Tom,  Rozdzial

 1     I,  V    |         możebną, to dałby bardzo wiele, bardzo wiele| pomimo swojego
 2     I,  V    |       dałby bardzo wiele, bardzo wiele| pomimo swojego skąpstwa.~-
 3     I,  V    |         niemiecki. Mało mięsa, a wiele jarzyn.~Zastawa bardzo zwykła:
 4     I,  VIII |         pana ostrzegam, bo ja za wiele cierpliwości nie mam, ja
 5     I,  IX   |      żywszy w ruchach. Nie lubił wiele mówić i zwykle najważniejsze
 6     I,  IX   | łódzkiego donżuana, o którym tak wiele mówiono w mieście.~Zapraszano
 7     I,  IX   |         ale nie częściej.~- I to wiele, mieć jeden dzień w roku,
 8     I,  X    |     stanowczości, z jaką mówiła, wiele męskiego, był to wynik pracy
 9     I,  X    |           Słowa Bernarda dały mu wiele do myślenia, zaczął się
10     I,  XII  |   handlowego rozsądku, popełniał wiele rzeczy złych umyślnie, zasklepiał
11     I,  XII  |           pomimo że włożył w nią wiele.~- To podłe oszczerstwo! -
12     I,  XIII |         domu piekło, tego już za wiele. Mateusz! - ryknął pełną
13     I,  XIII |   zdradzała dużą żywość umysłu i wiele rozsądku życiowego.~Obłuda
14     I,  XIII |       jego kroków i byłby bardzo wiele dał, gdyby Borowiecki powrócił.~-
15     I,  XIII |       kwestię, o której można by wiele mówić.~- To sobie mówcie,
16     I,  XIII |       tym, że wszyscy pracują za wiele, a w tym, że nie wszyscy
17     I,  XIV  |          wzrokiem, w którym było wiele politowania, a jeszcze więcej
18     I,  XVI  |     rozpromienioną.~- To jest za wiele na raz jeden: cło wyższe,
19    II,  I    |       Pana Boga kocham, czego za wiele, tego i zanadto. Myślałbyś
20    II,  I    |           dopiero teraz rozumiem wiele właściwości Karola. Szkoda,
21    II,  I    |     interesa i mam dosyć wsi, za wiele nawet - mówił i chodził
22    II,  I    |       cybuchów nie było wcale za wiele.~- Przyznaję otwarcie, że
23    II,  I    |        tyle bankructw jak nigdy, wiele fabryk stoi, a reszta robi
24    II,  I    |           Pożegnanie nie zabrało wiele czasu, wszyscy prócz Karczmarka
25    II,  II   |             Dużo słychać, bardzo wiele słychać. Fiszbin już dzisiaj
26    II,  III  |    zupełnie obojętną i zabierała wiele czasu tak potrzebnego dla
27    II,  III  |      Baumów od zimy zmieniło się wiele.~Było jeszcze smutniej i
28    II,  III  |         dom, miał wygląd pustki; wiele drzew poschniętych wyciągało
29    II,  III  |       chodzi, czy Miecio zarabia wiele, bo w rezultacie, czy jest
30    II,  III  |         tylko o to, żeby się tak wiele nie zajmował może nieszczęśliwym,
31    II,  VI   |        to mi się wydaje mocno za wiele.~- Jak to mam rozumieć? -
32    II,  VI   |          za wielki, że wydano za wiele...~- Cóż ja na to poradzę!
33    II,  VII  |  promienie.~I nagadawszy jeszcze wiele podobnych rzeczy wyszła
34    II,  VII  |    zakładów dobroczynnych i robi wiele dobrego biednym.~- Bo lubi,
35    II,  X    |           ale cóż. jej marna tak wiele tego używała dla siebie,
36    II,  X    |      jeszcze, ma czas.~- Nie tak wiele, ma przecież z piętnaście
37    II,  X    |  sąsiadów i mówienia dziewczynie wiele znaczących grzeczności.~
38    II,  XV   |         i kłopotami, jakich miał wiele przy budowie fabryki.~Wierzyła
39    II,  XV   |          nie do Helenowa, tam za wiele ludzi dzisiaj.~- Pojedziemy
40    II,  XVII |       stara się o pieniądze i za wiele ich włożył do interesu i
41    II,  XVIII|       nie słuchał, pił natomiast wiele i spoglądał niecierpliwie
42    II,  XXIII|          Borowieckiego, zmieniły wiele.~Łódź żyła teraz szalonym
43    II,  XXIII|       zbyt nimi pogardzał i zbyt wiele było pomiędzy nimi konkurencyjnych
44    II,  XXIII|         A jednak Myszkowski miał wiele racji! - pomyślał przypominając
45    II,  XXIII|         tym ta praca daje mi tak wiele zadowolenia, że staram się