Tom,  Rozdzial

 1     I,  I    |          nie mówił.~- Co słychać na mieście? - pytał prędko, prędzej
 2     I,  III  |        chociaż na pewno wiedziano w mieście, że umiał zaledwie się podpisać.~-
 3     I,  III  |           mnie i gdy byłam z mamą w mieście, spalił mi wszystkie moje
 4     I,  III  |        takim przepychem, że nawet w mieście pełnym najwspanialszych
 5     I,  IV   |             Żydówką, a po drugie, w mieście, gdzie wszyscy, poczynając
 6     I,  V    |         niedzielę, rozlewała się po mieście i przenikała do wnętrza
 7     I,  V    |            wygodnym, ale mieszkał w mieście i z przyjaciółmi, z którymi
 8     I,  V    |          żywo, bo Murray był rano w mieście i opowiadał o skutkach bankructw.~-
 9     I,  VII  |            nędznego kramu na Starym Mieście, ze specjalnością nawoływania
10     I,  VIII |         chciała się z nim spotkać w mieście, bo pragnęła nadzwyczajności
11     I,  VIII |           przecież ciągle jestem na mieście, ciągle szukam, no bo –
12     I,  IX   |           Pan wyszedł spacerować po mieście? .- Tak, trochę chciałem
13     I,  IX   |   pięćdziesiąt sześć lat przeżyje w mieście, jak się widzi go ciągle,
14     I,  IX   |            amatorem.~- Co słychać w mieście nowego?~- Co słychać? Słychać
15     I,  IX   |          którym tak wiele mówiono w mieście.~Zapraszano go serdecznie
16     I,  IX   |              mam jeszcze interes na mieście.~- Czyli mam cię nie krępować
17     I,  X    |      zmęczonym, smutnym wzrokiem po mieście przycichłym, po fabrykach,
18     I,  X    |           nudzą mnie przejażdżki po mieście, nudzą mnie wyjazdy za granicę,
19     I,  XI   |        propos Landaua. Mówili mi na mieście, że wychodzisz za niego,
20     I,  XIII |        całych dniach włóczył się po mieście.~Stał jak zwykle w baletowym
21     I,  XIV  |           entuzjazmem rozgłaszał po mieście cyfry sum, jakie różni królikowie
22     I,  XV   |       ludzką, uprzedmiotowaną w tym mieście, a potem na te spokojne
23     I,  XVI  |        ludziom, fabrykom, węszyć po mieście, lubił oddychać tym rozdrganym,
24    II,  I    |             że ony się coś kręcą po mieście, oglądają place i szukają
25    II,  I    |             Żydy me zbiły na Starym Mieście, piaskarze nasze tyż, policjant
26    II,  I    |           przy cegielni, a trochę w mieście; bom sobie tam postawił
27    II,  II   |             tę przyjemność mówić na mieście: "Pan Grosglik, nasz szef,
28    II,  III  |       Pogłoski podobne słyszałem na mieście, ale nie zwracałem na to
29    II,  III  |     Przepraszam, wyjaśnię. Mówią na mieście, że kochają się oboje. Przewidują
30    II,  V    |         pańskiej fabryce i prawie w mieście, można by założyć na nim
31    II,  IX   |            że on go szukał po całym mieście.~- Idę w tej chwili! Dobranoc
32    II,  IX   |       Wstrząsnął się.~- Co nowego w mieście?~- Prawie nic, a zresztą
33    II,  IX   |            kolacji cóż bym robił na mieście? Teatru nie lubię, znajomych
34    II,  X    |            mieszkała już w Łodzi, w mieście wiedziano o jego narzeczeństwie,
35    II,  XI   |           ruch. Słyszałeś pan co na mieście o Grosmanie? - zapytał nieco
36    II,  XII  |       szybko.~- Szukam cię po całym mieście - mówił Kessler ściskając
37    II,  XIII |          swojego sklepiku na Starym Mieście i targowania się o kopiejki -
38    II,  XIV  |              Słyszałem coś o tym na mieście... z Mullerówną?~- Interes
39    II,  XXI  |             nieszczęście... Byłem w mieście, patrzę, jedzie straż, no,
40    II,  XXIII| jutrzejszego życia rozlewała się po mieście i była niby marzeniem sennym