Tom, Rozdzial
1 I, III | i z pochyloną kwadratową twarzą koloru szmalcu przekrwionego,
2 I, III | Borowiecki wstał i odwrócony twarzą do sali zapełnionej od góry
3 I, III | bo się odwracał do niej twarzą, ale stał zimny na pozór
4 I, III | liliowej sukni, z liliową twarzą i z liliowymi oczami.~-
5 I, IV | z oczami zamkniętymi i z twarzą pełną poprzysychanej krwi
6 I, IV | Chłop się potoczył i utkwił twarzą w drzwi, którymi wszedł
7 I, IV | kolana i padł z powrotem twarzą na ziemię, machając dookoła
8 I, V | zniecierpliwieniu, bo Moryc pijany, z twarzą w dłoniach, siedział nieprzytomny
9 I, V | ze swoim von, ze swoją twarzą, zawsze możesz dostać milion,
10 I, V | chwila grzebał kijem; z twarzą szarożółtą niby trupa rozkładającego
11 I, V | wielkim brzuchem, z wielką twarzą, z olbrzymią łysą czaszką?
12 I, VII | młodą, typowo niemiecka twarzą.~- On jest mdły - wołała
13 I, VIII| tą ruchliwą niesłychanie twarzą, podobną do mopsika.~Trotuary
14 I, IX | pocerowaną niby stara szmata twarzą, który po wojskowemu się
15 I, IX | naprzód suchą, kościstą twarzą. Był również wysoki, jak
16 I, X | jej ręce i z rozweseloną twarzą powrócił do reszty rodzeństwa,
17 I, X | chleba, i na matkę, która z twarzą męczennicy, pochylona, wynędzniała,
18 I, X | zapytał, pochylony nad jej twarzą.~Głos przytłumiony zadrgał
19 I, XI | głowy białym sznurkiem, z twarzą zapadłą i jakby zakurzoną,
20 I, XI | cały czas ta zakurzona, z twarzą podobną do zatrzymanego
21 I, XII | czarno, z bardzo wzruszoną twarzą siedział przy nim i słodko
22 I, XII | jeszcze szybciej poruszał twarzą,~Na rogu pasażu Meyera pod
23 I, XIII| się pod kołdrę, wykręcił twarzą do ściany i sapał głośno
24 I, XIII| karczmarz z wypasioną czerwoną twarzą, pozbawioną zupełnie zarostu
25 I, XVI | spokojnie, ze skamieniałą siną twarzą w srebrzystej trumnie, zaciskając
26 I, XVI | rękach czarny krzyżyk.~Leżał twarzą wprost drzwi otwartych na
27 II, I | korzystał.~Maks ze skupioną twarzą grał bardzo uważnie, bo
28 II, I | energicznie i z rozpłomienioną twarzą, ruchem, jakby się rzucał
29 II, I | harmonizowały z jego pucułowatą twarzą pokrytą pryszczami i małymi
30 II, III | z wiecznie przestraszoną twarzą, biegał je wypełniać, zajrzał
31 II, IV | Adam siedział przy stole z twarzą ukrytą w dłoniach; stojąca
32 II, IX | łóżka z kamienną, zimną twarzą i rozpalonymi od łez wewnętrznych
33 II, X | w niebieskiej bluzie, z twarzą poczernioną, z pozlepianymi
34 II, XI | ją za rękę i z tajemniczą twarzą przyprowadziła do saloniku,
35 II, XVI | swoją ponurą, wyschniętą twarzą, jakby pokrytą pleśnią grobu,
36 II, XX | i dalej...~Borowiecki z twarzą rozpłaszczoną na szybie
37 II, XX | zaglądał do okien zielonawą twarzą i wlókł się senny po śniegach,
|