Tom,  Rozdzial

 1     I,  II  |          ujęto pod ramię.~- A, pan prezes - szepnął, poznawszy właściciela
 2     I,  V   |   wyłożonych ścianach.~- Gdzie pan prezes?~- Na górze, w swoim gabinecie.~
 3     I,  V   |            twarz.~- Szkoda, że pan prezes nie wyjechał na zimę do
 4     I,  V   |          śmiechu.~- Przecież i pan prezes bywa w teatrze.~- Ja jestem
 5     I,  V   |    posypały na pokój.~- Daruje pan prezes, że go pożegnam - mówił
 6     I,  V   |            moim człowiekiem.~- Pan prezes za często mi przypomina,
 7     I,  V   |        wcale nie pyta,~- Dawno pan prezes prowadzi tę arszenikową
 8     I,  V   |            Bucholca.~- Pozwoli pan prezes? Bucholc kiwnął niedbale
 9     I,  V   |      umieram z głodu. Zrozumie pan prezes okropność mego położenia,
10     I,  V   |            wesołe bydlę.~- Wie pan prezes, że ja już mam dosyć, już
11     I,  V   |    naciągania.~- A swoją drogą pan prezes rocznie daje kilka ty sięcy
12     I,  V   |        zyska we mnie adepta.~- Pan prezes to samo mówił z początku,
13     I,  V   |        jest jedynie prawdziwa. Pan prezes stwierdza ją na sobie najlepiej.~-
14     I,  VIII|         tryumfujący uśmiech.~- Pan prezes ma konie w domu?~- Potrzebne
15     I,  XI  |        wprowadził do salonu.~- Pan prezes jest bardzo łaskaw, pan
16     I,  XI  |            jest bardzo łaskaw, pan prezes, co? - kończył zapytaniem
17     I,  XI  |     otoczyła go ciżba ludzi.~- Pan prezes zmęczony? Może kieliszek
18     I,  XI  |         pana prezesa?~- Wrócił pan prezes do dawnego apetytu?~- Kiedy
19     I,  XI  |           dawnego apetytu?~- Kiedy prezes wyjeżdża do wód?~- Doskonale
20     I,  XI  |            do wód?~- Doskonale pan prezes wygląda!~- Dlaczego miałbym
21     I,  XIII|         dużo ludzi.~- Zdążyłby pan prezes jeszcze do teatru. Dopiero
22     I,  XIII| zniechęcenie i nuda.~- Jak się pan prezes czuje dzisiaj? - spytał
23     I,  XIII|           swój stan.~- Jak się pan prezes wyśpi, to i wszystko przejdzie.~-
24     I,  XV  |         błagam o zwierzenia.~- Pan prezes prosi pana! - zawołał robotnik
25     I,  XV  |          górę.~- Dobrze; ale po co prezes wychodzi z domu, takie spacery
26     I,  XV  |           ruchu.~- A to czemuż pan prezes nie pojedzie gdzie na spacer?~-
27    II,  II  |             sam słyszałem, jak pan prezes mówił do Szteimana.~- Ja
28    II,  II  |            się tylko zdaje, że pan prezes trochę źle wygląda dzisiaj.~-
29    II,  II  |          panowie, płacili.~- I pan prezes pija przecież...~- Pijam,
30    II,  II  |      prędko, mam mało czasu.~- Pan prezes obiecał dać gratyfikację
31    II,  II  |       mógłbym im dać?~- To już pan prezes sam zadecyduje.~- Więc przypuśćmy,
32    II,  II  |         rubli!~- To może zaraz pan prezes każe otworzyć conto na tę
33    II,  II  |           po chwili.~- Ja, ale pan prezes upoważnił mnie do tego -
34    II,  II  |            mam ośmioro dzieci! Pan prezes mnie upoważnił do wysyłania
35    II,  II  |        bankiera i rzucił krótko:~- Prezes telefonował po mnie, a ja
36    II,  II  |             uczciwie, solidnie!"~- Prezes daleko widzi! - szepnął
37    II,  VI  |              Co pan rozkaże?~- Pan prezes wie, że Henryk jest moim
38    II,  VI  |       buchaltera... Widzi szanowny prezes, ja bardzo potrzebuję...