Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Alphabetical    [«  »]
dziwne 13
dziwnego 6
dziwnej 3
dziwnie 42
dziwny 10
dziwnych 2
dziwnym 20
Frequency    [«  »]
42 chodzil
42 ciszej
42 dziesiec
42 dziwnie
42 gwaltownie
42 srodku
42 szczerze
Wladyslaw Stanislaw Reymont
Ziemia Obiecana

IntraText - Concordances

dziwnie

   Tom,  Rozdzial
1 I, III | napić się wódki, bo czuł się dziwnie zdenerwowanym, nie było 2 I, III | skrzywione, oczy świeciły dziwnie; nie mógł ze wzruszenia 3 I, III | rubinowych i zielonych rozrzucała dziwnie omdlewające światło.~- Handełesy - 4 I, III | tylko świecił się jakoś dziwnie Budda, a nad nim patrzyły 5 I, VII | nagrodę - rozśmiała się dziwnie.~- A ja bym cię wziął, Róża, 6 I, VII | ustawicznie śpiewając jakąś dziwnie namiętną i dziwnie smętną 7 I, VII | jakąś dziwnie namiętną i dziwnie smętną psalmodię.~Głosy 8 I, VIII | opuścił oczy i uśmiechnął się dziwnie słodko i znowu coś pisał 9 I, IX | tak bębnił w dachy, tak dziwnie bełkotał w rynnach, że bałam 10 I, IX | i wzdychać przeciągle.~- Dziwnie miła atmosfera panuje, dobrze 11 I, X | czarną wilgotną noc. Czuł się dziwnie zdenerwowanym i niespokojnym, 12 I, X | zapalił w jej duszy jakąś dziwnie słodką radość i oblał jej 13 I, XI | smutny, a zresztą czuła się dziwnie onieśmieloną wobec niego, 14 I, XI | i smutne serce zarzewiem dziwnie palącego bólu.~Stał przy 15 I, XI | powiedział, zatopiło jej serce w dziwnie rozkosznym cieple.~Siedziała 16 I, XIII | Przypatrywał się wszystkiemu dziwnie badawczym wzrokiem, jakby 17 I, XIII | puste mieszkanie.~Tak mu się dziwnie pustym wydawało dzisiaj, 18 I, XIII | zasłaniająca drzwi, wydyma się tak dziwnie, jakby się za nią krył człowiek.~ 19 II, I | mogło gdzieś istnieć życie dziwnie spokojne, dziwnie proste 20 II, I | życie dziwnie spokojne, dziwnie proste i takie jakieś wyższe. 21 II, I | dla czego innego. Ale pani dziwnie umie łączyć praktyczność 22 II, I | nad polami, szemrzącymi dziwnie przenikającym szelestem 23 II, III | przypatrywał się dzieciom, które dziwnie cicho bawiły się pod okiem 24 II, VI | innego i przepełniło mu duszę dziwnie przejmującym niepokojem.~ 25 II, VII | dzieje.~Trawiła gorączka dziwnie bolesna jakiegoś rezygnowania 26 II, VII | bladością i blade usta zaczęły dziwnie drgać.~Maks ze zdumieniem 27 II, X | był bardzo blady dzisiaj, dziwnie nerwowy i dziwnie niespokojny.~ 28 II, X | dzisiaj, dziwnie nerwowy i dziwnie niespokojny.~Usiłował być 29 II, XIII | piętnami. Poruszała się dziwnie miękko a ociężale, jak ludzie 30 II, XIII | zwróciła na niego. Smutek dziwnie bolesny, smutek łez niewypłakanych, 31 II, XIV | twarz wesołą, uśmiechniętą, dziwnie jasną a piękną, pochyloną 32 II, XV | ten wzrok badawczy i zimny dziwnie dotknął i zarumienił, wyciągnęła 33 II, XV | wiedząc dlaczego.~Czuła się dziwnie samotną, opuszczoną i jakby 34 II, XVI | puszczenia w ruch maszyn.~Chodził dziwnie zgorączkowany i niespokojny, 35 II, XVI | Moryc uśmiechając się jakoś dziwnie.~- Ręczę ci, że dopóki ja 36 II, XVI | Milczeli długo, oddychając tym dziwnie słodkim, pieszczotliwym 37 II, XVI | zawołała Anka.~- On jest dziwnie piękny, jakąś jesienną 38 II, XVIII| Podniósł się, popatrzył jakoś dziwnie, jakby z pewnym żalem na 39 II, XIX | szczerym podziwem:~- Jak się to dziwnie układa na tym świecie! A 40 II, XIX | czerwieniąc się, bo Anka tak dziwnie patrzyła na niego.~Popsuło 41 II, XXI | spoglądając przez okna.~Czuła się dziwnie zmęczoną, a do tego przyłączyła 42 II, XXII | fortepianie Nina i dźwięki dziwnie słodkie rozlewały się jak


Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License