Tom,  Rozdzial

 1     I,  III | niecierpliwie spoglądał na drzwi. Czekał na Borowieckiego. Wstał
 2     I,  III |          mojemu stangretowi, żeby czekał na mnie na Przejazd. No,
 3     I,  III |           i przypuszczeniach.~Nie czekał zapadnięcia kurtyny i wyszedł,
 4     I,  V   |        zresztą pilno, że nie będę czekał.~- Przeczytaj, Moryc, uważnie
 5     I,  V   |  milionerów, nie śmiał nic mówić, czekał cierpliwie, aż on pierwszy
 6     I,  V   |      kilka kroków przy drzwiach i czekał, biegając zalęknionym, niespokojnym
 7     I,  V   |      Fryszman, mówią, że on tylko czekał takiej okazji i zaraz dzisiaj
 8     I,  VI  |     spojrzenia na Moryca, ten zaś czekał dosyć niecierpliwie końca
 9     I,  VI  |        powozik, bardzo elegancki, czekał przed bramą.~- Dojedź tylko
10     I,  VIII|      wzrokiem spoglądał na zegar, czekał z utęsknieniem południa.~-
11     I,  VIII|       przed oknem i niecierpliwie czekał na konie.~Urzędnicy z przykutymi
12     I,  IX  |         wyciągnął na jego widok i czekał rozkazów, ale Trawiński
13     I,  IX  |       oknami.~Odpowiadał krótko i czekał na wyjaśnienie wizyty. Trawiński
14     I,  XII |        minuty przyjdę.~Borowiecki czekał dosyć niecierpliwie, spacerując
15     I,  XIII|           wyprostował się nagle i czekał rozkazu.~Przypatrywał się
16     I,  XIV |         Bucholcem nic nie robił i czekał na rezultat starań, jakie
17     I,  XV  |         odwagi mu nie przybywało, czekał w małej poczekalni przy
18     I,  XV  |   fabrykantów siadał z powrotem i czekał z rezygnacją.~- Pan jest
19     I,  XVI |           Tylko Stach Wilczek nie czekał końca i gdy usłyszał dzwony,
20     I,  XVI |   robotnik.~Na nasypie kolejowym, czekał Borowiecki i Moryc. Wilczek
21    II,  II  |    przyszedł zaraz i z niepokojem czekał rozkazów.~Grosglik wsadził
22    II,  IV  |           z bramy.~Odwrócił się i czekał, co powie.~- Ale się pan
23    II,  IV  |           do dorożki.~Horn, który czekał w bramie, przyłączył się
24    II,  V   |          rok, chciał kupić tanio, czekał, nie spieszyło mu się. Cudem
25    II,  V   |   cichutku kupiłem, teraz ja będę czekał, teraz mnie się nie spieszy...
26    II,  VI  |           chcą, żebyś pan na nich czekał na stacji - mówił radosnym
27    II,  VI  |          nad uszami, więc już nie czekał, tylko wyszedł.~Dogonił
28    II,  VI  |          musiała wziąć na ręce.~- Czekał pan na nas?... - pytała
29    II,  VIII|          pojechali, bo powóz Meli czekał przed domem.~- Jedziemy
30    II,  IX  |        gwałtownie, ale doktor nie czekał, wybiegł śpiesznie do Baumów.~
31    II,  IX  |          początku po Wysookiego i czekał go z najwyższą niecierpliwością,
32    II,  X   |         było oświetlone i Mateusz czekał z szumiącym samowarem.~Karol
33    II,  X   |        kogo innego, a ty będziesz czekał na sucho nowego głupca.~-
34    II,  XI  |           do niego, ale Moryc nie czekał i wyszedł.~Na ulicy znowu
35    II,  XIII|         nieco, z niecierpliwością czekał końca targu. W duszy już
36    II,  XV  |        werendę, gdzie już Mateusz czekał z latarnią.~- Mateusz, nie
37    II,  XX  |          pełen nieopisanej trwogi czekał w jakiejś małej restauracji
38    II,  XXII|           że się wybierał dawno i czekał tylko zupełnego wyzdrowienia