Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |          kurczyły, jakby chcąc ujść spod promienia jego oczów.~Spotykał
 2     I,  II   |          stron?~- Adyć, panie, jaże spod Skierniewic.~- Dawno w Łodzi?~-
 3     I,  II   |              Janków syn i Grzegorza spod lasu, a potem to już kto
 4     I,  III  |       rzucał przenikliwe spojrzenia spod złotych okularów na galę,
 5     I,  III  |           marmur, dyszała ciężko, a spod przymkniętych powiek buchały
 6     I,  V    |         Hamerstein wyciągając brodę spod serwetki, w jaką był obwiązany.~-
 7     I,  V    |        rzucił pogardliwe spojrzenie spod wypukłych niebieskich okularów
 8     I,  VI   |      mieszane, rzygało strumieniami spod nóg na stragany i na twarze
 9     I,  VI   | obciągniętym w aksamitną kamizelkę, spod której powiewały dwa białe
10     I,  VI   |            głuchym, jakby pochodził spod ziemi:~- Kto to, Mela?~Nie
11     I,  VII  |             niemu, zagryzła usta, a spod przymkniętych, ciężkich,
12     I,  VIII |         ogromnym czarnym kapeluszu, spod którego jej cudowne oczy
13     I,  XI   |   bezwładnie opadających powiekach, spod których tliły się zaropiałe
14     I,  XI   |        jedwabną atłasową kamizelkę, spod której zwieszały się dwa
15     I,  XI   |         stanął z boku i patrzył się spod spuszczonych nieco powiek
16     I,  XI   |            świeciły ostrym blaskiem spod ciężkich, długich powiek,
17     I,  XI   |       plamami, które przebijały się spod delikatnej warstwy bielidła.~
18     I,  XI   |             skale, wynurzającej się spod błękitnych cichych wód jakiejś
19     I,  XII  |          młodość się w nim zbudziła spod popiołów tego mechanicznego
20     I,  XIV  |             Stary spojrzał na niego spod oka, ale się nic nie odezwał,
21     I,  XIV  |    szlachciców z XVIII wieku, które spod wygolonych czupryn zdawały
22     I,  XIV  |            i owego, oziminki wyszły spod śniegu. Uważa pan dobrodziejski,
23     I,  XV   |            tylko~spojrzenia rzucane spod czoła, spojrzenia niechętne
24     I,  XVI  |             karecie za pogrzebem, i spod ściągniętych brwi patrzył
25    II,  I    |            rzucał groźne spojrzenia spod ogromnych krzaczastych brwi
26    II,  I    |       Szarobłękitnawe oczy patrzyły spod zupełnie czarnych brwi jasno,
27    II,  I    |      zewnątrz okna.~Kos wyjął głowę spod skrzydła, otrzepał się,
28    II,  I    |             odważnie, kradły ziarna spod dziobów, uciekały gonione
29    II,  I    |            salce wybielonej wapnem, spod którego przebijały się przymglone
30    II,  I    |          niemieckie, kiedy ja sroce spod ogona nie uciekłem i jestem
31    II,  I    |        wąską polną drogą, na której spod trawy gdzieniegdzie znać
32    II,  III  | boleśniejszy blask wydobywał mu się spod przymkniętych powiek.~Cień
33    II,  III  |       ciężkie, przymknięte powieki, spod których zaczęły się wydobywać
34    II,  IV   |           bo łzy pomimo snu płynęły spod zamkniętych powiek, potem
35    II,  V    |            i głodu, wychylające się spod peruk i brudnych chustek,
36    II,  VI   |             wymykające się skrętami spod wielkiego jasnego kapelusza
37    II,  VI   |       oknach; skowronki zrywały się spod nóg i dzwoniły ku bezchmurnemu
38    II,  VII  |            śmiało, patrząc na niego spod swoich czarnych sobolowych
39    II,  IX   |          jedna łza nie stoczyła się spod czerwonych powiek. Siedział
40    II,  XIV  |        ujętej w szeroki złoty fryz, spod którego spływała ku podłodze
41    II,  XXIII|        mieszkania, z którego kątów, spod kwiatowych festonów i barchanowych
42    II,  XXIII|           ze stolic i z miasteczek, spod strzech i z pałaców, z wyżyn
43    II,  XXIII|       połyskiwały zamalowaną blachą spod zwojów mgieł, a ruiny fabryki