Tom,  Rozdzial

 1     I,  III  |         nalewał herbatę.~Nie mogła jednak usiedzieć spokojnie, co
 2     I,  IV   |       zakłada fabrykę na kredyt. A jednak...~I zastanowił się, szukał
 3     I,  V    |    tajemnica to twój kapitał. Mnie jednak dziwi jedno.~- Co takiego?~-
 4     I,  V    |            ciesząc, bardzo smuciło jednak, bo nie mam czym również
 5     I,  VI   |           korali, nie odezwała się jednak, rozlewając herbatę na spodek,
 6     I,  VIII |     nieudanym podpaleniu.~- Szkoda jednak, żeś się wtedy nie spalił.
 7     I,  IX   |            nawet ze słyszenia.~- A jednak to, co jest obecnie, przyjść
 8     I,  X    |      dziesięć miesięcznie.~Broniła jednak wszystkich od głodowej śmierci
 9     I,  X    |   nareszcie zaczniecie mówić! Nikt jednak nie zaczynał. Melę nurtowały
10     I,  X    |       płomieniem.~Nie odezwała się jednak, bo zabrakło jej głosu,
11     I,  XI   |      nadchodzi jaki wybawca.~- Mam jednak do pana pewien żal!~- Czy
12     I,  XI   |     Chociaż nie wiem za co, żałuję jednak szczerze.~- Żal mój pochodzi
13     I,  XI   |         jak obcy sobie zupełnie, a jednak często stawała przed nim
14     I,  XI   |       odciągnąć od picia, nikt się jednak nie ruszył.~Bernard sam
15     I,  XI   |        obrażać się nie powinny, że jednak ja mało mogę mówić o aniołach,
16     I,  XII  |         Patrzał teraz z trwogą, że jednak nie zdołał utopić całej
17     I,  XII  |           uśmiechu i zamilkli.~- A jednak tobie coś jest?~- Dlaczego
18     I,  XII  |          pójdzie spać.~Nie poszedł jednak, bo gdy go owionęła cisza
19     I,  XIII |           przez puste pokoje,~Nikt jednak nie szedł, tylko odgłos
20     I,  XIII |    przytłumiwszy światło.~Nie mógł jednak zasnąć.~Godziny płynęły
21     I,  XIII |            Nie znając pana, miałem jednak być u niego z prośbą za
22     I,  XIV  |       Samowar był już zimny, nalał jednak herbaty w filiżankę i przegryzając
23     I,  XV   |  błyskające oknami.~Nie wracało mu jednak zdrowie pomimo cudownych
24     I,  XVI  |        brała każdego z nich.~Wieść jednak była prawdziwą.~Kto chciał,
25     I,  XVI  |          na męża - nie przychodził jednak; wracała do modlitw i pończochy,
26     I,  XVI  |         mieli pogrzeb.~- Śmierć ma jednak swoje dobre strony - zauważył
27    II,  I    |           okno z hukiem.~Nie usnął jednak, nie dała mu spać ta noc
28    II,  II   |         brakuje w kantorze.~Zabrał jednak weksle i wyszedł.~Bankier
29    II,  II   | piorunujące wrażenie, uspokoił się jednak szybko, pogładził brodę
30    II,  III  |         jesteś przy mnie!~- Musimy jednak zachowywać pozory.~- A co
31    II,  VI   |       zapchaną ludźmi.~Przed Szaja jednak rozstępowali się wszyscy,
32    II,  X    |            się Anka z werendy.~- A jednak to już Łódź naprawdę! -
33    II,  XI   |       troskliwości.~- Cóż wełna? A jednak ja się grubo stęskniłem
34    II,  XV   |      ciągłe nieporozumienia.~Karol jednak nie nadchodził, przyszła
35    II,  XVI  |         chociaż dzisiaj. Patrz, to jednak nasze dawne marzenia nie
36    II,  XVI  |    odpowiedziała cicho.~- Nie tyle jednak co mnie, nie tyle - mówił
37    II,  XVI  |           że pan tego nie widzi, a jednak cieszę się nim naprawdę.~-
38    II,  XVI  |            z tym, co ja czuję?~- A jednak jest w tej chwili, bo każe
39    II,  XVI  |         scenie z Zukerem, która go jednak ogromnie zdenerwowała.~W
40    II,  XVII |         jest wszystkiemu.~Niedługo jednak trwały wyrzuty podobne,
41    II,  XVII |      szczęśliwym nie będzie.~- Tak jednak trwać nie może.~- Ciężkie
42    II,  XXI  |          zabarwiać rolety.~Czytała jednak dalej. Serce przestawało
43    II,  XXIII|            używać bogactwa? Oni są jednak tak szczęśliwi! - myślał.~
44    II,  XXIII|        ciężą te złote kajdany!~- A jednak Myszkowski miał wiele racji! -