Tom, Rozdzial
1 I, III | niesłychanie dystyngowanym ruchem głowy.~Stał spokojnie pod
2 I, III | chwilami brodę wspaniałym ruchem i szczerze zdawał się być
3 I, III | nadmiernego, pierwszym jego ruchem było uciekać stąd, do miasta,
4 I, III | siebie bardzo spokojnym ruchem, bo wszedł lokaj i nalewał
5 I, V | blond i co chwila nerwowym ruchem otrzepywał klapy surduta
6 I, V | czasu do czasu odrzucając ruchem głowy grzywę płowych, niby
7 I, V | Borowieckiego, odgarniając jednakim ruchem głowy grzywę, co mu co chwila
8 I, V | rękę jakimś automatycznym ruchem.~- Gut morgen, Madam - pocałował
9 I, V | następnie automatycznym ruchem do Borowieckiego, który
10 I, VI | na trotuarach tym ciężkim ruchem masy, która z biernością
11 I, VI | się zwykłym niedzielnym ruchem.~Na kwadratowym placu, obstawionym
12 I, VII | Uczony?~Pogładził wspaniałym ruchem brodę i słuchał u-ważniej.~-
13 I, IX | niego i miękkim, cudownym ruchem położyła mu głowę na piersi
14 I, IX | przybijając płochę, a drugą, ruchem horyzontalnym, pociągając
15 I, IX | Pytał o Bauma; pokazywali mu ruchem ręki lub głowy, nie odrywając
16 I, X | zaczął bezwiednym prawie ruchem gładzić jej włosy puszyste
17 I, X | swoim ciężkim, kołyszącym ruchem bioder.~Udawała zamyślenie,
18 I, XI | usta.~Rozgarnął niedbałym ruchem czarne kędzierzawe włosy,
19 I, XII | Zaczął z niego ściągać ruchem takim, jakby te nici były
20 I, XIII| i onieśmielona, że tylko ruchem ręki zaprosiła go do pokoju.~-
21 II, I | z rozpłomienioną twarzą, ruchem, jakby się rzucał do ataku,
22 II, I | błyszczącymi oczami za każdym ruchem Anki.~Zaraz się też rozeszli
23 II, II | huczała zwykłym codziennym ruchem, olbrzymie platformy towarowe
24 II, III | ulicę huczącą olbrzymim ruchem i zalaną upalną pożogą.~
25 II, III | wykrzyknęła boleśnie, szerokim ruchem wskazując szereg portretów,
26 II, III | cioci pobladła i nagłym ruchem głowy odrzuciła włosy z
27 II, III | silnie, chwytając go za ręce ruchem rozpaczy, i wpiła się oczami
28 II, IV | cicho i jakimś matczynym ruchem pogłaskała go po twarzy.~
29 II, IV | odgarniała je~automatycznym ruchem i nie widziała nic już,
30 II, IV | mrocznej, roztrzęsionej ruchem wieży, zapadało się w ziemię
31 II, V | zawołał Wilczek i zniechęconym ruchem rzucił książki w głąb kasy
32 II, VII | zebranym sztywno-automatycznym ruchem, bacząc pilnie na każdy
33 II, VII | czasu do czasu zwracając się ruchem monarchini do siedzącego
34 II, IX | oczy i szedł nimi za jego ruchem, jakim tamten rzucił się
35 II, X | obroni - wołała rozgrzana ruchem i zabawą, rzucała się na
36 II, X | odsłaniając drzwi i wskazując ruchem drogę.~Powrócił do przerwanej
37 II, XII | przedhistorycznych, które skośnym ruchem biegły naprzód, chwytały
38 II, XV | jak na patelni - wskazał ruchem brody na niskie domy, przed
39 II, XVII| tysiącami robotników, szalonym ruchem, powodzią milionów hukiem
40 II, XIX | oprzytomniał i szalonym ruchem rozpaczy rzucił się naprzód
41 II, XIX | wtedy Kessler ostatnim ruchem uchwycił go zębami za gardło.~
|