Tom, Rozdzial
1 I, II | szepnąć, ale do kantoru weszła kobieta, czworo dzieci wpychając
2 I, II | dzieci bękarty! - wykrzyknęła kobieta, w pasji przyskakując do
3 I, II | roztkliwiań i czułości, a ta kobieta poruszyła w nim zamierającą
4 I, II | Horn rozmawiał z tą samą kobietą, która mu za coś dziękowała
5 I, III | czterdziestokilkoletnia kobieta, o cerze olśniewającej,
6 I, III | Ta Zukerowa to śliczna kobieta. - I ma ładne brylanty. -
7 I, III | strasznie znużonym.~- Ciekawa kobieta, ciekawa scena - myślał
8 I, IV | telegram Zukerowi. Co za dziwna kobieta - przerzucił się do wspomnień
9 I, V | kuflem w stół i spał dalej.~- Kobieta! Daj pan pokój, to kein
10 I, V | pokój, to kein geszeft być kobietą, to szkoda czasu - wołał
11 I, V | twarz starannie wygoloną.~Kobieta list wydobyła z dziesięciu
12 I, V | szepnął prawie z rozpaczą, bo kobieta gadała coraz szczegółowiej,
13 I, V | Przyjdziewa, mów no, matka. Ale kobieta schyliła się do nóg Karolowi
14 I, V | wychowana w innej sferze, jako kobieta z towarzystwa, muszę się
15 I, VI | miękkość, ty jesteś naprawdę kobietą. Mela, tu takich mało w
16 I, VII | różnic prawnych pomiędzy kobietą a mężczyzną.~- No tak, ale
17 I, VIII | wykręcając się za jakąś kobietą i z ukontentowaniem nasunął
18 I, VIII | a jakże. No, smok, nie kobieta! A usta, no, mówię dyrektorowi,
19 I, VIII | obcierała fartuchem jakaś stara kobieta.~Nikt nie miał czasu zwracać
20 I, IX | Nie masz pojęcia, co ta kobieta ma wdzięku w rozmowie, w
21 I, X | wysoka, chuda, przygarbiona kobieta, o zielonkowatej zapadłej
22 I, XI | występowała.~- Kto to ta śliczna kobieta? - zapytał Grosglik.~- Moja
23 I, XI | to cztery razy anioł nie kobieta! - wykrzyknął bankier i
24 I, XI | Bądź co bądź wyjątkowa kobieta. Kupuje obrazy, zbiera galerię.~-
25 I, XII | trotuarze, czekała na niego kobieta z czworgiem dzieci, ta sama,
26 I, XII | talerze przed starą siwą kobietą i starym mężczyzną, który
27 I, XII | twarzy i wpadnięte oczy.~- Kobieta? - rzucił więcej do siebie
28 II, I | bidnymi - szeptała przez łzy kobieta i calowała ich po rękach
29 II, I | przyglądając się Sochowej, bo kobieta zrzuciła wełniak i cały
30 II, V | jest uczciwa, jest biedna kobieta. Jak ja dzisiaj nie będę
31 II, VII | ale w gruncie to dobra kobieta. Jest prezeską kilku zakładów
32 II, XI | podobny, ona była śliczna kobieta, obszerna, duża kobieta.
33 II, XI | kobieta, obszerna, duża kobieta. Ja panu coś powiem. pan
34 II, XIII | jest brylant, jest śliczna kobieta, jest mądra, jest anioł,
35 II, XIII | narzeczonej. Nie ożeniłbym się z kobietą ze wspomnieniami.~Uśmiechnął
36 II, XVI | obchodzi, co się stanie z tą kobietą, nic was nie obchodzi ani
37 II, XVII | jakaś już zupełnie inna kobieta, pełna smutku i cichej rezygnacji.~
38 II, XXIII| powiedział, że jest jedyną kobietą wśród Żydówek łódzkich.~-
39 II, XXIII| dzieło, ale prawda, że piękna kobieta? - pytał wciskając binokle.~-
|