Tom,  Rozdzial

 1     I,  I    | równocześnie budzik zaczął dzwonić gwałtownie, wskazując piątą.~- Mateusz,
 2     I,  I    |        pokoju.~Łóżko zatrzeszczało gwałtownie i w drzwiach ukazała się
 3     I,  I    |   odpowiedz usłyszaną odwrócił się gwałtownie, aż binokle mu spadły i
 4     I,  I    |        podły Żydziak! - wykrzyknął gwałtownie Baum.~- A ty jesteś głupi,
 5     I,  II   |     przemysłowej bandy - wybuchnął gwałtownie.~- Ha, ha, ha, pan jesteś
 6     I,  III  |       Zukerów.~Lucy wachlowała się gwałtownie i widocznie poza wachlarzem
 7     I,  V    |          mnie pan puści - zawołała gwałtownie.~- Niech osoba idzie do
 8     I,  VIII |       Stajnia! - krzyknął dzwoniąc gwałtownie. - Powóz natychmiast do
 9     I,  VIII |         głowę Karola, odsunęła się gwałtownie i rozczerwieniona, a pałającymi
10     I,  VIII |            psów. Psiakrew - zatkał gwałtownie usta. - Przepraszam panie
11     I,  IX   |          zatrzęsła jego sercem tak gwałtownie, że brakło mu głosu, milczał
12     I,  IX   |   Obiecywał mu słodko, popychał go gwałtownie naprzód i bohatersko wskakiwał
13     I,  X    |            głowy dzieci.~Drzwi się gwałtownie otworzyły i wbiegła młoda
14     I,  X    |           ten słodki akt przerwano gwałtownie w najlepszym miejscu...~-
15     I,  XI   |          chciała słuchać, odsunęła gwałtownie krzesło i wyszła z pokoju.~-
16     I,  XII  |   oszczerstwo! - krzyknął Kurowski gwałtownie uderzając krzesłem o podłogę.~
17     I,  XII  |       płomieniem, a twarz zadrgała gwałtownie ze wzruszenia, ale się wnet
18     I,  XII  |     równowagi, bo zachciało mu się gwałtownie jeść. Więc wstąpił po drodze
19     I,  XIII |          darmo! - zawołał siadając gwałtownie na łóżku. - Stary niedołęga!
20     I,  XIII |     zawołała prędko, rumieniąc się gwałtownie.~- Zapewniam panią, że nie
21     I,  XIII |         się cały z trwogi i zaczął gwałtownie dzwonić na dyżurnego lokaja,
22     I,  XIV  |         nie mogła być... - zawołał gwałtownie, połykając jakieś imię.~-
23    II,  III  |           z drugą, ale cofnęła się gwałtownie w tył, przysłoniła złotymi
24    II,  III  |         się spiesznie i zadzwoniła gwałtownie na służącą.~- Marysiu, pootwieraj
25    II,  IV   |            tak... Zaczerwienił się gwałtownie.~- Bądź zdrów...~- To i
26    II,  IV   |       litość nade mną! - krzyknęła gwałtownie, rzucając się do nóg matki.
27    II,  VI   |       tłumem i hałasem zaczęła się gwałtownie rzucać i wyrywać, aż ją
28    II,  VIII |            się w piersiach mocno i gwałtownie, taka ogromna fala rozkoszy
29    II,  VIII |      Zaczął wybuchać przed nią tak gwałtownie, tak namiętnie obrazował
30    II,  VIII |           bez ruchu, zaczęła drżeć gwałtownie, powstrzymywać łkanie, dusić
31    II,  IX   |            żona.~Matka zerwała się gwałtownie, ale doktor nie czekał,
32    II,  X    |            głęboko i zakaszlał się gwałtownie, bo powietrze było przesycone
33    II,  X    |           ja...~Rozczerwieniła się gwałtownie, zagwizdała na psy i uciekła
34    II,  X    |          Nie... nie...~Zerwała się gwałtownie, bo od fabryki rozległ się
35    II,  XI   |            przy niej. Odsunęła się gwałtownie, pochwyciła pieska z kanapy
36    II,  XI   |            spojrzał na zaciemnioną gwałtownie ulicę, bo deszcz zaczął
37    II,  XIII |     złośliwie, że Moryc zerwał się gwałtownie.~- Po co mi to mówisz?~-
38    II,  XVI  |        resztę oddziałów wykończano gwałtownie.~Karol nie chciał i nie
39    II,  XVIII|          zawołał Wysocki i zaczęli gwałtownie przekonywać się nawzajem,
40    II,  XXI  |               Cicho... - krzyknęła gwałtownie. - Zapal lampę, bo tu za
41    II,  XXI  |            robota!~Moryc odskoczył gwałtownie i zaczął krzyczeć:~- Ty
42    II,  XXIII|        szorstko; tak mu serce biło gwałtownie, że nie mógł oddychać.~Szli