Tom,  Rozdzial

 1     I,  II  |    dyrektorze.~- Tak, tak, ja to rozumiem. Zmęczyłem się na śmierć -
 2     I,  III |            Zdaje mi się, ale nie rozumiem związku...~- Zaraz pan zrozumiesz.
 3     I,  III |        nie zrozumiała.~- Nic nie rozumiem, zresztą, nic mnie to nie
 4     I,  IV  |     sińców.~- Pan Moryc, niby ja rozumiem, pan Moryc, aha!~- Bydlę! -
 5     I,  V   |    telegram.~- Ba, kiedy nic nie rozumiem - cyfrowana!~- Prawda. Zaraz
 6     I,  V   |             Ja go nie widzę, nie rozumiem, co chcesz powiedzieć przez
 7     I,  V   |         nie mogłam.~- No, dosyć, rozumiem. A teraz chcecie znaleźć
 8     I,  V   |     urągliwą złośliwością.~- Nie rozumiem nawet, pytania pana prezesa.~-
 9     I,  VI  |     Franciszek? Zdjąć kalosze!~- Rozumiem, dostałbym niby po mordzie,
10     I,  VI  |     życie, nie rozumiesz...~- Ja rozumiem, ja dwa razy dobrze rozumiem,
11     I,  VI  |     rozumiem, ja dwa razy dobrze rozumiem, tylko nie mogę zrozumieć,
12     I,  VI  |         to się wyleczy.~- Ja nie rozumiem ani ojca, ani wujów, ani
13     I,  VI  |        coś takiego, czego ja nie rozumiem, czego żaden z naszych nie
14     I,  VIII|          i do tego pięknych, nie rozumiem życia.~- No, a ta wczorajsza? -
15     I,  VIII| Postawiłeś kwestię tak jasno, że rozumiem twoją odmowę, która może
16     I,  VIII|          rzecz, ale którą dobrze rozumiem.~Podniósł się do wyjścia.~-
17     I,  IX  |       postawi na nogi.~- Nic nie rozumiem.~- Stał źle w interesach,
18     I,  IX  |       nasza menażeria familijna. Rozumiem wartość tego, co mówisz,
19     I,  X   | Przeraziła mnie taka miłość, nie rozumiem jej, wątpię nawet, czy można
20     I,  XI  |       trochę myśleć o nim, ja to rozumiem.~- O kim? - zapytała ostro.~-
21     I,  XII |        nie gniewam się zupełnie, rozumiem, że mogło cię moje przypuszczenie
22     I,  XIII| pieniądze.~- Ja już nic pana nie rozumiem. Jak pana szanuję, panie
23     I,  XIII|     panie Myszkowski, ja nic nie rozumiem, co pan mówi. Ja dotychczas
24     I,  XIII|          pieniądze, tego nic nie rozumiem, to jest trochę ciemne.
25     I,  XVI |     sobie nadkręcić karku.~- Nie rozumiem przyczyny tego wszystkiego -
26    II,  I   |    znałem Polaków, dopiero teraz rozumiem wiele właściwości Karola.
27    II,  II  |          rozumie, panie Moryc?~- Rozumiem, ale jeśli mój kapitał da
28    II,  III |    dzisiejsze obrzydliwe życie - rozumiem nawet, że dla takiej chimery
29    II,  III |         poświęcić życie, ale nie rozumiem, jak można kochać chimerę
30    II,  IV  |         stroje - to wszystko. A, rozumiem teraz, rozumiem! I ja na
31    II,  IV  |     wszystko. A, rozumiem teraz, rozumiem! I ja na wszystko pozwalałam,
32    II,  X   |    lepiej, więc go robić będę.~- Rozumiem cię dobrze, ale wielkiego
33    II,  XI  |         polsku.~- Jezus! nic nie rozumiem, za co ciocia krzyczy na
34    II,  XIII|     kwiaty... rozmowa z ojcem... rozumiem...~Więc?...~- Stary mi powiedział,
35    II,  XVI |      wiadomość, ale niewiele jej rozumiem.~- Nie mogę więcej powiedzieć.
36    II,  XIX |       padał coraz gęstszy.~- Nie rozumiem, zarobiliście aż tyle, więc
37    II,  XXI |    towarzystwie asekuracyjnym.~- Rozumiem cię, urządziłeś się sprytnie,