Tom,  Rozdzial

 1     I,  I    |            ostre, białe światło na stół okrągły, nakryty obrusem
 2     I,  I    |        zapytał cicho i oparł się o stół.~- Ja ci powiem, jeśli tego
 3     I,  I    |       herbatę.~Borowiecki oparty o stół łokciami, utopił twarz w
 4     I,  II   |       Szwarca, który cofnął się za stół.~- Cicho, kobieto! Niech
 5     I,  IV   |            rzucił przed siebie, na stół.~- Masz, ty małpa zielona,
 6     I,  V    |     zaczęli do taktu bić laskami w stół, kufle leciały na ściany
 7     I,  V    |        oczami, pijany, bił laską w stół.~- No, bawią się echt po
 8     I,  V    |      stukał automatycznie kuflem w stół i spał dalej.~- Kobieta!
 9     I,  V    |           procent - krzyknął przez stół Leon Cohn klaszcząc w dłonie.
10     I,  V    |          szepnął stukając kuflem w stół i chciał go podnieść do
11     I,  V    |            Maks bijąc ze złością w stół. - Fabrykę musimy mieć.
12     I,  V    |          Maks, uderzając pięścią w stół.~- Cicho, Maks, on ma rację.
13     I,  VIII |           nieco, bo wielki okrągły stół był już obsadzony stołownikami.~
14     I,  VIII |      jeszcze? - zapytał ktoś przez stół pani Łapińskiej.~- Spóźnia
15     I,  X    |          obchodząc z wielką powagą stół dookoła,~Zatrzymywali się
16     I,  X    |          na ścianie.~Józio wysunął stół na środek i wkrótce cała
17     I,  XI   | Pięćdziesiąt tysięcy bares geld na stół - ale papa może się raz
18     I,  XII  |             widać było duży pokój: stół na środku, oświetlony wiszącą
19     I,  XII  |           rzucił je z niechęcią na stół, zajrzał do Maksa pokoju -
20     I,  XIV  |     samowar. Horn pomagał nakrywać stół i sam rozstawiał szklanki.~-
21     I,  XIV  |   rozdrażniony uderzając pięścią w stół. - Zróbmy składkę pożyczkową,
22     I,  XIV  |            terra - ziemia, mensa - stół, nautilus - marynarz - powtarzał
23    II,  I    |         nie mówił.~Rzucił karty na stół i porwał się zirytowany.~-
24    II,  I    |         szepnął Zajączkowski przez stół do Maksa.~- "Poszły panny
25    II,  I    |            do ataku, bił kartami w stół.~- A to byś, jegomość, grał
26    II,  I    |           pokoju, huknął pięścią w stół i zawołał wściekle:~- Jegomość
27    II,  I    |        krzyczał bijąc raz po raz w stół.~- Nie wylewaj waść herbaty,
28    II,  I    | Zajączkowski, huknął raz jeszcze w stół i poleciał.~Na podwórzu
29    II,  I    |    krzątając po pokoju i wysuwając stół na środek.~- Pan dawno zna
30    II,  I    |            czasu uderzał pięścią w stół, zrywał się z krzesła, szukał
31    II,  II   |       dodał po chwili, oparł się o stół i zasłuchany w siebie wiódł
32    II,  V    |            jemu dałam za córką, na stół, żywych pieniędzy całe czterdzieści
33    II,  V    |            kącie i zaczął bębnić w stół, i patrzał na wiśnie kołyszące
34    II,  V    |           tysięcy rubli, zaraz, na stół, no, jakże, będzie zgoda?
35    II,  VII  |        złoconego bukszpanu.~Wielki stół lśnił kryształami zastawy,
36    II,  IX   |           który, oparty łokciami o stół, okrywał się dymem papierosa
37    II,  IX   |     mocniejszych pochylała się nad stół, ukazując piękną jeszcze
38    II,  XI   |           się wyrwała i uciekła za stół.~- To tak, jak pan był nieszczęśliwy,
39    II,  XIII |           krzyczał i bił pięścią w stół, Regina siedziała pod oknem
40    II,  XIV  |           środku ustawiono okrągły stół, tak zapełniony 'robrami
41    II,  XV   |           Kurowskiego, przyszła na stół kwestia, gdzie jechać?~-
42    II,  XVI  |         krzyknął szlachcic waląc w stół pięścią - jak mi, panie
43    II,  XXIII|             pani!~Huknął pięścią w stół i pokazał jej drzwi.~- Niech...
44    II,  XXIII| nieprzytomnym głosem gadał bijąc w stół pięścią:~- Ożeniliśmy się,