Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |         niskich angielskich maszynach starego systemu farbowano ordynarny
 2     I,  II   |                błękitu marynarskiego, starego szmaragdu - niby stosy blach
 3     I,  III  |              pochyloną naprzód figurą starego rozpustnika chodził po całej
 4     I,  III  |     wykrzykiwał Moryc przedrzeźniając starego Szaję.~- Do widzenia paniom,
 5     I,  III  |           Więc pan jutro przyjdzie do starego?~- Ależ z pewnością.~- Ma
 6     I,  IV   |              Potem przyszły webery od starego pana Bau-ma i foluszniki.
 7     I,  IV   |                Znał osobiście Zukera, starego chałaciarza, przedzierzgniętego
 8     I,  VI   |                a od Nowego, w dół, do Starego Miasta - tandeciarsko-żydowską.~
 9     I,  VI   |             Pan w domu? - pytał Moryc starego robotnika, który mu otwierał
10     I,  VII  |               biedne tkacze! on zjadł starego Fiszbina, on zjadł trzydzieści
11     I,  VIII |        strachem prócz jednego Bauera, starego przyjaciela i powiernika
12     I,  VIII |               Grosglik telefonował do starego, prosząc na wszystko, aby
13     I,  VIII |               przyszła mi myśl. Znasz starego Bauma?~- Jesteśmy sąsiadami,
14     I,  IX   |              Piotrkowską. Miał iść do starego Bauma, według rady Borowieckiego,
15     I,  IX   |           szepnął przypominając sobie starego Bauma.~- Na długo? Przyjdź
16     I,  IX   |             się śpiewać hymn śmierci.~Starego Bauma znalazł w trzecim
17     I,  IX   |       uśmiechem trupów.~Ciepły spokój starego mieszczańskiego domu panował
18     I,  X    |       prowianty.~- Wziąłem dzisiaj od starego pieniądze za tydzień, może
19     I,  XI   |           ziemskich! - zwrócił się do starego przyjaciela, który siedział
20     I,  XIII |         schodami, jakie prowadziły ze starego domu na pierwsze piętro
21    II,  I    |              Adamie? - zwrócił się do starego.~- E, co mi tu ksiądz będziesz
22    II,  III  |            cichych pawilonach fabryki starego Bauma, stojącej naprzeciwko,
23    II,  III  |         wreszcie Wysocki, wyprawiwszy starego Żyda, któremu długo tłumaczył,
24    II,  V    |               na stole wśród kawałków starego żelastwa, rzemieni i cewek
25    II,  V    |         starych bali i desek i stosów starego żelastwa, blach i starych
26    II,  VII  |            który dowiedziawszy się od starego Endelmana o przejściu Bernarda
27    II,  X    |            poręczy wózka i patrzyła w starego.~- Co ci to, Anka, co? Odważnie,
28    II,  X    |        zgodnie za nią i zaczęły wedle starego kurowskiego obyczaju naszczekiwać
29    II,  XI   |             Radziłem mu dobrze; wziąć starego pod kuratelę, obezwłasnowolnić;
30    II,  XIII |            już niewiele słyszał skarg starego ani płaczliwych żalów Reginy,
31    II,  XV   |       zagadnął pan Adam.~- W kantorze starego pana Bauma.~- Cóż, nie lepiej
32    II,  XV   | dorobkiewiczowskich fantazjach Mady i starego Mullera, ośmieszał ich z
33    II,  XVI  |            jakimi robotnicy pod wodzą starego Jaskólskiego ubierali głównie
34    II,  XVII |           coraz częściej spoglądał na starego Mullera i rozmyślał, czyby
35    II,  XIX  |              wyniósł się, wściekły na starego i na świat cały.~- To moje
36    II,  XXI  |              frontowy pawilon fabryki starego Bauma, przebił dach, rozbił
37    II,  XXII |         Baumem i na wiosnę na placach starego Bauma zaczną stawiać wielką
38    II,  XXII |         wariat. Radziłem Maksowi, aby starego chociażby siłą przewieźć
39    II,  XXIII|          mgieł, a ruiny fabryki Bauma starego stawały się coraz widoczniejsze,