Ten głos serdeczny,
35    II,  XVI  |         skinienie, martwe niby, a pełne utajonego skupionego życia.~
36    II,  XVI  |         twarz siną, na brodę, jak pełne ziarna goryczy nieopowiedzianej.~
37    II,  XIX  |          rozlegała się jak łkanie pełne skargi i bezbrzeżnego żalu.~
38    II,  XX   |      przewalały się tumany trwogi pełne rozpryśniętych obrazów,
39    II,  XXI  |     oknach i czarne gryzące dymy, pełne ognistych języków, lizały
40    II,  XXI  |           dziką galopadę.~Dźwięki pełne szału i wesołości zalały
41    II,  XXII |    nadeszły straszne dni marcowe, pełne deszczów, błota i zimna.~
42    II,  XXII |  nadlatywały do niej głucho szumy pełne krwawych łun, pełne krzyków
43    II,  XXII |         szumy pełne krwawych łun, pełne krzyków nieludzkich i pełne
44    II,  XXII |       pełne krzyków nieludzkich i pełne strachu tak mocnego, że
45    II,  XXIII|       pobłażliwie na objaśnienia, pełne cyfr kosztu, a potem przysunął
46    II,  XXIII|     jakieś nieodgadnione drganie, pełne błysków tajemniczych, głosów,