Tom,  Rozdzial

 1     I,  V    |         posag zięciowi. Mówią, że i Trawiński latał dzisiaj po bankierach,
 2     I,  VIII |            przywołał dzwonek.~Mówił Trawiński, że zaraz przyjedzie z bardzo
 3     I,  VIII |        energicznie, ale mu przerwał Trawiński, który był tak zakłopotany,
 4     I,  VIII |        poprowadził go idąc przodem.~Trawiński szedł jak nieprzytomny.
 5     I,  VIII |     potrafił wytrzymać konkurencji.~Trawiński milczał długo, przechylił
 6     I,  VIII |           stalowy błysk rezygnacji. Trawiński drgnął.~- Ale, przyszła
 7     I,  IX   |                                  IX~Trawiński wyszedł zgnębiony.~Idąc
 8     I,  IX   |                Dobry wieczór, panie Trawiński!~- Dobry wieczór, panie
 9     I,  IX   |          Łódź i tak zostanie. Panie Trawiński, ja już w Łodzi widziałem
10     I,  IX   |            ironicznie.~- Sza, panie Trawiński, oni mają niebo, po co im
11     I,  IX   |          Niech mi pan wierzy, panie Trawiński, moje słowo to nie jest
12     I,  IX   |          weksel z najlepszym żyrem.~Trawiński nic nie odrzekł, szli obok
13     I,  IX   |   nienawistnie.~- Ha, ha, ha, panie Trawiński, pan nie mów takich śmiesznych
14     I,  IX   |         Dawidzie.~- Dobranoc, panie Trawiński. To nie jest dla Łodzi ostatnie
15     I,  IX   |          szedł jak zahipnotyzowany.~Trawiński pojechał do domu.~Mieszkał
16     I,  IX   |  przedzielona tylko wąskim ogrodem.~Trawiński wszedł w bramę, której pilnował
17     I,  IX   |        widok i czekał rozkazów, ale Trawiński blado Się uśmiechnął tylko
18     I,  IX   |        storami, świeciło się jasno.~Trawiński przeszedł kilka pokojów
19     I,  IX   |             sennie i automatycznie.~Trawiński z przykrością przechodził
20     I,  IX   |       czekał na wyjaśnienie wizyty. Trawiński to odczuł, bo przerywając
21     I,  IX   |           pana bardzo... słucham...~Trawiński szybko opowiedział mu całe
22     I,  IX   |     wysokości pańskie zobowiązanie.~Trawiński zerwał się z krzesła i zaczął
23     I,  IX   |    dziękować.~- Nie ma za co, panie Trawiński, ja nic nie ryzykuję nawet,
24     I,  IX   |     blankiety i wypełnij pan zaraz.~Trawiński był oszołomiony, ten prawie
25     I,  IX   |            Borowiecki - rzekł Baum.~Trawiński ze zdziwieniem słuchał.~-
26     I,  IX   |            nie mają co robić, panie Trawiński.~Nie odpowiedział mu na
27     I,  IX   |               Masz rację. Był u nas Trawiński.~- Wiem, bo właśnie od niego
28     I,  IX   |              Ja wiem, bo ten idiota Trawiński nie umiałby zarobić dziesięciu
29     I,  IX   |          Przesadzasz chyba, skąd by Trawiński wziął taką!~- Nic nie przesadzam,
30     I,  IX   |             nie zapominaj, Maks, że Trawiński jest zupełnie przystojny
31     I,  IX   |   odrodzenie tej kasty w przemyśle. Trawiński zaś tak się do tego nadaje,
32    II,  II   |    przychodzą inni. Pan myślisz, że Trawiński nie robi konkurencji Blachmanowi
33    II,  X    |         jeszcze czasu go odwiedzić. Trawiński weksle wykupił?~- Wykupił;
34    II,  XVI  |           szczerzyć zęby do kobiet, Trawiński ma już dosyć, szlachcice
35    II,  XVII |            Nie skończyła, bo wszedł Trawiński i stanął nie chcąc im przerywać.~-
36    II,  XVIII| kandelabrami o kilkunastu świecach.~Trawiński przyszedł z Borowieckim,
37    II,  XVIII|       cygara i milczeli czas jakiś.~Trawiński, który lubił rzucać luźne
38    II,  XVIII|        wnioskiem - powiedział wolno Trawiński.~- Jednostki wybitne, które
39    II,  XXII |      skończą w więzieniu - dorzucił Trawiński i zaczął Ance opowiadać
40    II,  XXIII|          wciąż leczyć i utrzymywać.~Trawiński, który zmógł wytrwaniem