Tom,  Rozdzial

 1     I,  II  |      krzyknął Szwarc.~- Cicho pan bądź! - zawołał na niego Borowiecki
 2     I,  II  |          wszystkim, mającym jakie bądź pretensje do fabryki. Trzeba
 3     I,  IV  |         wyczerpanego organizmu.~- Bądź co bądź, gra warta świeczki -
 4     I,  IV  | wyczerpanego organizmu.~- Bądź co bądź, gra warta świeczki - pomyślał.
 5     I,  V   |         wstanę dopiero jutro. No, bądź zdrów, chłopie, a nie okpij
 6     I,  V   |           byle słówkiem obrazi, i bądź zdrów. Langsam, panie Borowiecki,
 7     I,  VI  |         Kupić na wspólne konto co bądź, tylko dla zamydlenia oczów,
 8     I,  VI  |         dwadzieścia pięć procent, bądź spokojną, ja w tym jestem,
 9     I,  VI  |        nader wielkich rzeczach.~- Bądź pewnym, że o daleko większych,
10     I,  VIII|   pragnęła nadzwyczajności jakiej bądź, pragnęła niepokoju, dreszczu
11     I,  VIII|        wstrząsnęła się nerwowo.~- Bądź spokojną, przy mnie nic
12     I,  X   |        przemówić z radości.~- No, bądź zdrów, za parę dni znowu
13     I,  X   |           nie żeń się z Żydówką i bądź zdrów.~Wsiadł w dorożkę
14     I,  XI  |          przymrużając oczy.~- Nie bądź pan głupi, to kurantny interes! -
15     I,  XI  |        opowiedzieć.~- Co? no, nie bądź głupi, Bernard.~Ale Bernard
16     I,  XI  |          Bernard Borowieckiego.~- Bądź co bądź wyjątkowa kobieta.
17     I,  XI  |          Borowieckiego.~- Bądź co bądź wyjątkowa kobieta. Kupuje
18     I,  XII |        zaczepienia się myślą o co bądź.~Nie mógł się pozbyć tej
19     I,  XII |           jeszcze?~- Niezupełnie. Bądź łaskaw przejść do saloniku,
20     I,  XII |     przyszedłeś do tego samego.~- Bądź zdrów! - rzekł zirytowany
21     I,  XV  |    wyjątkowy. Ale to zdumiewające bądź co bądź!~- O, to nie wyjątkowy
22     I,  XV  |           to zdumiewające bądź co bądź!~- O, to nie wyjątkowy fakt,
23     I,  XVI |          Się do nich przylepił.~- Bądź zdrów i niech cię od nich
24     I,  XVI |           dzień się "położy", nie bądź głupi, dam ci pięć rubli
25    II,  I   |           masz głosu, dziewczyno, bądź cicho. Widzisz ją, będzie
26    II,  II  |        roku zeszłego.~- Cicho pan bądź, ja mówię, że ze stratą,
27    II,  III |       Przekonasz się, a tymczasem bądź zdrów, Moryc, nie wyspałeś
28    II,  IV  |    Zaczerwienił się gwałtownie.~- Bądź zdrów...~- To i ja pójdę.~-
29    II,  V   |         jesteś zupełnie zdrowy!~- Bądź pan zdrów.~- Do widzenia! -
30    II,  VII |          nieprzyjemnych rzeczach. Bądź pan zdrów. Czy ja po to
31    II,  XI  |        musi.~- Może i nie być, bo bądź co bądź, to dosyć nieprzyjemne
32    II,  XI  |        Może i nie być, bo bądź co bądź, to dosyć nieprzyjemne ogłaszać
33    II,  XI  |      okuję w kajdany!~- Cicho pan bądź, bo pana wsadzę do kozy
34    II,  XIII|         jak ja.~- Ty, Albert, nie bądź głupi i nie gadaj takich
35    II,  XVI |           na twoje upamiętanie.~- Bądź zdrów, Myszkowski, przyjdź
36    II,  XVI |        akcentem prawdy, bo chciał bądź co bądź ocalić Lucy, że
37    II,  XVI |         prawdy, bo chciał bądź co bądź ocalić Lucy, że Zuker list
38    II,  XVI |           mogę więcej powiedzieć. Bądź pan zdrów,~niech będzie
39    II,  XXI |           stan, a przebaczysz mi. Bądź zdrów, Karol, będę zawsze
40    II,  XXI |          nie wiem, co będę robić. Bądź zdrów, Karol.~- Bądź zdrów,
41    II,  XXI |       robić. Bądź zdrów, Karol.~- Bądź zdrów, Maks!~Ucałowali się