Tom,  Rozdzial

 1     I,  III  |           wyjdź, będzie zaraz więcej miejsca. - Żebym mógł iść do loży
 2     I,  III  |             i zaraz zrobi się więcej miejsca - zawołał Horn, ale pochwyciwszy
 3     I,  III  |             przesuwał się do swojego miejsca i siadł, ale nie słuchał,
 4     I,  III  |       kataklizmem.~Tylko góra, tanie miejsca, nic nie odczuwała, bawiła
 5     I,  III  |            Borowiecki zrywając się z miejsca, aż publiczność siedząca
 6     I,  V    |           wstręt do poruszenia się z miejsca.~Wypadki dzisiejszej nocy:
 7     I,  V    |           poprzetrącał, ruszyć się z miejsca nie mogłam.~- No, dosyć,
 8     I,  VIII |        irytacji ustami.~- Pan u mnie miejsca nie masz, ja pana wyrzucam -
 9     I,  VIII | nieprzyzwoitość z pana i z pańskiego miejsca. Wsadzał drugi kalosz.~-
10     I,  VIII |             Ma się wie, wykręciłem z miejsca i walę za nią. Ona furt
11     I,  VIII |           razem z psem, a panu ustąp miejsca - zawołała energicznie.~-
12     I,  VIII |              bramą dorożki i zaraz z miejsca ruszył galopem za wodami
13     I,  VIII |        miasta, gdzie na nią nie było miejsca prawie i gdzie - co ważniejsza -
14     I,  IX   |           zawsze musi ustąpić nowemu miejsca, zresztą, po co to mówić
15     I,  X    |           mógł od dwóch, lat znaleźć miejsca, bo jeśli dostał jakie ze
16     I,  X    |           lepsze, a tymczasem szukał miejsca, stręczył konie i rozpijał
17     I,  X    |       równając się z nim wreszcie.~- Miejsca są, tylko tam potrzeba robić.~-
18     I,  XIII |              szepnął podnosząc się z miejsca i poszedł bez pomocy lokaja,
19     I,  XIII |         kwalifikacyj, że może szukać miejsca jeszcze drugie dwa lata
20     I,  XV   |             mówił, że pan potrzebuje miejsca.~- Tak - odrzekł krótko,
21     I,  XV   |       czekając, że znowu usłyszy, że miejsca nie ma.~- Co pan umie, gdzie
22     I,  XV   |            będziesz pan przynajmniej miejsca zajmować drugim! - krzyknął
23    II,  I    |    przeżegnał go na drogę.~Ruszyli z miejsca kłusem.~Anka stanęła na
24    II,  III  |             jak Horn... bo on nie ma miejsca, nie ma pieniędzy i pogniewał
25    II,  III  |            Porwała się na te słowa z miejsca i jakby przepaść ujrzała
26    II,  IV   |               rzekł ostro, wstając z miejsca.~- Więc cóż poczniecie? -
27    II,  V    |           fabrykę, a nie ma u siebie miejsca. Ma być dzisiaj u mnie,
28    II,  V    |         odejściu, oburzenie ustąpiło miejsca ciekawości, z jaką słuchał
29    II,  VI   |           oni znowu opadali na dawne miejsca, bezmyślnie patrząc w okno,
30    II,  VI   |             ma specjalność i jakiego miejsca pan szuka? - przerwał mu
31    II,  VI   |     odpowiedzi, bo konie poderwały z miejsca, ale schwycił takie spojrzenie
32    II,  VII  |              i zajmowało opustoszone miejsca.~Mullerowie tylko pozostali
33    II,  XII  |             i szedł już, aby zaraz z miejsca załatwić ten drugi interes,
34    II,  XIV  |               i zaczęli pić; zaraz z miejsca poszły dosyć gęsto likiery
35    II,  XVI  |       krzyknął nagle, zrywając się z miejsca, i rzucił się ku Borowieckim
36    II,  XVII |       zniknął z jej twarzy i ustąpił miejsca głębokiemu, jak się jej
37    II,  XVII |          wyrzuty podobne, ustępowały miejsca obrażonej dumie i coraz
38    II,  XVIII|              lub ze strachu ustąpimy miejsca tym mądrym, pracowitym,
39    II,  XX   |              tak palił.~Zrywał się z miejsca, chodził po wagonie, rozbijał