Tom,  Rozdzial

 1     I,  II  |            nieruchomi, z założonymi rękami, wpatrzeni w maszyny, przez
 2     I,  II  |            sobie nos i łzy brudnymi rękami i tak się zaczęła trząść
 3     I,  III |             lubością, poprawiał obu rękami binokle, witał się prawie
 4     I,  III |         podał.~Bum-Bum poprawił obu rękami binokle, wziął rysunek i
 5     I,  IV  |            ziemię, machając dookoła rękami, jakby pływał.~Borowiecki
 6     I,  V   |         który poprawiał binokle obu rękami i stał w drugim pokoju przed
 7     I,  VI  |           wciąż trzymał binokle obu rękami i przypatrywał się kobietom,
 8     I,  VII |            się wznak na dywanie i z rękami podwiniętymi pod głowę leżał
 9     I,  VIII|             złością na Horna.~- Obu rękami pisać nie umiem.~- Co to
10     I,  IX  |                odpowiadał, drżącymi rękami odpakowując pudło.~Mozaika
11     I,  IX  |            i przytrzymawszy mu wąsy rękami, całowała go w usta.~- Najdalej
12     I,  X   |             serce.~Józio go ogarnął rękami i zasłonił sobą, bojąc się,
13     I,  X   |           go tak - zaczął pokazywać rękami, jak to on weźmie za lejce;
14     I,  XI  |           który podnosił do ust obu rękami; był wystrojony w aksamitny
15     I,  XII |              Kama spała na wznak, z rękami pod głową. Przez otwarte
16     I,  XII |      Bum-Bum, poprawiał binokle obu rękami, trzaskał w palce i przystawał
17     I,  XIII|           stolik, wałkował brudnymi rękami, żeby się poprostowały,
18     I,  XIII| rozkraczając się na środku pokoju z rękami w kieszeniach.~- Doskonałe,
19     I,  XIII|      stolikiem, bił w niego chudymi rękami i prawie krzyczał:~- Pan,
20     I,  XIV |             chustkę, zatykając uszy rękami, kiwał się i monotonnym
21     I,  XVI |          pogardliwie, podparł brodę rękami i zapatrzył się w niebo.~
22    II,  I   |            to wszystko ona własnymi rękami robiła, ona, moje dzieciątko
23    II,  II  |          głową, łokciami, kolanami, rękami i nogami! Co to za interes?
24    II,  VI  |     kwiatami tulipanów.~Stanisław z rękami w kieszeni chodził i pogwizdywał.~-
25    II,  VI  |    odruchowo kapelusz do piersi obu rękami i spojrzał płowymi oczami
26    II,  VI  |        Uścisnął mu dłoń rozpalonymi rękami i odszedł w gąszcz maszyn;
27    II,  VII |            nosem i chudymi, długimi rękami, robiła wrażenie oskubanej,
28    II,  VIII|            próżno usiłując drżącymi rękami zapiąć surdut i powiesić
29    II,  IX  |       binokle na nos nieco drżącymi rękami i bystro obejrzał twarz
30    II,  X   |       włosami, z fajką w zębach i z rękami w kieszeniach.~- Co się
31    II,  X   |           trupom, którzy stygnącymi rękami chwytali kraj jej szaty
32    II,  XII |    Malinowski, z fajką w zębach i z rękami w kieszeniach, nie zdjął
33    II,  XVI |        szepnął z goryczą i drżącymi rękami obciągał surdut z garbu,
34    II,  XVI |         stał chwilę z wyciągniętymi rękami i opadł ciężko na krzesło.~-
35    II,  XVII|             zaledwie mogąc poruszać rękami i mówić coś niecoś.~Musiała
36    II,  XIX |     Kesslera chwytając go stalowymi rękami za gardło i rzucając ze
37    II,  XXI |           zapaliła lampę i drżącymi rękami zapuściła rolety.~- Panienko...