Tom,  Rozdzial

 1     I,  I    |           koła niewielkie żółtego światła, w którym błyszczało czarne,
 2     I,  I    |           głębiach zaczęły buchać światła. Czarne, milczące czworoboki
 3     I,  I    |      jakby chwiał się w drganiach światła elektrycznego.~Ulice opustoszały,
 4     I,  I    |           uliczne błoto, błyskały światła.~Tylko w setkach fabryk
 5     I,  II   | praczkarniami tak gęsty tuman, że światła paliły się zaledwie jakby
 6     I,  II   |          smutnych barw i smutnego światła dnia marcowego, smutnych
 7     I,  III  |          restaurację; elektryczne światła w sali bufetowej wciąż drgały
 8     I,  III  |      nawet latarń, tylko powozowe światła rozkrążały złoty blask na
 9     I,  IV   |       zawołał Borowieeki, pogasił światła, zaprowadził go do kuchni
10     I,  V    |    popijał piwo i wpatrywał się w światła nieprzytomnymi oczami, siedział
11     I,  V    |           fabryk, dawało niewiele światła, rozświetlało tylko ten
12     I,  V    |    czerwonawego, przedzachodniego światła na pół stołu.~- Zasłoń! -
13     I,  V    |          bo nie lubił słonecznego światła, i patrzył z lubością w
14     I,  VII  |           mżyła błękitnawym pyłem światła na pokój, na matowe czarne
15     I,  IX   |           wyglądały na gromniczne światła.~Dom stał w głębi ogródka,
16     I,  IX   |   zaprzeczała odwracając głowę od światła.~- Widziałem łzy.~- Było
17     I,  IX   |  robotników i maszyn, elektryczne światła wisiały w ciemnym mglistym
18     I,  IX   |      które jak obłok przysłaniały światła i kontury fabryk.~Baum przyglądał
19     I,  XII  |           chwila, wpatrując się w światła wysadzonymi, martwymi oczami.~
20     I,  XIII |       karcie książki, błyszczenia światła na brązowym wielkim kałamarzu,
21     I,  XIII |        pomocy lokaja, który gasił światła i zamykał drzwi.~Drugi lokaj
22     I,  XIII |      papuga, przebudzona blaskiem światła, zeskoczyła z klatki i uwieszona
23     I,  XIV  |        które rzucały krwawe smugi światła na kupy węgla leżące niedaleko.~
24     I,  XVI  |          świec woskowych, których światła chwiały się od brzmień ponurych
25     I,  XVI  |           błyskać barwy chorągwi, światła świec i długie szeregi ludzi,
26     I,  XVI  |       zaczęły z wolna wybłyskiwae światła.~Noc zapadła, miasto pokryło
27    II,  I    |         rozlewał potoki łagodnego światła na uśpione miasteczko, na
28    II,  III  |         oknem, w jaskrawej smudze światła, jakie wpływało do zaciemnionego
29    II,  III  |       sennie i rozsypywały krople światła migotliwego i barwiły w
30    II,  III  |          strumieniami miedzianego światła na Łódź pełną dymów i czarnych
31    II,  V    |      firanką, wpuszczało tak mało światła, że cała izba i nędzne,
32    II,  VII  |           zapach, i dzwonienie, i światła, i śpiewy. A przy tym jak
33    II,  IX   |       piękną jeszcze twarz w kole światła, jakie lampa rozkrążała.~-
34    II,  XV   |        mieszkania, kazała pogasić światła, wydała polecenia na jutro,
35    II,  XVIII|      zbłąkaną, biedną ludzkość do światła, na powrót w łono Indry.
36    II,  XIX  |      zalanym falami elektrycznego światła i pełnym ruchu, czuł się
37    II,  XIX  |       rozpryskiwała nieco mętnego światła na pracujące tłoki i na
38    II,  XX   |           była późna.~Pozasłaniał światła i położył się, ale zasnąć
39    II,  XXI  |           odblaski pożaru, pomimo światła wewnątrz pokoju, zaczęły
40    II,  XXII |        przez okna zaczęły błyskać światła fabryk, przyszedł Borowiecki,
41    II,  XXII |    lękliwie, dopiero gdy zapalono światła, zaczęli rozmawiać przyciszonym