Tom, Rozdzial
1 I, I | wciskając złote binokle na swój suchy, semicki nos, bo mu
2 I, V | nawet, a ty widzisz cały swój cel życia w zrobieniu pieniędzy.
3 I, V | dziewczyna. Bez namysłu oddaje swój posag.~Przeczytał raz jeszcze
4 I, VI | zmieniała po raz trzeci swój .wygląd i charakter, bo
5 I, VI | bo inaczej ja wycofuję swój posag z interesu i biorę
6 I, VI | człowiek, mogę postawić cały swój majątek, że więcej nie zapłaci
7 I, VII | miękko, usiłując ściągnąć swój biedny cylinder z nóg Feli.~-
8 I, VIII | wyręczając Knolla wziął na swój kark, ogłuszony rozmiarami
9 I, VIII | obiecywał.~- Więc opatrzę swój podpis żyrem jakiej firmy
10 I, VIII | poczerwieniała.~Wyprostował swój olbrzymi korpus i siedział
11 I, VIII | za kaftan, wciągnęło go w swój ruch, rzuciło na maszynę,
12 I, VIII | Socha popatrzył markotno na swój spencerek, jaki mu z kapoty
13 I, IX | jedwabiu.~- Ufarbuj go na swój kolor.~- Daj spokój z farbiarskimi
14 I, X | Przez niedołęstwo stracił swój i żony majątek, przez niedołęstwo
15 I, XI | ubierać, bo chociaż miał swój pokój wspaniale urządzony,
16 I, XI | wartościowych.~- Ach, bratowa ma swój system. Jeśli się jej jaki
17 I, XII | pracować", jak określał swój kilkoletni ciężki żywot,
18 I, XII | znalazłem.~Chciał za obecny swój nastrój mścić się na ogóle
19 I, XIII | Bucholc zaczął mu opowiadać swój stan.~- Jak się pan prezes
20 I, XIII | może...~Borowiecki dał mu swój bilet wizytowy.~- Niechaj
21 I, XVI | zdenerwowania i gubił często swój parasol nieodstępny, podnosił
22 II, I | Mikołajewskiej, bo Grosglik swój czarny interes sprzedał
23 II, VI | dla niego, że odstąpił mu swój fotel, a Stanisław podsunął
24 II, VII | równocześnie widziała oczami duszy swój własny dom, ojca, siostry,
25 II, X | Pożyczysz?~- Nie, powiększę swój wkład spółkowy. Nie opłaci
26 II, XI | że pieniądze ulokowałem w swój interes.~- Moje pieniądze!~-
27 II, XIII | kupca mówię: "Sprzedaj mi swój plac." A ten pastuch...
28 II, XIII | śmieje się i każe mi oglądać swój śmietnik i powiada, że to
29 II, XIV | Flet lał niestrudzenie swój słodki, namiętny śpiew przenikał
30 II, XVI | samo czuję i tak samo mam swój kawałek honoru. Ja teraz
31 II, XVIII| porównała swoje niechlujstwo, swój brudny chlew, swoją ordynarność
32 II, XVIII| siłę głupią i brutalną, swój wstrętny, rechoczący głos,
33 II, XVIII| wstrętny, rechoczący głos, swój rozum sprowadzony tylko
34 II, XXI | zapewnień przyjaźni, że cofa swój wkład i kapitały, że już
35 II, XXI | oświadczył, że i on wycofuje swój wkład, że również kazał
36 II, XXII | interesie, muszę dbać o swój model - odpowiedziała wesoło
37 II, XXII | również bez słowa zwrócił swój.~Spojrzeli sobie w oczy
|