Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |           fabryki.~Był wszędzie, a chodził jak noc jesienna ponury
 2     I,  III  |         figurą starego rozpustnika chodził po całej knajpie, powłócząc
 3     I,  III  |      brzuch, sprzeda konie, będzie chodził pieszo i zaraz schudnie,
 4     I,  V    |           że był zupełnie pijanym, chodził po sali, w pięść się trzaskał,
 5     I,  V    |            pisał i obliczał. Karol chodził wolno po pokoju i wąchał
 6     I,  V    |            i jej naiwny szczebiot; chodził po pokoju, a Maks usiadł
 7     I,  V    |     rozbawiony niesłychanie.~Karol chodził po pokoju nie chcąc nic
 8     I,  VI   |    krzyczeli, tylko stary Grunspan chodził w milczeniu i pogardliwie
 9     I,  VII  |         oszczędzać na wszystkim, i chodził po ciemnym zupełnie pokoju.~
10     I,  VII  |           ciemnym zupełnie pokoju.~Chodził i myślał o wiecznej swojej
11     I,  VII  |           go za to jeszcze więcej.~Chodził wciąż po ciemnym pokoju,
12     I,  VIII |          ani chwili wolnego czasu, chodził do fabryki pilnować drukowania
13     I,  VIII |           Karolem, który wzburzony chodził prędko po wąskim przejściu,
14     I,  IX   |           nic w świecie nie powie.~Chodził coraz wolniej, oddychał
15     I,  IX   |            patrzył na Bauma, który chodził po kantorze, przystawał
16     I,  IX   |            Karol zaczął się śmiać, chodził po pokoju i oglądał~szeregi
17     I,  X    |         zaplamioną krwią chustkę i chodził dookoła stołu z wielką powagą.~-
18     I,  XI   |       stołu.~Grunspan, jak zwykle, chodził po pokoju ze spodkiem pełnym
19     I,  XII  |         cichszą i bardziej ciemną. Chodził z jednego końca alei w drugi
20     I,  XII  |           alei w drugi i zawracał.~Chodził wprost po to, aby się zmęczyć,
21     I,  XIV  |    przeszkadza - szepnął Wilczek i chodził po pokoju, zacierał ręce
22     I,  XIV  |        pogardliwie się uśmiechał i chodził coraz prędzej po pokoju.
23     I,  XIV  |       wymykające.~Stary Malinowski chodził z oliwiarką w ręku dokoła
24     I,  XIV  |          roboty.~Horn kilka godzin chodził po znajomych, zanim zdołał
25    II,  I    |           za wiele nawet - mówił i chodził wzburzony, zaglądał do pokoju
26    II,  I    |           rubli zaledwie.~Tyle lat chodził w kieracie pracy, ciągłej
27    II,  I    |       szalonym locie.~Drugi bocian chodził z wielką powagą po łąkach
28    II,  I    |            się do kościoła, a Maks chodził zarośniętymi trawą alejkami,
29    II,  VI   |      Stanisław z rękami w kieszeni chodził i pogwizdywał.~- To było
30    II,  XII  |        Dopiero miesiąc robi u nas. Chodził już koło niej Hausner, wiesz,
31    II,  XIII |           Zamilkli na długo.~Stary chodził po pokoju, wyglądał przez
32    II,  XV   |           Maks w głównej sali, jak chodził od warsztatu do warsztatu
33    II,  XV   |           wzburzony wymówkami ojca chodził po werendzie oczekując odpowiedzi.~
34    II,  XVI  |          puszczenia w ruch maszyn.~Chodził dziwnie zgorączkowany i
35    II,  XVI  |   przyglądał się Kesslerowi, który chodził z paniami, bełkotał coś
36    II,  XX   |       palił.~Zrywał się z miejsca, chodził po wagonie, rozbijał się
37    II,  XX   |          jakby ostrzem rozpalonym; chodził niezmordowanie od okna do
38    II,  XXIII|           nie bardzo smakowała, bo chodził znudzony, apatyczny i pogardliwie
39    II,  XXIII|          nie wiedząc prawie o tym.~Chodził po rozmiękłych jeszcze alejach
40    II,  XXIII|            lub wróble świergotały.~Chodził do zmęczenia, chodził uparcie
41    II,  XXIII| świergotały.~Chodził do zmęczenia, chodził uparcie i bezwiednie prawie
42    II,  XXIII|         wysiłek.~Karol rozmyślając chodził i często, i długo patrzył